روایت جديد از زندگی روزانه منافقین در اشرف

به گزارش کیهان، «كاوه-ب» كه اكنون در ايتاليا حضور دارد با اشاره به حضورش در كشورهاي تركيه، يونان و ايتاليا مي نويسد: روز هجدهم دسامبر براي پاره اي گفت وگوها به وزارت داخله ايتاليا احضار شدم. شكل كار بازجويي هيچ تفاوتي با تركيه و يونان نداشت.در تركيه با تحكم با من صحبت كردند. بعد از 8بار مصاحبه وكيلم پيشنهاد داد از تركيه خارج شوم. در يونان نيز همين برنامه را اجرا كردند. سال 2006 در محل پزشكان بدون مرز به ظاهر خدمات پزشكي به پناهنده ها ارائه ميدادند! حضور كشيشي مسلط به زبان فارسي و گفتگو با پناهجوهايي كه تغيير دين دادند و پيشنهاد كار براساس نيازمندي هايشان. آن روز هم با همان لحن سرويس دهندگان ترك با ما برخورد كردند جاي شكرش باقي بود يك نيمچه ارتباطي با حزب كمونيست يونان (ك.ك.ايي) داشتم. حالا پس از 4 سال اقامت قانوني در ايتاليا پوستين من را اين ها مي كشند. ياد گفته رفيقم بهزاد، زمان اقامت در تركيه مي افتم كه پس از برخوردهاي امنيتي ترك ها، گفته بود هر چه به غرب نزديك تر شوي مسائل پناهجوئي قوي تر و قانوني تر مي شود. ايتاليائي ها براي بازجويي، همراه خود بيسكويت، شكلات و چاي سرد آورده بودند.

اين منافق فراري با اشاره به انواع كلاهبرداري هايي كه از او در ايتاليا صورت گرفته ادامه مي دهد: هم اكنون در كمپي به سر مي برم كه فاقد ابتدائي ترين امكانات زيستي است. تلويزيون نداريم. اينترنت نداريم. هفته اي يك بار ملافه ها در ساعات اوليه پيش از سرويس اداري تعويض مي شود بنابراين كسي ساعت هفت صبح براي تعويض اقدام كند ملافه گيرش نمي آيد. سوسك حمام بيداد مي كند. شبها تا توي گوش ما جولان مي دهند. غذاي گرم نداريم. فقط يك بار آنهم شب ها ساعت هشت غذاي بسته بندي سرد شده دريافت مي كنيم. صبح ها هم يك ليوان پلاستيكي شير سرد يا چاي با 5 قطعه بيسكويت. نهار خبري نيست. ماه گذشته 30 نفر ديگر به آمار كمپ ما افزوده شده است. كمپي كه ظرفيت 80 نفر را ندارد 180 نفر جاي داده اند. در اتاق 14 متري با احتساب حمام و دستشوئي 4 نفر را در دو تخت دو طبقه در نظر گرفته اند. براي دعوت كردن از پدر يا مادر يا فرزندان جهت ديدار توريستي ذكر كرده اند بايد خانه اي اجاره كرده كه داراي حداقل هفتاد مترمربع و اتاق خواب جدا، هم چنين توانائي پذيرايي از مهمان و مسائل پزشكي و... باشد اما ما را با 4 مليت، در يك اتاق 14 متري جاي داده اند. افراد بايد ساعت 9 صبح تا 4 عصر كمپ را ترك كنند. فرقي ندارد در گرماي تابستان يا سرماي زمستان، آنها هم از روي اجبار در سالن هاي غذا خوري هاي «كاريتاس» سرگردان هستند تا عصر به كمپ بازگردند. نبود كار از اساسي ترين مشكلات است. از افرادي كه به كشورهاي ديگر براي كار رفته اند به دليل اينكه اقامت ايتاليا را دارا هستند پليس ايتاليا به باز گرداندن شان اقدام مي نمايد و از فرودگاه آنها را در خيابان رها مي سازد. جريمه ما كه بدون بليط سوار اتوبوس شود يكصد يورو منظور مي شود. براي جستجوي كار، گاهي اوقات لازم است در مسيرهاي گوناگون اتوبوس هاي مختلف را تعويض كرد. اتفاق افتاده كه يك روز دو بار جريمه انجام گرفته است.

وي همچنين مي نويسد: نگاهي به كار خارجي ها، اعم از پناهنده يا غير بياندازيد. قريب به اتفاقشان فاقد قرارداد كار هستند. آنهائي هم كه قرارداد به امضاء رسانده اند با عدم درج واقعي ساعات كار روزانه، براي فرار از پرداخت حق بيمه كار توسط كارفرما، قراردادها را پارت تايم يا (كي يا ماته)، «احضار با تلفن»، انجام مي دهند. ديده شده كه براي فرار از بكارگيري «كارسياه»، قرارداد «يك روزه» يا «بيست روزه» منعقد كرده و كارگر مزبور ماهها در آن واحد با حداقل دستمزد مشغول كار مي باشد.

يادآور مي شود سرويس هاي جاسوسي به واسطه همين سخت گيري ها سعي مي كنند عناصر فراري را وادار به هر نوع بيگاري و خيانت به كشور و مردم خود كنند.