از
شعارهای ضدآمریکایی در روز ۱۳ آبان تا یادآوری جنایات گسترده کاخ سفید
علیه جوانان ایرانی در سالهای دفاع مقدس (که نمونه عینی آن را در تشییع
تاریخی پیکر ۱۷۵ شهید غواص در تهران مشاهده کردیم)، همه این موارد با واکنش
تند دولت روبرو شد.
جالب اینجاست که
حتی تابلوهایی که تحت عنوان "صداقت آمریکایی" در پایتخت نصب شد و نوعی
روحیه دادن و اعلام حمایت از تیم مذاکره کننده هستهای و يادآوري خدعه گري
امريکا بود هم از خشم دولت و دولتیها در امان نماند و نهایتا از دیوارهای
شهر پایین کشیده شد.
بر
مبناي اين سياق رفتاري دولت، که اینچنین با هرگونه نماد و ابرازنظر درباره
رویکرد خصمانه و ضدایرانی آمریکا برخورد شدید میکند، شايد بتوان نتيجه
گرفت از دو پیروزی تاریخی و مقتدرانه سه بر صفر در برابر تیم والیبال
ایالات متحده آن هم در آستانه مهلت نهایی مذاکرات هستهای، چندان هم خشنود
نشده باشد!
پس
در این زمینه، باید به «کاپیتان معروف» یادآوری کرد همین که یکی از مقامات
ارشد دولت در رختکن تیم پس از پیروزی در برابر تیم کدخدا حاضر شده و به
شما تبریک گفته، باید کلاهتان را از خوشحالی به هوا بیندازید؛ چرا که اصلا
بعید نبود به علت درافتادن با آمریکا و نمایش اقتدار و پایداری ایران در
برابر کدخدا، مواخذه و تنبیه هم بشوید!
البته همه اينها گمانه زني
رسانهاي است و در ماههاي آينده و عمل کردن يا نکردن دولتمردان به
وعدههاي خود در قبال تيم محبوب و مقبول واليبال ايران، روشن خواهد شد که
آيا دولت تدبير و اميد از اين پيروزهاي پياپي خشنود شده يا آنکه چندان هم
به مذاقش خوش نيامده است!