شروع ناامید کننده مقابل آمریکا و لهستان و چهار شکست و یک امتیاز و حالا دو پیروزی شیرین مقابل روسیه همه را به تیم ملی والیبال ایران امیدوار کرده است اما بهتر است که چند نکته مهم هم یادآوری شود.
به گزارش پایگاه 598 به نقل از جام نیوز به نقل از هفته نامه چلچراغ، همانطور که می دانید همه فدراسیون ها از اینکه از آنها و تیم های ملی شان انتقاد شود، خوششان نمی آید. اما حالا می خواهیم نگاهی متفاوت به تیم ملی والیبال ایران داشته باشیم. این نظرات و انتقادها از دید یک دوستدار والیبال مطرح می شود و فدراسیون و کمیته فنی و کواچ می توانند آن را قبول کنند یا قبول نکنند.
یک- خوابش را هم نمی دیدیم که در این جایگاه باشیم . حالا باید حسابی خوشحال باشیم و به تیم ملی و فدراسیون والیبال و کواچ و بازیکنان تبریک بگوییم. آنها فوق العاده هستند و مردم را خوشحال کرده اند و در دو سال گذشته چه شبهایی که افکار عمومی پس از پیروزیهای دلپذیر سروقامتان تا صبح در شبکه های اجتماعی والیبالیستها را می ستودند. بازیکنان تیم ملی والیبال صحنه های به یادماندنی که خلق کردند که سالها در ذهن همه دوستداران والیبال باقی خواهد ماند.این از نکته اول که حسابی برای والیبالیستها نوشابه باز کردیم.
دو- ازاینجا به بعد نگرانی هایی مطرح می شود که امیدوارم بدست کواچ و کمیته فنی و تیم ملی والیبال هم برسد.شاید خواندن این نکات برای شما که تازه به والیبال علاقه مند شدید هم جالب باشد. از همین اول کار هم می گوییم که قصد تخریب نداریم. اما توجه نکردن به این نکات ریز و کوچک باعث می شود که تیم ملی والیبال ضربه بخورد و دیدید که در دو بازی مقابل روسیه، در حالیکه ۸-۹ پوئن جلو بودیم اما کار را به تساوی می کشاندیم. اولین نکته این است که چرا کواچ اینقدر دیر تایم آوت می گیرد؟ شما مثلا به بعضی تیم ها مثل برزیل نگاه کنید، بعد از اولین امتیاز گرفتن حریف از پوئن سرویسشان، سریع تایم میگیرند و در بعضی شرایط بعد از دو امتیاز هم این کار را می کنند. اما کواچ وقتی حریف ۴ امتیاز از سرویس می گیرد تایم آوت می گیرد. انگار که تمرکز ندارد و به حریف فرصت می دهد که ۴ امتیاز بگیرد و اختلاف امتیاز زیاد شود. جبران کردن ۴ امتیاز می تواند شیرازه تیم را از هم بپاشاند. واقعا در ذهن کواچ چه می گذرد؟ شاید کواچ بخواهد دفاع کند و بگوید در لیگ ایتالیا هم تایمها را نگه می دارند برای امتیازهای آخر اما مطمئنا کواچ می داند که بازیکنان ایرانی وقتی جلو هستند بازی خوبشان را انجام می دهند و اگر بالای دو سه امتیاز عقب باشند، آن وقت از نظر روحی افت شدیدی می کنند. درکل نباید گذاشت که اختلاف امتیاز زیاد شود. در همین بازی گذشته مقابل روسیه وقتی نه پوئن جلو بودیم آنقدر از سر شکم سیری بازی کردند که داشتیم ست را واگذار می کردیم.
