مسیحیان برای روز کریسمس درختی تهیه میکنند و آن را در خانه قرار دهند. درخت کریسمس معمولاً از درختان دارای برگهای سوزنی بهویژه کاج تهیه میشود و میتواند در اندازههای مختلف باشد. خانوادههای مسیحی با تزئین درخت کریسمس، سعی در شاداب کردن محیط خانه دارند.
سابقه تزئین درخت کریسمس به قرن شانزدهم میلادی برمیگردد. آلمانیها نخستین کسانی بودند که سنت تهیه و تزئین درخت کریسمس را بنیان نهادند. پرنس آلبرت، همسر ملکه ویکتوریا در سال ۱۸۴۱ میلادی درخت کریسمسی را به کاخ ویندسور آورد و به این ترتیب موجب محبوبیت بیشتر آن شد.
کریسمس در بسیاری از کشورهای جهان جشن گرفته میشود و این امر به چگونگی پراکندگی مسیحیان و فرهنگ غربی و ترکیب آن با جشنهای زمستانی ارتباط دارد.
تا قبل از قرن 4 میلادی تصور میشد که عیسی مسیح در فصل بهار متولد شده است؛ اما پاپ ژولیوس اول، در سده چهارم میلادی، روز 25 دسامبر را برای تجلیل از میلاد مسیح اعلام کرد.
در همان سده چهارم، یکی از اسقفهای آسیای صغیر (ترکیه امروز) به خاطر رفتار مهربانانهاش با کودکان شهرت یافت.
این شخص که بعدها به سنت نیکولاس (نیکولاس قدیس) شهرت یافت، در نقاشیهای قرون وسطا و عصر رنسانس به شکل مردی بلند بالا با چهرهای جدی و نجیبانه نشان داده شده است و تا حدود قرن شانزدهم، جشن مخصوص او در روز ششم دسامبر در سراسر اروپا برگزار میشد، اما از آن پس، این جشن، تنها به پروتستانهای هلند منحصر شد.
بچههای هلندی، شب کریسمس کفشهای خود را کنار بخاری دیواری خانههایشان میگذاشتند و کمی علوفه هم برای اسب نیکولاس قدیس بیرون در خانه مینهادند و سنت نیکولاس، سوار بر اسب خود، بر بالای بام خانهها میگذشت و از راه دودکش خانهها، آب نبات و شیرینی به داخل کفشهای کودکان میانداخت، همزمان معاون او - پیتر سیاه - نیز از لوله دودکشها پایین میرفت و هدایایی را که برای بچهها آورده بود، در خانهها میگذاشت.
مهاجران هلندی که به آمریکای شمالی کوچ کردند، این رسم را با خود به آن کشور بردند و در آنجا بود که نام او به SANTA CLAUS تغییر یافت. در یک داستان منظوم با عنوان شب پیش از کریسمس برای نخستین بار از یک شیطانک (پری) پیر و شوخ نیز یاد شده، که سوار بر سورتمهای به وسیله یک گوزن کشیده میشود.
کریسمس در اعصار انجیلی جشن گرفته نمیشد، اما در برخی کلیساها مراسمی برگزار میشد.