از جمله این ابزارهای نظارتی حسگرهای لیزری، دوربینهای هوشمند و شبکههای رمزدار هستند که به بازرسان اجازه می دهد تا با دقت زیر ساخت اتمی ایران را در زمان واقعی(زنده) از مقر خود در وین نظارت کنند.
سیستم نظارتی آژانس در کشورهای زیادی از جهان، از سالها قبل به صورت دیجیتال در آمده است. اما طی 12 سال اخیر که غرب بر موضوع فعالیت های هسته ای ایران تمرکز کرده است، بازرسان با استفاد از فن آوری های قدیمی تلاش کرده اند بر تاسیسات ایران نظارت کنند.
قواعد کشورها اجازه میدهد تا بر ابزارآلات نظارت آژانس در خاک خود تاثیر بگذارند و ایران بازرسان را به استفاده از وسائل نسبتا قدیمی نظارت محدود کرده است که آنها اغلب به صورت دستی اقدام به جمع آوری تصویر و اطلاعات میکردند و آن را به مقر خود در وین برای بررسی می بردند، روندی که چندین روز و یا هفته ها طول میکشد.