
وَمَا لَكُمْ لَا تُقَاتِلُونَ فِي سَبِيلِ اللَّهِ وَالْمُسْتَضْعَفِينَ مِنَ الرِّجَالِ وَالنِّسَاءِ وَالْوِلْدَانِ الَّذِينَ يَقُولُونَ رَبَّنَا أَخْرِجْنَا مِنْ هَذِهِ الْقَرْيَةِ الظَّالِمِ أَهْلُهَا وَاجْعَلْ لَنَا مِنْ لَدُنْكَ وَلِيًّا وَاجْعَلْ لَنَا مِنْ لَدُنْكَ نَصِيرًا * * * شما را چه شده که در راه خدا و [رهایی] مردان و زنان و کودکان مستضعف [ی که ستمکاران هر گونه راه چاره را بر آنان بسته اند] نمی جنگید؟ آن مستضعفانی که همواره می گویند: پروردگارا! ما را از این شهری که اهلش ستمکارند، بیرون ببر و از سوی خود، سرپرستی برای ما بگمار و از جانب خود برای ما یاوری قرار ده. * * * بدون کشته شدن سرنوشت بیهوده است / شهید اگر نتوان شد بهشت بیهوده است
میثاق عصر جمعه از رازهای جالب زندگی اش گفت. اینکه چطور سر از فوتبال فیلیپین در آورده است. او گفت که سرمربی تیمش توماس داولی از دوستان نزدیک احمدرضا عابدزاده و حمید استیلی است.
او در این باره توضیح داد: «سرمربی مان آن روز کاپیتان تیم ملی آمریکا بوده است. روز بازی ایران و آمریکا. هر بار با او درباره آن مسابقه حرف می زنم و برایش کری می خوانم اخم هایش توی هم می رود ، فکر کنم اگر باز هم با او شوخی کنم ، بگذاردم روی نیمکت! او درباره آن بازی که در دفاع هم بازی کرده می گوید ایرانی ها با سوغاتی هایی که برای مان آوردند شوکه مان کردند و همیشه می گوید شرمنده هستند که چرا آنها چیزی برای بازیکنان ایران به همراه نداشتند.»