سه- در چند بازی که تیم ملی والیبال انجام داده، عملکرد تیم بعد از تایمهای فنی خوب نبوده، یعنی تیم حداقل دو سه امتیاز از دست می داد و حتی تایمهایی که خودمان هم می گرفتیم هم همینطور می شد.کواچ به بازیکنان چه چیزی می گوید که استرس می گیرند؟ در دوران ولاسکو اصلا اینطور نبود.دریافت ها بد می شود و اشتباهات کودکانه از بازیکنان سر می زند. در این شرایط روحیه و ذهن خوب حرف اول را می زند و باید کواچ بعد از دو سال قلق شرایط ذهنی و روحی ایرانی دستش آمده باشد و تیم را شارژ روحی و روانی کند نه اینکه تیم افت کند. امیدواریم در بازیهای آینده چنین اتفاقاتی نیفتد.
چهار- کواچ و تعویضهایش بعضی اوقات بازده منفی دارد. ای کاش به جای تعویض سرویس و دو تعویضه های بی اثر بیشتر تعویضهایی کند که شرایط بازی عوض شود. سعی نکند همه ست را با یک ترکیب سر کند مگر این که مجبور شود! مثلا یک بازیکن به نام امیرغفور دو سه بار که دفاع می شود هفت هشت ده پوئن قرار است جایش بیاید.یا وقتی قائمی دارد بد کار می کند چند پوئن فیاضی بیاید جایش. هم آمادگی ذهنی و اعتماد پاسور به او برگردد هم شاید بازیکن ذخیره چیزی برای عرضه داشته باشد. این سبک که اصرار می کنیم به یک ترکیب باعث فشار جسمی و ذهنی(موقع خراب کردن) روی ترکیب اصلی می شود و از طرفی ذخیره ها را هم نا امید و نا آماده می کند. امیدواریم این مساله هم برطرف شود و تیم والیبال ایران در شش بازی آینده همه ۱۸ امتیاز را بگیرد.
پنج- مساله بعدی چیزی است که راحت می توانست ست اول را به نفع ما رقم بزند و آن جایگاه و نقش پشت خط زن در والیبال روز جهان است. اصلا وظیفه اصلی پشت خط توپهای مرده و برگشتی است که خوب به پاسور نمی رسد.در بازی لهستان به عینه دیدید که چه اتفاقهایی افتاد. سرویسهای موجی روی دستان لهستانی ها آنها را به هم می ریخت، اما توپهای برگشتی به قائمی داده شد که در حمله زیاد قوی نیست. چندین توپ برگشتی هم به مقصد نمی رسید و به راحتی از دست می رفت. اتفاقی که البته کواچ در بازی مقابل روسیه سعی کرد آن را جبران کند و دیدید که در این مورد توانستیم روس ها را مهار کنیم. البته در بازی با آمریکا و لهستان، معروف زیاد به غفور اعتماد نداشت. وقتی شهرام محمودی بود این مشکل را نداشتیم و معروف سریع توپ مرده را به پشت خط می داد. اگر غفور از دست کاپیتان دلخور باشد حق دارد.
شش- نکته آخر این است که آیا پس از هر برد به بازیکنان پاداش داده می شود یا نه؟ پاداش البته باید بعد از بازی پرداخت شود. اما عدد آن چقدر است؟ شنیده شده پاداشها به والیبالیستها عدد کمی است، مثلا در حد ۱۰۰۰ دلار. ۱۰۰۰ دلار برای این بازیکنان میلیارد عددی نیست که بخواهد بازیکنان را خوشحال کند. اگر یادتان باشد سال گذشته زمانی که به آنها نفری ۱۰ سکه دادند بازیکنان حسابی ناراحت شدند، چه برسد به این هزار دلار! این عددها یعنی اینکه انتظار پاداش درست و حسابی نداشته باشید الان هزاردلار به شما می دهیم و قهرمان جهان هم شدید فوقش ۵ هزارتا می دهیم! شما جای والیبالیستها باشید ناراحت نمی شوید؟ حداقل باید شان بازیکنها رعایت شود. با یک پاداش خوب به بردهایشان ارزش بدهند. با همه این مسایل مردم ایران که حالا بیشتر از فوتبال، به والیبال اهمیت می دهند، به سروقامتان امیدوارند تا در شش بازی که ایران در تهران مقابل آمریکا، لهستان و روسیه دارد، به مرحله نهایی در برزیل صعود کند و همه امیدوارند که ایران بتواند قهرمان و یا نایب قهرمان لیگ جهانی شود.
