عطاران: به تلویزیون برنگشتم چون در رادیو راحت بودم/ صدای جواد خیابانی را دوست دارم

به گزارش پایگاه 598، مهرزاد عطاران از آن دست گزارشگرانی است که وقتی گزارش می‌کند هیجان در صدایش موج می‌زند و به گفته خودش برای هر گزارش سه ساعت زمان برای جمع آوری اطلاعات می‌گذارد. البته روزانه نیز 4 ساعت از زمان خود را صرف مطالعه می‌کند تا با اطلاعات کامل سراغ گزارش‌ها برود.

متولد سال 1351 و فارغ التحصیل رشته حسابداری است و سابقه بازی در تیم منتخب ادارات و سازمان تامین ‏اجتماعی را دارد. دوره‌های داوری درجه 2 و 3 فوتبال را در شهرستان کرج گذرانده و از سال 1379 به ‏عنوان گزارشگر فوتبال در شبکه رادیویی ورزش مشغول به کار است.

در دامه معرفی گزارشگران رادیو از سوی خبرگزاری فارس، این بار به سراغ ین گزارشگر جوان رفتیم. در زیر اظهارات وی را می‌خوانیم؛

فارس: چطور شد که سر از رادیو درآوردید؟

از بچگی علاقه زیادی به ورزش به خصوص فوتبال داشتم و زمانی که مدرسه می‌رفتیم، بلافاصله بعد از بازگشت از آن سریع به سراغ بازی فوتبال می‌رفتم. رفته رفته تیمی تشکیل شد و زمانی هم که به خدمت سربازی رفتم، در تیم پادگان بازی می‌کردم. سال 75 بعد از خدمت با توجه به علاقه‌ای که داشتم در کلاس‌های داوری شرکت کردم و دوره‌هایی را گذراندم، برخی از داوران فعلی مانند محمدرضا اکبریان هم هم دوره ای من بودند.

فارس:بعد از آن چه شد؟

یکی از دوستانی که در صدا و سیما کار می‌کرد و گوینده بود، به من پیشنهاد کرد با توجه به اینکه فوتبال را به خوبی می‌شناسم و صدایم هم مناسب است در تست گویندگی شرکت کنم و سال 78 بود که در شبکه 3 برای تست حاضر شدم.

فارس: پس کارتان را از تلویزیون آغاز کردید؟

2 سال در شبکه 3 تست دادم و انتخاب شدن هم مانند الان راحت نبود و تصمیم گرفته بودم، حتما نتیجه بگیرم. در نهایت گفتند به دلیل اینکه تعداد گزارشگر زیاد است، نمی‌توانیم از شما در شبکه 3 استفاده کنیم و به رادیو معرفی می‌کنیم. در آن زمان برنامه بازتاب پخش می‌شد عادل فردوسی پور و مزدک میرزایی حضور داشتند و پیمان یوسفی هم تازه آمده بود و من هم نفر چهارم بودم که گفتند تعداد زیاد است.

فارس: از آن به بعد وارد رادیو ورزش شدید؟

بله، در آن زمان آقای جهانی و ندیری مدیران شبکه بودند و هفته‌ای یک گزارش خارجی هم باید انجام می‌دادیم و اولین گزارشی که در رادیو انجام دادم بازی بایرن مونیخ و هانزاروستوک بود. درست یک سال بعد در جشنواره رادیویی برترین گزارشگر شدم و بعد از آن شبکه 3 پیشنهاد داد که با آنها همکاری داشته باشم، اما قبول نکردم.

فارس: چرا؟

نه اینکه بخواهم بازار گرمی کنم، اما واقعا در رادیو راحت بودم و هستم. حتی پس از آن شبکه ورزش و جام نیز پیشنهاد همکاری دادند، اما ترجیح دادم فقط در رادیو فعالیت کنم.

