استقبال از زائران در فضای سرد فرودگاه

جالب اینجاست که مدیران فرودگاه اعلام می کنند که ما هیچ برنامه ای برای مستقبلین زائران نداریم.

در فرودگاه ساری 2 پارکینگ وجود دارد که در بدو ورود در پاسخ به این سوال که برای کدام پرواز آمدید؟، به یکی از این 2 پارکینگ هدایت می شوید.

یکی از این پارکینگ ها برای ورود مسافران و یا مستقبلین پروازهای داخلی است که این عده می توانند اتومبیل خود را تا محوطه اصلی و روبروی درب ورودی فرودگاه منتقل و مسافران و همراهان آنها هم می توانند در سالن اصلی انتظار فرودگاه از امکانات آن استفاده کنند.

اما پارکینگ دوم که برای ورود مسافران و مستقبلین سفرهای خارجی و زیارتی است، قوانین عجیب و غریبی دارد.

اول اینکه ورودی این پارکینگ 500 تومان است و این پارکینگ خود به 2 بخش تقسیم می شود که در قسمت اول با اتومبیل وارد می شوند و ساختمان پلیس فرودگاه های استان مازندران هم در این قسمت قرار دارد. این قسمت تنها برای پارک خودروهاست و قسمت دوم پارکینگ که از ابتدای آن تا خروجی زائران و مسافران خارجی، حدود 150 تا 200 متر می باشد، هم مسافران و هم همراهان آنها برای ورود و خروج باید این قسمت را با پای پیاده طی کنند و با اتومبیل حق ورود ندارند و اگر وسایلی با خود دارند، باید خودشان آنرا حمل کنند.

 در این قسمت که همان محوطه انتظار مستقبلین برای زائران و یا مسافران خارجی است، فضای بازی است که مستقبلین هیچ دسترسی به اطلاعات پرواز و یا مسئولین فرودگاه ندارند و هیچ نوع امکاناتی وجود ندارد و تنها 2 نمازخانه برای آقایان و خانم ها در نظر گرفته شده که در این نمازخانه در زمستان سرد هیچ بخاری نصب نشده است.

البته در این قسمت، رستوران هم ساخته شده که چندان به درد مردم نمی خورد و مستقبلین که از شهرهای دور برای زائران به این فرودگاه مراجعه می کنند باید در فضای باز پارکینگ ساعت ها منتظر باشند که در زمستان سرد باید سرما را با استخوان خود لمس کرده و در تابستان گرم از شدت گرما نفس شان به شماره افتد.

این در حالی است که سالن انتظار فرودگاه بخصوص در قسمت پروازهای خارجی خالی بوده و به علت ضعف مدیریت و تصمیمات عجیب مدیران فرودگاه، مستقبلین نباید از آن استفاده کنند.

البته در قسمت محوطه باز پارکینگ که مستقبلین باید ساعت ها در آن به انتظار بنشینند، سرویس بهداشتی وجود دارد که بهداشت آن هم بسیار نامناسب است و بر اساس مشاهدات خبرنگار ما امکانات بهداشتی آن بسیار ضعیف است.

بر اساس مشاهدات خبرنگار ما حضور مستقبلین با خودرو در قسمت دوم این پارکینگ هیچ مشکلی را ایجاد نمی کند چرا که این محوطه وسیع گنجایش و ظرفیت زیادی دارد.

یکی از اهالی استان مازندران که هفته گذشته به همراه زن و بچه خردسالش برای استقبال از زائران عتبات و عالیات ساعت ها در سرمای ساری در این فرودگاه منتظر بود، به خبرنگار ما گفت: همه مستقبلین آن پرواز در حالی در سرمای سرد به خود می لرزیدیم که در 200 متری ما سالن وسیع فرودگاه با استفاده از  امکانات بیت المال را شاهد بودیم که گرم و داغ بود اما مسئولین اجازه ورود ما به این سالن را نمی دادند.

وی افزود: آقایان حتی اجازه نمی دادند که ما خودروی خود را به قسمت خروجی زائران ببریم تا در اتومبیل منتظر خانواده ها و بستگان خود باشیم.

شهروند دیگر مازنی که از نحوه مدیریت فرودگاه ساری بشدت انتقاد داشت به خبرنگار ما گفت: جالب اینجاست که اگر شما مسافر کیش یا بندرعباس باشی، فرودگاه برای اتومبیل و یا همراهان شما امکاناتی را در نظر می گیرد و در جایگاه ویژه قرار خواهی داشت اما همراهان زائران امام حسین (ع) و عتبات و عالیات باید 200 متر آن طرف تر از خروجی منتظر باشند و فرودگاه هیچ ارزشی برای شما قایل نخواهد شد.

این فرد فرهنگی اضافه کرد: در بدو ورود افراد به فرودگاه ساری، سرباز دم درب از آنها سوال می کند که برای چه پروازی آمدید، اگر بگوئید برای پرواز داخلی، با عزت و احترام به محوطه اصلی فرودگاه هدایت می شوید و اتومبیل شما بدون پرداخت وجهی تا دم درب اصلی فرودگاه می رود و شما وارد سالن اصلی انتظار فرودگاه می شوی. اما اگر بگویی برای استقبال از زائر عتبات و عالیات آمدی، اول باید 500 تومان ورودی بدهی، دوم اینکه اتومبیل شما در فاصله 200 متری حق ورود ندارد و سوم اینکه باید در سرمای سرد زمستان منتظر بمانی و قسمتی از فرودگاه را باید پیاده طی کنی.

خانمی که به همراه شوهر و بچه اش تا درب نمازخانه خانم ها رفت اما نماز نخوانده برگشت، به خبرنگار ما گفت: من فکر می کردم نمازخانه دارای بخاری است و رفتم وضو گرفتم اما دیدم اینجا هیچ وسیله گرمایشی نیست و از سرما نمی توانم سرپا بیایستم و نماز بخوانم. به همین دلیل مجددا برگشتم به داخل اتومبیل.

وی تصریح کرد:فکر کنم نمازخواندن در اینجا اشکال دارد چون نمازخانه شیشه ایی است و در شب داخل آن دید دارد و خانم ها نمی توانند در آن نماز بخوانند.

مرد میانسالی که چند بار تا قسمت خروجی زائران رفت و به اتومبیل خود برگشت، نیز گفت: این چه مدیریتی است که ما باید در گوشه ای از فرودگاه و در این فاصله منتظر ورود زائران باشیم و از شدت سرما به خود بلرزیم و برای گرم کردن خود از بخاری اتومبیل استفاده کنیم.

فرد دیگری که از شدت سرما نمی توانست به خوبی صحبت کند، گفت: ما هیچ دسترسی به مسئولین فرودگاه نداریم و حتی نمی توانیم از میزان تاخیر و یا زمان اصلی ورود هواپیما با خبر شویم.

فرد دیگری که با یکی از مسئولین انتظامی فرودگاه ساری صحبت کرد، اظهار داشت: من به این آقایان گفتم که در فرودگان بین المللی مهرآباد که فرودگاه اصلی ایران است، افراد می توانند در سالن انتظار حضور یابند، چرا اجازه ورود به سالن فرودگاه را نمی دهید که وی در جواب به من گفت «اینجا ساری است. مدیر این فرودگاه تصمیم می گیرد که چه کاری باید انجام شود و قوانین خاص خود را دارد و ما کاری به فرودگاه های دیگر نداریم».