یک- خوابش را هم نمی دیدیم که در این جایگاه باشیم . حالا باید حسابی خوشحال باشیم و به تیم ملی و فدراسیون والیبال و کواچ و بازیکنان تبریک بگوییم. آنها فوق العاده هستند و مردم را خوشحال کرده اند و در دو سال گذشته چه شبهایی که افکار عمومی پس از پیروزیهای دلپذیر سروقامتان تا صبح در شبکه های اجتماعی والیبالیستها را می ستودند. بازیکنان تیم ملی والیبال صحنه های به یادماندنی که خلق کردند که سالها در ذهن همه دوستداران والیبال باقی خواهد ماند.این از نکته اول که حسابی برای والیبالیستها نوشابه باز کردیم.
دو- ازاینجا به بعد نگرانی هایی مطرح می شود که امیدوارم بدست کواچ و کمیته فنی و تیم ملی والیبال هم برسد.شاید خواندن این نکات برای شما که تازه به والیبال علاقه مند شدید هم جالب باشد. از همین اول کار هم می گوییم که قصد تخریب نداریم. اما توجه نکردن به این نکات ریز و کوچک باعث می شود که تیم ملی والیبال ضربه بخورد و دیدید که در دو بازی مقابل روسیه، در حالیکه ۸-۹ پوئن جلو بودیم اما کار را به تساوی می کشاندیم. اولین نکته این است که چرا کواچ اینقدر دیر تایم آوت می گیرد؟ شما مثلا به بعضی تیم ها مثل برزیل نگاه کنید، بعد از اولین امتیاز گرفتن حریف از پوئن سرویسشان، سریع تایم میگیرند و در بعضی شرایط بعد از دو امتیاز هم این کار را می کنند. اما کواچ وقتی حریف ۴ امتیاز از سرویس می گیرد تایم آوت می گیرد. انگار که تمرکز ندارد و به حریف فرصت می دهد که ۴ امتیاز بگیرد و اختلاف امتیاز زیاد شود. جبران کردن ۴ امتیاز می تواند شیرازه تیم را از هم بپاشاند. واقعا در ذهن کواچ چه می گذرد؟ شاید کواچ بخواهد دفاع کند و بگوید در لیگ ایتالیا هم تایمها را نگه می دارند برای امتیازهای آخر اما مطمئنا کواچ می داند که بازیکنان ایرانی وقتی جلو هستند بازی خوبشان را انجام می دهند و اگر بالای دو سه امتیاز عقب باشند، آن وقت از نظر روحی افت شدیدی می کنند. درکل نباید گذاشت که اختلاف امتیاز زیاد شود. در همین بازی گذشته مقابل روسیه وقتی نه پوئن جلو بودیم آنقدر از سر شکم سیری بازی کردند که داشتیم ست را واگذار می کردیم.
سه- در چند بازی که تیم ملی والیبال انجام داده، عملکرد تیم بعد از تایمهای فنی خوب نبوده، یعنی تیم حداقل دو سه امتیاز از دست می داد و حتی تایمهایی که خودمان هم می گرفتیم هم همینطور می شد.کواچ به بازیکنان چه چیزی می گوید که استرس می گیرند؟ در دوران ولاسکو اصلا اینطور نبود.دریافت ها بد می شود و اشتباهات کودکانه از بازیکنان سر می زند. در این شرایط روحیه و ذهن خوب حرف اول را می زند و باید کواچ بعد از دو سال قلق شرایط ذهنی و روحی ایرانی دستش آمده باشد و تیم را شارژ روحی و روانی کند نه اینکه تیم افت کند. امیدواریم در بازیهای آینده چنین اتفاقاتی نیفتد.
