تحلیل استراتژیهای محور مقاومت و غرب در تنشهای منطقهای؛
هم دوستان حزب‌اللهی، هم دوستان مدافع دولت زیبنده‌تر آن است که به قول معروف «شور حسینی» برشان ندارد! شور بی‌شعور، چه از نوع غم باشد، چه از نوع شادی، مغایرت دارد با خرد. توافق دیروز، بیش از آنکه جای اندوه یا جشن باشد، جای «خدا‌قوت» به تیم مذاکره‌کننده است.
به گزارش پایگاه 598 ،حسین قدیانی در روزنامه وطن امروز نوشت: به سبب کارم امهات توافق دیروز
را از نظر گذراندم. مختصر و ان‌شاءالله مفید اشاره کنم به نکاتی:
یکم – در قیاس با توافق ژنو ایضا چارچوبی که در لوزان بسته شد، توافق دیروز، توافق بدی به نظر نمی‌رسد. ایده‌آل نیست لیکن بد هم نیست.
دوم – حتی می‌توان توافق دیروز را توافقی خوب دانست اما به یک شرط بسیار مهم؛ اینکه طرف غربی و فی‌الواقع آمریکایی به همه مفاد آن در مقام اجرا متعهد باشد.
سوم – در طول این ۱۲ سال مذاکرات هسته‌ای بویژه این ۲ سال آخر، شیطان بزرگ واقعا نشان داد «شیطان بزرگ» است و فوق‌العاده خبیث. این خباثت، چند روز پیش حتی صدای وزیر محترم امور خارجه را هم از «تُن دیپلماتیک» تغییر داد به «تن انقلابی». جملات کوبنده‌ای مثل «هرگز یک ایرانی را تهدید نکنید» یا «وسط مسابقه، اسب را عوض نمی‌کنند» فی حد ذاته نشان داد در برابر دشمنی از جنس آمریکا، اتفاقا هرچه محکم‌تر بایستی، نتیجه بهتری خواهی گرفت. فلذا توافق دیروز، نافی خوشبین نبودن به مذاکرات نیست، بل موید این هم هست که اگر آدمی روی عناصر چهارگانه تدین، امانتداری، غیرت و شجاعت پافشاری مضاعف کند و خطوط قرمز مدنظر ملت شهیدپرور را متوجه باشد، امکان رسیدن به نتیجه خوب را بیشتر می‌کند.
چهارم – مهم، «عمل به مفاد این توافق» است و الا خود توافق که در واقع چیزی بیشتر از یک «انشا» نیست. بعد از استماع سخنان دیروز رئیس‌جمهور آمریکا، براحتی می‌شد حدس زد که کاخ سفید دنبال دبه درآوردن است، حالا یا با کمک کنگره یا به مدد حق وتو یا با استفاده از سایر ابزارهایی که در اختیار دارد.
پنجم – هم دوستان حزب‌اللهی، هم دوستان مدافع دولت زیبنده‌تر آن است که به قول معروف «شور حسینی» برشان ندارد! شور بی‌شعور، چه از نوع غم باشد، چه از نوع شادی، مغایرت دارد با خرد. توافق دیروز، بیش از آنکه جای اندوه یا جشن باشد، جای «خدا‌قوت» به مردمان مذاکره‌کننده بابت نهایت تلاش برای عملیاتی کردن منویات نظام است، نیز سنجش صداقت و وفای به عهد یانکی‌ها، پای توافقی را که امضا می‌کنند.
ششم – چند روز پیش در متن «فصل نقل و انتقالات» از فوتبال گریزی زدم به سیاست. الان هم همین بنا را دارم. صرف اینکه یک مربی، تیم خود را با مهره‌های اسم و رسم‌دار ببندد و ستاره پشت ستاره جذب باشگاه خود کند، آیا کفایت می‌کند برای قهرمانی این تیم؟! فلذا «جوجه توافق» را باید «آخر پاییز اجرای تعهدات» شمرد. دقیقا به همین دلیل، روزنامه «وطن امروز» نه موافق غصه‌خوردن‌های بی‌مبناست، نه مدافع الکی خوش بودن. صدالبته مردمان دستگاه دیپلماسی هم، فضای صبورانه، منطقی و توأم با هوشیاری و بصیرت را هم به افراط برتری می‌دهند، هم به تفریط.
***
گمانم تیفوسی‌ترین طرفداران دولت هم در لابه‌لای این سطور به این مهم رسیده باشند که روزنامه «وطن امروز» حب و بغضی به مسائل نگاه نمی‌کند. ما به همان دلیل که توافق ژنو و بیانیه لوزان را کارشناسانه لیکن مردمی و همه‌فهم نقد کردیم، امروز هم درست به همان دلیل، اذعان داریم که توافق آورده شده، بویژه اگر دشمن وسط اجرا دبه درنیاورد، چیز قابل دفاعی است.
یعنی حتی‌المقدور بنا بر رعایت خطوط قرمز ترسیم شده توسط «حضرت آقا» بوده به‌علاوه انتقادات کارشناسانه اصحاب نقد. خب! من این همه را گفتم تا بروم سروقت حرف اصلی یعنی «مرگ بر آمریکا». اصلش این متن فقط ۳ کلمه داشت؛ «مرگ بر آمریکا». اگر و فقط اگر یک ایرانی ناظر بر تحریم‌های ۸۸ به این طرف- خدا لعنت کند سران فتنه را!- آسیبی از وقاحت دشمن دیده باشد، جا دارد حتی در آخرت هم این باشد شعار ما: «مرگ بر آمریکا». آری! مرگ بر آن آمریکا باد که ایرانی شریف را تهدید می‌کند. آری! مرگ بر آن آمریکا باد که وسط مسابقه، متقلبانه اسب خود را عوض می‌کند. این دو جمله را وزیر محترم خارجه حقا که خیلی «ظریف» آمدند. این دو جمله یعنی «مرگ بر آمریکا»!
