تحریم خرید نفت ایران، تعلیق دارائی های بانک مرکزی، تحریم سویفت بانکی و ممنوعیت مبادلات بین بانک های ایرانی در اروپا، مسدود کردن تمامی اعتبارات بانکی کوتاه مدت به ایران، ممنوعیت واردات گاز ایران و صادرات بسیاری از فلزات، محدودیت‌ها در ارسال قطعات و فناوری‌ها به ایران، تحریم حمل و نقل هوایی و دریایی و بیمه و نیز تحریم ده‌ها نهاد و شخصیت داخلی تنها بخشی از تحریم های اروپا علیه ملت ایران بوده است.
به گزارش پایگاه 598 به نقل از جهان ، آقای بیژن زنگنه وزیر نفت دولت یازدهم اخیراً در گفتگو با روزنامه آلمانی «تاکس اشپیگل» گفته است: «ایران پس از لغو تحریم‌ها منبع مطمئن انرژی اروپا می شود».
به طور کلی معمولا وقتی صحبت از «اروپا» به میان می آید، ذهن ها متوجه «اتحادیه اروپا» و چند قدرت بزرگ اروپایی همچون انگلیس، فرانسه، آلمان و ایتالیا می شود. اداره کنندگان اصلی این قاره و اتحادیه نیز همین چند کشور معروف هستند. از سوی دیگر با توجه به اشاره وزیر نفت به مسئله تحریم و نیز این موضوع که این چند کشور مصرف کنندگان اصلی انرژی در قاره سبز هستند، می توان نتیجه گرفت که منظور آقای زنگنه از اروپا –تا حد زیادی- کشورهای مورد اشاره بوده است.
بشارت وزیر نفت ایران به اروپا این گزاره را القا می کند که گویا اروپایی ها مشتاق خرید نفت ایران بوده اند اما تحریم‌ها دست و پای آنها را بسته بوده و اکنون با رفع تحریم، انرژی ایرانی به لوله های اروپایی وصل خواهد شد و اروپاییون به حقشان! خواهند رسید. این در حالی است که اتحادیه اروپا و چند کشور قلدر عضو آن خود از بانیان تحریم‌های ظالمانه علیه کشورمان بوده اند و با آمریکایی‌ها در خصومت علیه کشورمان رقابت تنگاتنگی داشته اند.
بخش زیادی از تحریم‌ها علیه کشورمان به بهانه فعالیت های هسته‌ای ناشی از تحریم‌های اتحادیه اروپا و نیز چند کشور اروپایی است. پس از تشدید بهانه‌جویی‌های غرب علیه فعالیت های صلح‌آمیز هسته‌ای کشورمان، اتحادیه اروپا همگام با ایالات متحده تحریم‌هایی شامل تحریم خرید نفت ایران، تعلیق دارائی های بانک مرکزی، تحریم سویفت بانکی و ممنوعیت مبادلات بین بانک های ایرانی در اروپا، مسدود کردن تمامی اعتبارات بانکی کوتاه مدت به ایران، ممنوعیت واردات گاز ایران و صادرات بسیاری از فلزات، محدودیت‌ها در ارسال قطعات و فناوری‌ها به ایران، تحریم حمل و نقل هوایی و دریایی و بیمه و نیز تحریم ده‌ها نهاد و شخصیت داخلی را علیه جمهوری اسلامی ایران اعمال کرد. این تحریم‌ها تا آنجا بود که دانشجویان ایرانی در برخی کشورهای اروپایی از تحصیل محروم و اخراج شدند و حتی به هواپیماهای مسافربری ایرانی در کشورهای مدعی صلح، سوخت داده نشد.
تحریم‌های اروپا علیه کشورمان تنها به اتحادیه اروپا محدود نشده بلکه بسیاری از کشورهای این قاره از جمله، انگلیس، فرانسه، آلمان، هلند، بلژیک و سوییس (کشور میزبان اغلب مذاکرات هسته‌ای) بطور مستقیم و فراتر از تصمیمات اتحادیه، تحریم‌هایی را علیه ایران اعمال و دارایی های جمهوری اسلامی را بلوکه کردند و نیز طی دو سال اخیر خصمانه‌ترین مواضع را علیه کشورمان اتخاذ کرده‌اند. ضمن اینکه انگلیس و فرانسه به عنوان دو عضو اروپایی شورای امنیت از بانیان تحریم‌های این شورا بر ضد ایران بوده اند.