چهار- کواچ و تعویضهایش بعضی اوقات بازده منفی دارد. ای کاش به جای تعویض سرویس و دو تعویضه های بی اثر بیشتر تعویضهایی کند که شرایط بازی عوض شود. سعی نکند همه ست را با یک ترکیب سر کند مگر این که مجبور شود! مثلا یک بازیکن به نام امیرغفور دو سه بار که دفاع می شود هفت هشت ده پوئن قرار است جایش بیاید.یا وقتی قائمی دارد بد کار می کند چند پوئن فیاضی بیاید جایش. هم آمادگی ذهنی و اعتماد پاسور به او برگردد هم شاید بازیکن ذخیره چیزی برای عرضه داشته باشد. این سبک که اصرار می کنیم به یک ترکیب باعث فشار جسمی و ذهنی(موقع خراب کردن) روی ترکیب اصلی می شود و از طرفی ذخیره ها را هم نا امید و نا آماده می کند. امیدواریم این مساله هم برطرف شود و تیم والیبال ایران در شش بازی آینده همه ۱۸ امتیاز را بگیرد.
پنج- مساله بعدی چیزی است که راحت می توانست ست اول را به نفع ما رقم بزند و آن جایگاه و نقش پشت خط زن در والیبال روز جهان است. اصلا وظیفه اصلی پشت خط توپهای مرده و برگشتی است که خوب به پاسور نمی رسد.در بازی لهستان به عینه دیدید که چه اتفاقهایی افتاد. سرویسهای موجی روی دستان لهستانی ها آنها را به هم می ریخت، اما توپهای برگشتی به قائمی داده شد که در حمله زیاد قوی نیست. چندین توپ برگشتی هم به مقصد نمی رسید و به راحتی از دست می رفت. اتفاقی که البته کواچ در بازی مقابل روسیه سعی کرد آن را جبران کند و دیدید که در این مورد توانستیم روس ها را مهار کنیم. البته در بازی با آمریکا و لهستان، معروف زیاد به غفور اعتماد نداشت. وقتی شهرام محمودی بود این مشکل را نداشتیم و معروف سریع توپ مرده را به پشت خط می داد. اگر غفور از دست کاپیتان دلخور باشد حق دارد.
شش- نکته آخر این است که آیا پس از هر برد به بازیکنان پاداش داده می شود یا نه؟ پاداش البته باید بعد از بازی پرداخت شود. اما عدد آن چقدر است؟ شنیده شده پاداشها به والیبالیستها عدد کمی است، مثلا در حد ۱۰۰۰ دلار. ۱۰۰۰ دلار برای این بازیکنان میلیارد عددی نیست که بخواهد بازیکنان را خوشحال کند. اگر یادتان باشد سال گذشته زمانی که به آنها نفری ۱۰ سکه دادند بازیکنان حسابی ناراحت شدند، چه برسد به این هزار دلار! این عددها یعنی اینکه انتظار پاداش درست و حسابی نداشته باشید الان هزاردلار به شما می دهیم و قهرمان جهان هم شدید فوقش ۵ هزارتا می دهیم! شما جای والیبالیستها باشید ناراحت نمی شوید؟ حداقل باید شان بازیکنها رعایت شود. با یک پاداش خوب به بردهایشان ارزش بدهند. با همه این مسایل مردم ایران که حالا بیشتر از فوتبال، به والیبال اهمیت می دهند، به سروقامتان امیدوارند تا در شش بازی که ایران در تهران مقابل آمریکا، لهستان و روسیه دارد، به مرحله نهایی در برزیل صعود کند و همه امیدوارند که ایران بتواند قهرمان و یا نایب قهرمان لیگ جهانی شود.
اخبار ویژه
در دیدار هزاران نفر از زنان و دختران؛
بحران انرژی در سایه اختلافات نفت و نیرو؛
سکوت اصلاحطلبان
نظرات بینندگان
جدیدترین اخبار پربازدید ها