فارس: نظرتان در مورد حضور همزمان گزارشگر در رادیو و تلویزیون چیست؟

مخالف این موضوع هستم. فقط رسالت این دو رسانه شبیه هم است، اما نحوه کار تفاوت دارد و حتی عادل فردوسی پور هم بارها گفته گزارشگری در رادیو سخت است. در گزارش رادیویی سکوت معنا ندارد و اطلاعات بالا می‌خواهد تا زمان‌هایی که توپ در جریان نیست به مخاطب اطلاعات بدهید.

فارس: چه رشته هایی را در رادیو گزارش می‌کنید؟

فقط فوتبال، چون اعتقاد دارم گزارشگر باید کار تخصصی بکند. من هم می‌توانم هندبال و بسکتبال گزارش کنم و خیلی از افراد هم به من گفتند این کار را انجام بده، اما معتقدم باید تخصصی کار کرد.

فارس: اولین گزارش داخلی‌تان چه زمانی و کدام بازی بود؟

سال 79 بازی سپاهان و پرسپولیس بود که لحظه به لحظه گزارش می‌کردم. با آقای سلطانپور در ورزشگاه حضور داشتیم و هرکدام 10 دقیقه گزارش می‌کردیم.

فارس: تاکنون چند بازی را گزارش کرده‌اید؟

تا جایی که یادداشت کردم فکر می‌کنم حدود 1100 گزارش داخلی و خارجی تاکنون انجام داده‌ام.

فارس: تمام گزارش‌هایتان را یادداشت می‌کنید؟

بله، دفترچه‌ای دارم که همه را یادداشت می‌کنم و به هر گزارش هم نمره می‌دهم.

فارس: بعد از پایان گزارش نیز خودتان آن را گوش می‌دهید؟

بله، همه را گوش می‌دهم. در اوایل کار نیز به همسرم می‌گفتم که ضبط کند و در ماشین گوش می‌دادم. این کار باعث می‌شود که نقاط ضعف خود را بشناسم.

فارس: از گزارشگری خسته نشده‌اید؟

اگر با عشق و علاقه انجام دهید، هیچ گاه خسته نمی‌شوید. یکی از شغل‌هایی است که جذابیت های زیادی دارد.

فارس: در فوتبال‌های داخلی که هیجان ندارد چه کار می‌کنید؟

چاشنی هیجان را باید زیاد کنیم. جذابیت‌های تصویر بیننده را پای تلویزیون نگه می‌دارد، اما در رادیو باید شنونده را تحت تاثیر قرار دهیم. نه اینکه هیجان کاذب بدهیم، اما در برخی صحنه‌ها که توپ در محوطه جریمه است چاشنی هیجان را بالا می‌بریم. البته بازی‌های زیادی بوده که خسته کننده است و انگیزه را برای گزارش کم می‌کند.

فارس: چه قدر در گزارش‌ها تپق زده‌اید؟

در ابتدای کار بیشتر بود و الان خیلی کمتر شده است. البته اشتباهات وجود دارد، اما سعی کردم به حداقل برسانم.

فارس: مردم وقتی شما را می‌بینند، چه موضوعاتی را مطرح می‌کنند؟

ما شب‌ها 4 ساعت در شبکه رادیویی ورزش برنامه داریم و بیشتر سعی می‌کنیم شنونده باشیم. نقدهای کوچه بازاری خیلی کمک می‌کند که بدانیم مردم چه مسائلی را دنبال می‌کنند. ما هم بیشتر آنها را مطرح می‌کنیم و روی همان‌ها بحث صورت می‌گیرد.

فارس: گزارشگری را می توان به عنوان شغل اصلی حساب کرد؟

گزارشگری شغل است، اما شرایط مالی‌اش یک مقدار فرق می‌کند و نمی توانید روی آن حساب کنید.

فارس: شما را گزارشگر آبی می‌دانند یا قرمز؟

گزارشگر ایرانی هستم تا سرخابی. تاکنون 20 بار دربی را گزارش کرده‌ام و طرفداران استقلال مرا پرسپولیسی می‌دانند و پرسپولیسی‌ها هم برعکس. هیچ وقت جانبدارانه قضاوت نکرده‌ام و رنگ و تیم خاصی برایم مطرح نیست.

