نه گفتن به توافق، برای دموکرات‌ها دشواراست

«جان هاروود» نویسنده این گزارش در ابتدا با تشریح روند بررسی سند برنامه جامع اقدام مشترک (برجام) در کنگره، که بر اساس آن مخالفان توافق باید نظر دو سوم اعضای کنگره را برای غلبه بر حق وتوی باراک اوباما رئیس‌جمهور آمریکا جلب کنند، نوشته است که با چنین رویکردی، حتی اگر توافق نهایتا رد نشود، جمهوری‌خواهان از این مزیت بهره‌مند می‌شوند که مسئولیت توافق را صرفا بر عهده اوباما و دموکرات‌ها می‌گذارند و خود از تبعات آن شانه خالی می‌کنند. 

نیویورک‌تایمز نوشته است: «ساز و کاری که برای بررسی در کنگره در نظر گرفته شده، به جمهوری‌خواهان اجازه می‌دهد از تبعات احتمالی حمایت (از توافق) دوری کرده و در عین حال مسئولیت سیاست روابط با ایران را به طور کامل بر عهده آقای اوباما و حزبش، بگذارند.»

در ادامه این گزارش با بیان اینکه دورانی که رئیس‌جمهور آمریکا می‌توانست برای اقداماتش حمایت حزب رقیب را هم جلب کند، گذشته، آمده است: «وقتی پای توافق با ایرانی متخاصم در میان است که مخالف اسرائیل متحد دیرینه آمریکا هم هست، تقریبا تمام نمایندگان وسوسه می‌شوند که رأی منفی بدهند. اما همسانی ایدئولوژیکی موجب می‌شود تا جدایی (از نظر دولت) یک عضو حزب رئیس‌جمهور، آن نماینده را در وضعیت نامناسب و از لحاظ سیاسی خطرناکی، قرار دهد.»

نیویورک‌تایمز در پایان با اشاره به نقل قولی از «نیکلاس برنز» عضو ارشد سابق وزارت خارجه آمریکا، که به این روزنامه گفته مسئله توافق هسته‌ای به شدت حزبی شده، نوشته است: «آقای اوباما با گفتن اینکه «تندروهای (ایرانی) که شعار مرگ بر آمریکا می‌دهند... آرمانی مشترک با اردوگاه جمهوری‌خواه» دارند، بحث‌ها را بیش از پیش حزبی کرد. در این مورد، حزبی کردن، کوتاه‌ترین مسیر وی برای رسیدن به پیروزی است.»