پرونده هسته‌ای تنها یک فصل از فصول متعدد دشمنی اتحادیه اروپا و چند کشور زورگوی این قاره علیه ایران بوده و آنها تا حد امکان سعی در مقابله با جمهوری اسلامی ایران داشته اند. صدور بیانیه به بهانه های مختلف حقوق بشری، دفاع از بهائیت، حقوق زنان و... علیه ایران، و حمایت از دشمنان کشور تروریست‌های منافقین و مریم رجوی و سلطنت طلبان و آدم‌کش‌های قبل انقلاب گرفته تا عوامل آدم‌کش فتنه 88 و تروریست های وطنی و حمایت سیاسی اقتصادی از آنها، توهین و تحقیر دانشجویان ایرانی، ایفای نقش پررنگ در فتنه 88 و حمایت صریح از فتنه‌گران، هم‌پیمانی با دشمنان ایران و مخالفت با هم‌پیمانان جمهوری اسلامی، دخالت در امور داخلی کشورمان، حمایت همه جانبه از صدام در جنگ تحمیلی، دادن پناهندگی به مجرمان و قاتلان ملت ایران، تبدیل شدن به مرکز فعالیت های رسانه ای و تروریستی علیه جمهوری اسلامی و راه اندازی رسانه هایی همچون بی بی سی فارسی، رادیو فارسی فرانسه، دویچه وله فارسی، رادیو زمانه، رادیو فردا، روزآنلاین در جهت پروژه براندازی نرم و... از دیگر فعالیت های ضدایرانی آنها بوده است. باید به این فهرست طولانی، توهین سازماندهی شده به پیامبر عظیم الشان اسلام (صلی الله علیه و آله و سلم) با حمایت دول اروپایی، گسترش اسلام ستیزی و ایران هراسی، محدودیت مسلمانان اروپا و منع حجاب در برخی از این کشورها، پناه دادن و محافظت از سلمان رشدی مرتد، تفرقه اندازی در جهان اسلام، صدور تروریست‌های جگرخوار به سوریه و عراق، غارت کشورهای اسلامی، حمایت از دیکتاتورهای منطقه از جمله پادشاه عربستان و بحرین، حمایت و همراهی با جنایت های آمریکا علیه مسلمانان در افغانستان و پاکستان، و... را نیز اضافه کرد.
با این تفاسیر اکنون معلوم نیست که چرا وزیر نفت دولت یازدهم با ذوق زدگی صحبت از صدور انرژی ایران به اروپا می کند و بی توجه به دشمنی بی سابقه آنها علیه ملت ایران – و حتی دولت روحانی- به آنها برای تامین انرژی امتیاز و اطمینان می دهد؟! آیا عاقلانه است که با دشمنی که تا همین لحظه شدیدترین عداوت را با ما داشته، اینچنین سخن بگوییم؟
اظهارات ناپخته آقای زنگنه در حالی است که در برخی مراحل مذاکرات هسته‌ای مواضع طرف فرانسوی و انگلیسی خصمانه تر و تندتر از طرف آمریکایی بوده است. بی‌جا نیست اگر انتظار داشته باشیم که وزیر نفت جمهوری اسلامی ایران در موضع گیری های خود سابقه دشمنی های دیرینه غرب علیه کشورمان را در نظر داشته باشد و حداقل در مقابل ظالمانه‌ترین اقدامات آنان "اخم" کند. از "خودژنرال‌پندار"هایی که سابقه بیشترین وزارت را در دول جمهوری اسلامی یدک می کشند انتظار می رود که نسبت به منافع ملی حساس و نسبت به حیثیت ملت ایران غیرت و تعصب داشته باشند نه اینکه بگونه ای رفتار کنند که انگار جز گل و بلبل از دشمنان خونخوار ملت نشنیده اند.
به طور کلی معمولا وقتی صحبت از «اروپا» به میان می آید، ذهن ها متوجه «اتحادیه اروپا» و چند قدرت بزرگ اروپایی همچون انگلیس، فرانسه، آلمان و ایتالیا می شود. اداره کنندگان اصلی این قاره و اتحادیه نیز همین چند کشور معروف هستند. از سوی دیگر با توجه به اشاره وزیر نفت به مسئله تحریم و نیز این موضوع که این چند کشور مصرف کنندگان اصلی انرژی در قاره سبز هستند، می توان نتیجه گرفت که منظور آقای زنگنه از اروپا –تا حد زیادی- کشورهای مورد اشاره بوده است.
بشارت وزیر نفت ایران به اروپا این گزاره را القا می کند که گویا اروپایی ها مشتاق خرید نفت ایران بوده اند اما تحریم‌ها دست و پای آنها را بسته بوده و اکنون با رفع تحریم، انرژی ایرانی به لوله های اروپایی وصل خواهد شد و اروپاییون به حقشان! خواهند رسید. این در حالی است که اتحادیه اروپا و چند کشور قلدر عضو آن خود از بانیان تحریم‌های ظالمانه علیه کشورمان بوده اند و با آمریکایی‌ها در خصومت علیه کشورمان رقابت تنگاتنگی داشته اند.