فارس: زیادی شدن منابع اطلاعاتی کارتان را راحت کرده است یا سخت؟

کارمان را سخت‌تر کرده است، چون مردم بیشتر اطلاعات را از طریق سایت‌ها کسب می‌کنند. من هم روزی 4 ساعت مطالعه می‌کنم تا به روز باشم. تمام اطلاعاتی که از تیم‌ها کسب می‌کنم فایل بندی می‌کنم. برا هر گزارش هم سه ساعت وقت می‌گذارم، چون اگر اشتباهی کنید، شنونده سریع تماس می‌گیرد و اشتباه را می‌گوید.

فارس: چه نوع صدایی برای گزارشگری خوب است؟

صدایی که دلنشین باشد. بعضی‌ها صدای بم و بعضی‌ها زیر دوست دارند. شخصا صدای جواد خیابانی را دوست دارم، اما اگر صدای او، هیجان فردوسی پور، فارسی سلیس پیمان یوسفی و اطلاعات خوب مزدک را کنار هم قرار دهیم، یک گزارش خوب از آب درمی‌آید.

فارس: قبل از حضور در رادیو برای خانواده گزارش می‌کردید؟

بله، خیلی این اتفاق می‌افتاد. فوتبال‌های خارجی را برای آنها گزارش می‌کردم.

فارس: چه قدر دست‌تان برای نقد باز است؟

منعی برای انتقاد نداشته‌ایم. دست‌مان باز است. اگر هم انتقادی می‌کنیم تخریبی نیست. البته این اتفاق بوده که ناراحت هم شده باشند.

فارس: مثلا؟

جام ملت‌های آسیا سال 2007 بود که رحمان رضایی دروازه خودمان را باز کرد و من هم این موضوع را گفتم، اما بعد دیدم اعتراض می‌کنند که چرا انتقاد کردید. گل به خودی بود و تلویزیون هم پخش کرد و همه دیدند.

فارس: خودتان چند ساعت رادیو گوش می‌کنید؟

داخل خودرو زیاد گوش می‌کنم و البته خیلی از مواقع خانواده‌ام اعتراض می‌کنند که بیشتر اوقات با رادیو هستم. در محل کار هم دو، سه برنامه‌ مدنظرم را گوش می‌دهم.

فارس: بهترین گزارش‌تان را کدام می‌دانید؟

گزارش بازی ایران و کره‌جنوبی که با گل قوچان نژاد به جام جهانی 2014رفتیم را دوست دارم. بازی ایران و عراق در جام ملت‌های آسیا 2015را هم دوست دارم و نمره خوبی به خودم دادم.

فارس: به خودتان نمره هم می‌دهید؟

بله، تمام گزارش‌هایی که انجام می‌دهم را یادداشت می‌کنم و نمره هم در نظر می‌گیرم.

فارس: چند فرزند دارید؟

یک دختر دارم.

فارس: اگر پسر بود علاقه داشتید گزارشگر شود؟

اگر خودش دوست داشت، من ممانعت نمی‌کردم و مشکلی نداشتم. من خودم در گزارشگری به چیزی که هدفم بود، رسیده‌ام، شاید اگر کار دیگری انجام می‌دادم، وضعیت مالی‌ام بهتر هم می‌شد، اما عشقی که به گزارشگری دارم، چیز دیگری است.

فارس: کدام برنامه تلویزیونی را دنبال می‌کنید؟

برنامه 90 را به دلیل اینکه هم عادل را دوست دارم هم اتفاقاتی که بررسی می‌شود.

* فارس: شیرین‌ترین خاطره‌ای که در دوران گزارشگری داشتید، چه بود؟

اینکه 7 دوره برترین گزارشگر انتخاب شدم اتفاق خوبی بود و مهم این بود برای زحماتی که می کشیم، مورد توجه قرار می‌گیریم.

فارس: اگر در پایان صحبتی باقی مانده است، بفرمایید؟

از شما تشکر می‌کنم که این وقت را در اختیار من قرار دادید. این طولانی ترین مصاحبه‌ای بود که انجام دادم.