یکم – در قیاس با توافق ژنو ایضا چارچوبی که در لوزان بسته شد، توافق دیروز، توافق بدی به نظر نمی‌رسد. ایده‌آل نیست لیکن بد هم نیست.
دوم – حتی می‌توان توافق دیروز را توافقی خوب دانست اما به یک شرط بسیار مهم؛ اینکه طرف غربی و فی‌الواقع آمریکایی به همه مفاد آن در مقام اجرا متعهد باشد.
سوم – در طول این ۱۲ سال مذاکرات هسته‌ای بویژه این ۲ سال آخر، شیطان بزرگ واقعا نشان داد «شیطان بزرگ» است و فوق‌العاده خبیث. این خباثت، چند روز پیش حتی صدای وزیر محترم امور خارجه را هم از «تُن دیپلماتیک» تغییر داد به «تن انقلابی». جملات کوبنده‌ای مثل «هرگز یک ایرانی را تهدید نکنید» یا «وسط مسابقه، اسب را عوض نمی‌کنند» فی حد ذاته نشان داد در برابر دشمنی از جنس آمریکا، اتفاقا هرچه محکم‌تر بایستی، نتیجه بهتری خواهی گرفت. فلذا توافق دیروز، نافی خوشبین نبودن به مذاکرات نیست، بل موید این هم هست که اگر آدمی روی عناصر چهارگانه تدین، امانتداری، غیرت و شجاعت پافشاری مضاعف کند و خطوط قرمز مدنظر ملت شهیدپرور را متوجه باشد، امکان رسیدن به نتیجه خوب را بیشتر می‌کند.
چهارم – مهم، «عمل به مفاد این توافق» است و الا خود توافق که در واقع چیزی بیشتر از یک «انشا» نیست. بعد از استماع سخنان دیروز رئیس‌جمهور آمریکا، براحتی می‌شد حدس زد که کاخ سفید دنبال دبه درآوردن است، حالا یا با کمک کنگره یا به مدد حق وتو یا با استفاده از سایر ابزارهایی که در اختیار دارد.
پنجم – هم دوستان حزب‌اللهی، هم دوستان مدافع دولت زیبنده‌تر آن است که به قول معروف «شور حسینی» برشان ندارد! شور بی‌شعور، چه از نوع غم باشد، چه از نوع شادی، مغایرت دارد با خرد. توافق دیروز، بیش از آنکه جای اندوه یا جشن باشد، جای «خدا‌قوت» به مردمان مذاکره‌کننده بابت نهایت تلاش برای عملیاتی کردن منویات نظام است، نیز سنجش صداقت و وفای به عهد یانکی‌ها، پای توافقی را که امضا می‌کنند.
ششم – چند روز پیش در متن «فصل نقل و انتقالات» از فوتبال گریزی زدم به سیاست. الان هم همین بنا را دارم. صرف اینکه یک مربی، تیم خود را با مهره‌های اسم و رسم‌دار ببندد و ستاره پشت ستاره جذب باشگاه خود کند، آیا کفایت می‌کند برای قهرمانی این تیم؟! فلذا «جوجه توافق» را باید «آخر پاییز اجرای تعهدات» شمرد. دقیقا به همین دلیل، روزنامه «وطن امروز» نه موافق غصه‌خوردن‌های بی‌مبناست، نه مدافع الکی خوش بودن. صدالبته مردمان دستگاه دیپلماسی هم، فضای صبورانه، منطقی و توأم با هوشیاری و بصیرت را هم به افراط برتری می‌دهند، هم به تفریط.
***
گمانم تیفوسی‌ترین طرفداران دولت هم در لابه‌لای این سطور به این مهم رسیده باشند که روزنامه «وطن امروز» حب و بغضی به مسائل نگاه نمی‌کند. ما به همان دلیل که توافق ژنو و بیانیه لوزان را کارشناسانه لیکن مردمی و همه‌فهم نقد کردیم، امروز هم درست به همان دلیل، اذعان داریم که توافق آورده شده، بویژه اگر دشمن وسط اجرا دبه درنیاورد، چیز قابل دفاعی است.
یعنی حتی‌المقدور بنا بر رعایت خطوط قرمز ترسیم شده توسط «حضرت آقا» بوده به‌علاوه انتقادات کارشناسانه اصحاب نقد. خب! من این همه را گفتم تا بروم سروقت حرف اصلی یعنی «مرگ بر آمریکا». اصلش این متن فقط ۳ کلمه داشت؛ «مرگ بر آمریکا». اگر و فقط اگر یک ایرانی ناظر بر تحریم‌های ۸۸ به این طرف- خدا لعنت کند سران فتنه را!- آسیبی از وقاحت دشمن دیده باشد، جا دارد حتی در آخرت هم این باشد شعار ما: «مرگ بر آمریکا». آری! مرگ بر آن آمریکا باد که ایرانی شریف را تهدید می‌کند. آری! مرگ بر آن آمریکا باد که وسط مسابقه، متقلبانه اسب خود را عوض می‌کند. این دو جمله را وزیر محترم خارجه حقا که خیلی «ظریف» آمدند. این دو جمله یعنی «مرگ بر آمریکا»!
اخبار ویژه
رهبر انقلاب در دیدار اعضای مجلس خبرگان:
یادآوری/ بازنشر
در پاسخ به رسانههای مدعی اصلاحات بیان شد:
نظرات بینندگان
فیلم و عکس
جدیدترین اخبار پربازدید ها
