آمریکا می خواست این تاسیسات بسته شود اما رهبر ایران اصرار داشت که هیچ یک از تاسیسات تحقیقاتی بسته نخواهد شد. بنابراین دانشمند هسته ای آمریکا، با موهای خاکستری وارد میدان شد و گفت: اجازه دهید ایرانی ها به تندروهایشان بگویند که فردو را (باز) نگه می دارند اما این تاسیسات را به پایگاه تحقیقاتی تبدیل کنید که سانتریفیوژهایش به جای اورانیوم غنی سازی شده فقط با ایزوتوپ های بی خطر پزشکی بچرخند.
ارنست مونیز، که به وزیر انرژی امریکا منصوب شد نقش موثری در تحقق این توافق ایفا کرده است و حالا هم اوباما به او روی اورده است تا بتواند این توافق را به کنگره ای شکاک بفروشد.
نقش مونیز در توافق از فوریه شروع شد یعنی زمانی که تهران به واشنگتن اعلام کرد علی اکبر صالحی را در دور بعدی مذاکرات همراه خواهد داشت. اوباما هم خیلی زود مونیز را همتای صالحی کرد. هر دو این افراد در دانشگاه تکنولوژی ماساچوست بوده اند و مونیز سالهاست که در این دانشگاه تدریس می کند و صالحی هم در این دانشگاه مهندسی هسته ای خوانده است.
مونیز و صالحی قبل تر از مذاکرات همدیگر را ندیده بودند اما بلافاصله پس از دیدار در سواحل ژنو با هم اخت شدند و در هتل شام خوردند از همکاران مشترکشان در دانشگاه سخن گفتند . همین باعث شد تا یخ بین مذاکره کنندگان بشکند و طرفین از میز پرتنش مذاکرات فاصله بگیرند.
رابرت مالی، یکی از مقامات ارشد تیم امنیت ملی کاخ سفید که بخشی از تیم مذاکره کننده است می گوید: مونیز خیلی به پروتکل های دیپلماتیک محصور نبود و خیلی زود سر شوخی را با ایرانی ها باز کرد و ایرانی ها نیز واکنش مثبتی به شوخی های او داشتند.