جاسبی:کلاس‌زبان‌کُردی‌گذاشتیم‌استقبال‌نشد!

به گزارش پایگاه 598 به نقل از روزنامه جوان، رئیس‌جمهور در سفر خود به کردستان در حالی از عزم دولت برای راه اندازی رشته دانشگاهی زبان و ادبیات کردی در جهت رفع تبعیض‌ها و توسعه متوازن(!) خبر داد که چند سال پیش رئیس وقت دانشگاه آزاد از شکست پروژه راه اندازی این رشته در دانشگاه آزاد و عدم استقبال داوطلبان از تحصیل در رشته زبان و ادبیات کردی خبر داده بود. همین مسئله دستمایه انتشار تحلیل‌های مختلف کارشناسی در سطح رسانه‌های مختلف شده است.

آموزش به ویژه در حوزه دانشگاهی و تخصصی، مبتنی بر نیازهای جامعه، اصلی است که هر چند در کشور ما به طور کامل رعایت نمی‌شود، اما پذیرفته شده است. از طرفی در میان طبقه بندی نیازهای جامعه، نیازهای شغلی و بازار کار متناسب با شرایط اقتصادی در صدر قرار دارند. پس طبیعی است که تدوین سرفصل دروس چنین سیاستی را دنبال کند. جایگاه برجسته آموزش زبان در مجموعه آموزش‌های علوم و فنون به تناسب نقش آفرینی و گستردگی دامنه تحت سیطره آن زبان و بازار و تعیین کنندگی اقتصادی، سیاسی، اجتماعی و فرهنگی پهنه تحت تسلط آن بر می‌گردد.

 زبان و ادبیات کردی جزو 50 رشته غیرفعال دانشگاه آزاد

اما برخی اظهار نظرها در ماه‌های اخیر از جمله انتشار خبر راه اندازی زبان و ادبیات کردی در دانشگاه سنندج از سوی مسئولان این دانشگاه و موضع تأییدی شورای گسترش وزارت علوم این استدلالات را نقض می‌کند. علاوه بر اینکه بخشی از سخنان شامگاه شنبه رئیس‌جمهور در جمع اصحاب رسانه‌های گروهی کردستان دلالت بر همین مسئله دارد و مورد توجه قرار گرفته و دستمایه تحلیل برخی از صاحب نظران و کارشناسان قرار گرفته است.

وی در این نشست اظهار داشت: اساس شعار دولت رفع تبعیض ها، حقوق شهروندی و توسعه متوازن و برابری یکسان است و الحمدلله در سال جدید از مهر ماه در دانشگاه تدریس زبان و ادبیات کردی آغاز می‌شود و بخش کردی خبرگزاری جمهوری اسلامی آغاز می‌شود.  رئیس‌جمهور بیان کرد: امروز در کشور به دنبال وحدت و روابط نزدیک‌تر با دیگر کشورها هستیم تا بستر توسعه در تمامی استان‌ها به صورت متوازن ایجاد شود. 

این اظهارات در حالی بیان می‌شوند که عبدالله جاسبی، رئیس وقت دانشگاه آزاد اسلامی سال‌ها پیش از راه‌اندازی رشته‌ای تحت عنوان زبان و ادبیات کردی در واحدهای دانشگاهی استان‌های کردزبان و عدم استقبال داوطلبان تحصیلات دانشگاهی از این رشته خبر داده بود، به طوری که گزارش‌های منتشر شده در آن زمان رشته مزبور را در جمع 50 رشته غیرفعال دانشگاه آزاد در استان‌های غربی جای داده بود.  بنابراین وعده راه‌اندازی مجدد کرسی این رشته بدون در نظر گرفتن ضریب استقبال بومی و محلی، هدر دادن سرمایه‌های انسانی و مادی است.

آزموده را آزمودن...!

باید در نظر داشت که در راه‌اندازی یک رشته دانشگاهی و ظرفیت‌سازی در آن چندین سؤال باید پاسخ داده شوند، از جمله اینکه رشته مزبور و فارغ‌التحصیلان آن کدام جای خالی را برای کشور پر خواهند کرد به عبارتی راه‌اندازی رشته دانشگاهی زبان و ادبیات کردی کدام بخش از نیازهای بازار کار یا حتی نیازهای مطالعاتی و راهبردی کشور را پاسخ خواهد داد و آیا راه‌اندازی این رشته در حد بازگشت سرمایه‌های صرف شده در تدارک زیرساخت‌های سخت و نرم‌افزاری بازده دارد یا خیر؟

اینگونه وعده‌ها در دسته اظهارات مقطعی و تاریخ مصرف‌دار در سیاست داخلی تعبیر می‌شود و بر همین اساس است که گفته‌های روحانی در جمع خبرنگاران کردستانی از سوی برخی تحلیلگران بهره‌برداری سیاسی از علائق قومی برداشت شده است. آن هم در شرایطی که نظرسنجی‌هایی نظیر آنچه در نشریه وابسته به کارگزاران (صدا) در کاهش محبوبیت روحانی منتشر کرده است.

 چرا اقلیم کردستان؟

کشور ما طیف وسیعی از زبان‌ها و گویش‌های مختلف قومی را شامل می‌شود که همه زیر پرچم جمهوری اسلامی ایران به محور اتحاد تمسک کرده‌اند. چنانچه بخواهیم برای هر کدام از آنها سرفصل درسی تدوین و تعریف و کرسی دانشگاهی راه‌اندازی کنیم و بنا به عقیده برخی صاحبنظران برای خوشامد اقوام مختلف ایرانی به تعداد آنها رشته تحصیلی تأسیس کنیم، از کدام سیاست مدون و اصولی در گسترش آموزش عالی پیروی کرده‌ایم.

علاوه بر اینکه باید دید راه‌اندازی رشته زبان و ادبیات کردی که از سوی رئیس‌جمهور وعده داده می‌شود کدام یک از اهداف سند آمایش سرزمینی را پاسخ می‌دهد و مبنای ضرورت راه‌اندازی رشته زبان و ادبیات کردی غیر از ژست تبلیغاتی، افزایش محبوبیت و نفوذ در میان عوام و بهره‌برداری سیاسی و انتخاباتی چه چیز دیگری می‌تواند باشد. آیا دولتمردان و مدیران کشور در بیان اظهاراتی که می‌تواند برد مؤثر زیادی داشته باشد از منبع یا منابع خاصی مشورت می‌گیرند یا خیر؟

مضاف بر این دادن امتیازهای دست چندم برای نفوذ و افزایش محبوبیت جریان‌های سیاسی در میان اقوام نه‌تنها خدمت به آنها نیست بلکه می‌تواند به هویت تاریخی آنها متغیرهای بی‌جوابی را تحمیل کند.