کنگره می‌تواند توافق هسته‌ای را بازنویسی کند!

به گزارش پایگاه 598، در حالی که دولت ایران و آمریکا تاکید دارند که تنها گزینه های پیش روی مجلس ایران و کنگره آمریکا، قبول یکجای توافق و یا رد آن به صورت کامل است، روزنامه آمریکایی "وال استریت ژورنال" (WSJ) در خبری تحت عنوان "کنگره می تواند توافق ایران را بازنویسی کند" به حق قانونی کنگره برای تغییر توافق پرداخته است.

 

در این گزارش آمده است: «هیچ چیز غیر عادی در رابطه با تغییر و بازنویسی توافق توسط کنگره وجود ندارد. سنا تا کنون خواستار اعمال تغییر در بیش از 200 معاهده که برای تایید در اختیار آن قرار گرفته، شده است.

 

 

پرزیدنت اوباما و "جان کری" وزیر امور خارجه ادعا می کنند کنگره در قبال توافق هسته ای تنها دو گزینه دارد. یا آن را همانگونه که هست تایید نماید و یا توافق را رد کند که به جنگ خواهد انجامید.

 

 

اما هفته گذشته سناتور دموکرات "چاک شومر" از نیویورک، گزینه سومی را پیشنهاد کرد؛ که توافق مورد مذاکره مجدد قرار گیرد. آقای "شومر" با اشاره به نقاط ضعف فراوان توافق هسته ای از دولت آمریکا خواسته است که تحریم ها را تقویت کرده و مسیر دشوار دیپلماسی را بار دیگر دنبال کند؛ هر چقدر هم که دشوار باشد.

 

 

باید گفت این موضوع برای دولت [اوباما] از محالات است. آقای اوباما هشدار می دهد که عدم تصویب توافق به صورت فعلی آن، به منزله از دست رفتن اعتبار آمریکا به عنوان رهبر دیپلماسی جهانی است. آقای "کری" نیز تاکید می کند که خودداری از قبول توافق، با رابطه سنتی که میان قوه مجریه و کنگره وجود داشته، ناسازگار است.»

 

 

وال استریت ژورنال در ادامه ضمن پرداختن به سوابق تاریخی رد و یا اعمال تغییر در معاهداتی که به کنگره آمریکا ارائه شده است، می نویسد: «با این حال باید گفت کنگره تا کنون دست کم 130 بار در تاریخ آمریکا، توافقنامه های بین المللی که توسط شاخه اجرایی [دولت] امضا شده را رد کرده است. به 22 معاهده، رای مخالف داده شده است و بر اساس گزارشات سرویس تحقیقات کنگره در سال های 1987 و 2001، دست کم 108 معاهده دیگر نیز به علت امتناع سنا از رای گیری در مورد آنها، به صورت دائمی مسدود شده اند.

 

 

علاوه بر این، گزارش سال 1987 سرویس تحقیقات کنگره (CRS) نشان دهنده آن است که 200 معاهده که از سوی قوه مجریه تایید شده است، متعاقبا به علت تغییرات درخواستی سنا، مورد اصلاح قرار گرفته و پس از آن تایید شده و به اجرا در آمده است.»

 

 

در ادامه این گزارش آمده است :«قانون بازبینی توافق هسته ای ایران [در کنگره آمریکا] که آقای اوباما در ماه می آن را امضا کرد، شامل ماده ای نیست که شرایط تایید توافق در کنگره را روشن کرده باشد اما به هر حال صدور قطعنامه عدم پذیرش توافق و یا وضع قانون جداگانه در این رابطه، می تواند مشخص نماید که چه تغییراتی برای جلب رضایت کنگره در توافق مورد نیاز است.

 

 

از آنجا که کنگره بر اساس قانون می تواند توافق هسته ای را به طور کامل رد نماید پس طبیعی است که ایران و شرکای مذاکره کننده ما نباید در صورتی که کنگره گامی کوچک تر برداشته و توافق را برای مذاکرات مجدد به رئیس جمهور بازگرداند، شگفت زده شوند.»

 

 

در انتهای این گزارش آمده است: «سوابق تاریخی رد توافقات و یا درخواست تغییر در آن ها توسط کنگره، شامل معاهدات و یا دیگر موافقت نامه های بین المللی است که از نظر قانونی الزام آور بوده است. اما توافق هسته ای ایران که به صورت رسمی، برنامه جامع اقدام مشترک نامیده شده است، هنوز از نظر قانونی الزام آور نیست. آقای "کری" بارها به این توافق با عنوان یک "توافق سیاسی" اشاره کرده است. طبیعی است که توافقات سیاسی غیر الزام آور، نسب به معاهدات و یا دیگر توافق نامه های بین المللی الزام آور، انعطاف پذیری بیشتری داشته باشند. کنگره باید برای ارسال چنین توافقی جهت مذاکره مجدد، به راحتی اقدام نماید.»