دبير مجمع روحانيون به شيوه
شروع از پله دوم و ضمن مظلوم نمايي گفته است «حاكميت از اصلاح طلبان عبور
كرده است و آنان را به انتخابات راه نخواهد داد و اصلاح طلبان با وضعيت
موجود نمي توانند در انتخابات شركت كنند. دوستانشان هنوز در زندان هستند و
آقايان موسوي و كروبي در حصر به سر مي برند. با اين وضع چگونه مي توانند در
انتخابات شركت كنند؟»
وي در ديدار يك هفته پيش خود با برخي اعضاي انجمن
اسلامي دانشگاه تهران مي گويد: ديروز مجلس ختمي رفته بودم خبرنگاري سؤال
كرد شما انتخابات را تحريم مي كنيد؟ گفتم نه ولي ما ليست نمي دهيم. اصرار
داشت تا از من يك كلمه تحريم را بشنود و همان را دستاويز قرار دهد و هنگامي
كه مأيوس شد پرسيد شما فتنه را محكوم مي كنيد يا نه؟ گفتم يعني خودم را
محكوم كنم؟! گفت شما نه، اين آقاي موسوي و كروبي را مي پرسم. گفتم آنها از
بزرگواران ما هستند، عزيز ما هستند، محترم هستند، اين حرفها چيست كه مي
زنيد؟ بعد گفت فلان كس فلان چيز را گفته كه من هم جوابي دادم و عصباني شد.
خب شماها چطور مي خواهيد اين كشور را اداره كنيد؟ رسانه ها را كه به اين
روز انداخته ايد، نه سايتي مي گذاريد نه روزنامه اي. خودتان هم كه سؤال مي
كنيد طوري رفتار مي كنيد كه ظاهراً به جاي كار خبرنگاري به بازجوئي بيشتر
علاقمنديد. خب سؤال نكنيد. من كه دنبال شماها نمي آيم تا بخواهم حرف خودم
را به شما بگويم.
وي در ادامه سخنانش گفته است: انتخابات در پيش است.
مشكلات خارجي را كه داريم. همه نگرانند كه چه اتفاقي خواهد افتاد؟ خوب
عاقلانه اين است كه براي اين كه اين خطرها از كشور دفع شود، بهترين راه
برگزاري يك انتخابات آزاد و با شكوه است. ولي آقايان درست عكس اين كار را
انجام مي دهند! يعني در همين شرايطي كه ما به انسجام و وحدت و مشاركت
حداكثري نياز داريم، رفتارهايي از خود نشان مي دهند كه گويا مي خواهند
اكثريت مشاركت نكنند!
خوب است از آقاي موسوي خوئيني ها- اگر با مظلوم
نمايي ادعا نكنند دارند بازجويي مي شوند!- پرسيده شود كه آيا حاكميت از
اصلاح طلبان عبور كرد يا اصلاح طلبان شعار عبور از حاكميت و قانون اساسي را
گفتند و به آن عمل هم كردند؟ آيا خيلي سالها پيش از انتخابات سال 88 و در
دوره اصلاحات، مورد وثوق ترين همكاران آقاي موسوي خوئيني ها در روزنامه
سلام و مركز تحقيقات استراتژيك و... (نظير عباس عبدي) صراحتاً خواستار عبور
از قانون اساسي نشدند و آيا برخي سياستمداران اصلاح طلب در دولت و مجلس
اصلاحات در عمل اركان قانون اساسي نظير اسلام و ولايت فقيه و استقلال كشور
را مورد خدشه قرار ندادند؟ آيا عناصر تحريك شده از سوي برخي سران مجمع
روحانيون و... در فتنه سال 88 علناً روي شعار جمهوري اسلامي خط نكشيدند و
آيا مورد كمترين اعتراض امثال موسوي خوئيني ها واقع شدند؟
همچنين سزاوار
است بپرسيم چرا به رسم منافقين مي خواهيد به رفتاري ضد انقلابي(تحريم) دست
بيازيد كه شرمتان مي آيد نام آن را بر زبان جاري كنيد؟ آيا همين يك اتفاق
دلالت بر بي صداقتي و تذبذب نمي كند؟ اگر بلند كردن تابلوي خط امام و
ادعاي احياي ارزش هاي انقلاب و در عين حال هماهنگ شدن با گروهك هايي نظير
نهضت آزادي و ديگر جريان معارض در جهت مقابله با مباني خط امام و سپس فريب
گروهي از مردم با ادعاي دروغين تقلب و تهييج به اغتشاش، فتنه گري نيست پس
از نگاه مجمع روحانيون، فتنه گري يعني چه؟ و باز بايد پرسيد رساندن وضعيت
برخي روزنامه ها به آنجا كه پروژه ديكته شده سازمان سيا براي آشوب را كليد
بزند- نظير كاري كه روزنامه سلام در سال 78 كرد- در راستاي تامين فضاي آزاد
رسانه اي بود يا حركتي در جهت سقوط ركن چهارم دموكراسي در آغوش ستون پنجم
دشمن؟!
و سرانجام بايد گفت انتخابات مجلس نهم به فضل الهي و با درايت
ملت ايران در كمال آزادي و شكوه برگزار خواهد شد منتها شرمساري و روسياهي
آن براي جماعتي خواهد ماند كه نشان دادند در هر جشن مردم سالاري در ايران،
آماده كولي دادن به دشمناني هستند كه براي دهه ها انتخابات و حق حاكميت ملي
را در كشور ما تعطيل كرده بودند.
كيهان