بلومبرگ با این مقدمه نوشته است، برای مثال، خودرو را درنظر بگیرید،
ایرانیها مطمئنا خودروهای آسیایی را که 36 سال به آنها دسترسی نداشتهاند،
بی درنگ میپذیرند. به گفته «آنا ماریه بایسدن» رئیس موسسه تحقیقاتی خودرو
در لندن، این کشور پیش از اعمال تحریمها، بیش از یک میلیون دستگاه خودرو
خریداری کرده است.
وی با توجه به پایان قریبالوقوع محدودیتهای تجاری خاطرنشان کرد، «این
فرصتی خارقالعاده برای خودروسازان آسیایی است... (در ایران) اشتیاقی واقعی
برای برندهای خارجی با کیفیت خوب وجود دارد.»
به نوشته این گزارش، این علاقه تنها برای تویوتا و هیوندای نیست که از آن
سود ببرند. اتحادیه مبادلات تجاری بینالمللی کره، بر روی بازار ساخت و ساز
ایران حساب باز کرده است که از 88.7 میلیارد دلار در سال 2013 به 154.4
میلیارد دلار در سال 2016 توسعه خواهد یافت. بنا بر اعلام این اتحادیه، کره
جنوبی در نظر دارد تا فروش محصولات فولادی، پتروشیمی و ماشینآلات به
جمهوری اسلامی ایران را تقویت کند. همچنین این اتحادیه انتظار دارد تا
صادرات قطعات خودرو، تلفن همراه، یخچال و دیگر لوازم خانگی را به ایران
افزایش دهد.
بزرگترین شریک تجاری ایران در سال گذشته چین بود و پس از آن امارات قرار
داشت که نزدیکی جغرافیایی آن به ایران سبب دسترسی آسان ایرانیها برای خرید
اجناس خارجی شده است. 3 کشور شریک بزرگ بعدی ایران، هند، کره جنوبی و ژاپن
که همگی در آسیا واقع شدهاند، است.
بر اساس برآورد واحد اطلاعات ایکانومیست، رشد اقتصادی ایران از 2 درصد
امسال، طی سالهای 19-2016 به 5.2 درصد خواهد رسید. ایران درحال حاضر، به
لحاظ بازار، بیست و نهمین اقتصاد بزرگ دنیاست که در سال 2020 با عبور از
سوئیس، آرژانتین، تایوان، سوئد و تایلند به رتبه 22 صعود خواهد کرد.
در ادامه گزارش بلومبرگ آمده است، جذابیت یک «اقتصاد بزرگ، متنوع، نسبتا
در سطح بالا» آنطور که ایکانومیست آن را توصیف میکند، انکارناپذیر است.
بایسدن خاطرنشان کرد، «به محض برداشته شدن تحریم، افراد قطعا پولی برای خرج کردن دارند و اقتصاد دوباره شروع به رشد میکند.»