تعطیلی کارخانه‌های تولید بنزین و گازوئیل

وی ادامه داد: بنزینی که در حال حاضر برای عراق مصرف می‌شود، یورو 4 است، یعنی حتی از بنزینی که در داخل کشور مصرف می‌شود نیز کیفیتش بهتر است.

این تولیدکننده در ادامه به برخی از مشکلات تولید اشاره کرد و گفت: وضعیت تولید آن قدر بد شده است که بسیاری از کارخانه‌ها کلا تعطیل شده‌اند، کارخانه ما نیز عملا از اول سال 94 نتوانسته تولید زیادی داشته باشد و در حقیقت تولید کاملا خوابیده است.

وی تأکید کرد: قیمت مواد اولیه بسیار بالا رفته است، پتروشیمی قیمت این مواد را بالا اعلام می‌کند، الان مدتی است که تلاش داریم تا نفت از عراق وارد کشور کرده و آن را به گازوئیل و بنزین تبدیل کنیم اما آن قدر شرایط سختی ایجاد کرده‌اند که دیگر رمقی برای کار کردن برایمان نمانده است.

ایرانپور اضافه کرد: متأسفانه روابط در این حوزه بسیار حکمفرما است به طوری که برخی شرکت‌ها هستند که مثلا برای استانداردسازی ظرف مدت 5 روز تمام کارهایشان به راحتی حل و فصل می‌شود اما شرکت‌هایی مثل ما به دلیل نداشتن روابط کارشان عملا می‌خوابد.

وی تصریح کرد: ما از موادی که سولفور زیاد و بوی بسیار نامطبوعی دارد یعنی مواد خوبی نیستند محصول خوب تولید می‌کنیم اما به جای این که حمایت شویم برایمان مانع تراشی هم ایجاد می‌کنند.

وی گفت: این دو سال تنها شرکت‌هایی توانستند به خوبی فعالیت کنند که ارتباط خوبی با کارگروه تهران، بخش‌های مربوط به صادارت و یا کالای قاچاق داشتند، اما بقیه شرکت‌ها متأسفانه تولیداتشان تقریبا خوابید.

ایرانپور افزود: این مدت شعار زیاد بود اما حمایتی از من تولیدکننده صورت نگرفت، ما انتظار نداشتیم که مثلا بیایند و مواد اولیه را ارزان‌تر به ما بدهند، بلکه توقعمان این بود که در کارهای اداری این قدر ما را دست به سر و معطل نکنند.

وی تصریح کرد: ما مواد اولیه را به قیمت پلت می‌خریم، که بالا هم در می‌آید به طوری که برای تولید گازوئیل ضایعات را با کیلویی 1200 تومان می‌خریم اما بار ما به درد داخل نمی‌خورد و باید محصول را صادر کنیم، صادرات نیز خواهان زیادی دارد، اگر ما روزی 1000 تریلی هم بفرستیم کشوری مانند افغانستان به آن نیاز دارند و برای خرید تمایل نشان می‌دهند.

این تولیدکننده هیدروکربن گفت: این ضایعات تا چند سال پیش بلا استفاده بود و دور ریخته می‌شد و هیچ استفاده‌ای از آن نمی‌شد و باید دفن می‌شد الان با تلاش همکاران بنده این ضایعات نه تنها مورد استفاده قرار می‌گیرد بلکه ارز به داخل کشور وارد می‌کند، آیا روا است که در چنین شرایطی از تولیدکننده حمایت نشود؟

وی مشکلات دریافت وام را از دیگر معضلات تولید است و گفت: ما برای راه اندازی کارخانه به یک میلیارد نیاز داشتیم اما آن قدر اذیت شدیم که در نهایت مجبور شدیم از 200 میلیون تومانش انصراف دهیم. زیرا بعد از مدتی به دلایلی از جمله دیر گرفتن پروانه بهره برداری جریمه به ما تعلق گرفت و سود وام را بالا بردند.

ایرانپور در پایان خاطرنشان کرد: درست است که برای کارخانه‌هایی مانند ما گرفتن وام بسیار سخت است اما کارخانه‌هایی هم هستند که با روابطی که دارند توانسته‌اند برای کارخانه دو میلیاردی خود تا 7 میلیارد تومان هم وام بگیرند.