بخش زیادی از تحریم‌ها علیه کشورمان به بهانه فعالیت های هسته‌ای ناشی از تحریم‌های اتحادیه اروپا و نیز چند کشور اروپایی است. پس از تشدید بهانه‌جویی‌های غرب علیه فعالیت های صلح‌آمیز هسته‌ای کشورمان، اتحادیه اروپا همگام با ایالات متحده تحریم‌هایی شامل تحریم خرید نفت ایران، تعلیق دارائی های بانک مرکزی، تحریم سویفت بانکی و ممنوعیت مبادلات بین بانک های ایرانی در اروپا، مسدود کردن تمامی اعتبارات بانکی کوتاه مدت به ایران، ممنوعیت واردات گاز ایران و صادرات بسیاری از فلزات، محدودیت‌ها در ارسال قطعات و فناوری‌ها به ایران، تحریم حمل و نقل هوایی و دریایی و بیمه و نیز تحریم ده‌ها نهاد و شخصیت داخلی را علیه جمهوری اسلامی ایران اعمال کرد. این تحریم‌ها تا آنجا بود که دانشجویان ایرانی در برخی کشورهای اروپایی از تحصیل محروم و اخراج شدند و حتی به هواپیماهای مسافربری ایرانی در کشورهای مدعی صلح، سوخت داده نشد.
تحریم‌های اروپا علیه کشورمان تنها به اتحادیه اروپا محدود نشده بلکه بسیاری از کشورهای این قاره از جمله، انگلیس، فرانسه، آلمان، هلند، بلژیک و سوییس (کشور میزبان اغلب مذاکرات هسته‌ای) بطور مستقیم و فراتر از تصمیمات اتحادیه، تحریم‌هایی را علیه ایران اعمال و دارایی های جمهوری اسلامی را بلوکه کردند و نیز طی دو سال اخیر خصمانه‌ترین مواضع را علیه کشورمان اتخاذ کرده‌اند. ضمن اینکه انگلیس و فرانسه به عنوان دو عضو اروپایی شورای امنیت از بانیان تحریم‌های این شورا بر ضد ایران بوده اند.
پرونده هسته‌ای تنها یک فصل از فصول متعدد دشمنی اتحادیه اروپا و چند کشور زورگوی این قاره علیه ایران بوده و آنها تا حد امکان سعی در مقابله با جمهوری اسلامی ایران داشته اند. صدور بیانیه به بهانه های مختلف حقوق بشری، دفاع از بهائیت، حقوق زنان و... علیه ایران، و حمایت از دشمنان کشور تروریست‌های منافقین و مریم رجوی و سلطنت طلبان و آدم‌کش‌های قبل انقلاب گرفته تا عوامل آدم‌کش فتنه 88 و تروریست های وطنی و حمایت سیاسی اقتصادی از آنها، توهین و تحقیر دانشجویان ایرانی، ایفای نقش پررنگ در فتنه 88 و حمایت صریح از فتنه‌گران، هم‌پیمانی با دشمنان ایران و مخالفت با هم‌پیمانان جمهوری اسلامی، دخالت در امور داخلی کشورمان، حمایت همه جانبه از صدام در جنگ تحمیلی، دادن پناهندگی به مجرمان و قاتلان ملت ایران، تبدیل شدن به مرکز فعالیت های رسانه ای و تروریستی علیه جمهوری اسلامی و راه اندازی رسانه هایی همچون بی بی سی فارسی، رادیو فارسی فرانسه، دویچه وله فارسی، رادیو زمانه، رادیو فردا، روزآنلاین در جهت پروژه براندازی نرم و... از دیگر فعالیت های ضدایرانی آنها بوده است. باید به این فهرست طولانی، توهین سازماندهی شده به پیامبر عظیم الشان اسلام (صلی الله علیه و آله و سلم) با حمایت دول اروپایی، گسترش اسلام ستیزی و ایران هراسی، محدودیت مسلمانان اروپا و منع حجاب در برخی از این کشورها، پناه دادن و محافظت از سلمان رشدی مرتد، تفرقه اندازی در جهان اسلام، صدور تروریست‌های جگرخوار به سوریه و عراق، غارت کشورهای اسلامی، حمایت از دیکتاتورهای منطقه از جمله پادشاه عربستان و بحرین، حمایت و همراهی با جنایت های آمریکا علیه مسلمانان در افغانستان و پاکستان، و... را نیز اضافه کرد.
با این تفاسیر اکنون معلوم نیست که چرا وزیر نفت دولت یازدهم با ذوق زدگی صحبت از صدور انرژی ایران به اروپا می کند و بی توجه به دشمنی بی سابقه آنها علیه ملت ایران – و حتی دولت روحانی- به آنها برای تامین انرژی امتیاز و اطمینان می دهد؟! آیا عاقلانه است که با دشمنی که تا همین لحظه شدیدترین عداوت را با ما داشته، اینچنین سخن بگوییم؟
اظهارات ناپخته آقای زنگنه در حالی است که در برخی مراحل مذاکرات هسته‌ای مواضع طرف فرانسوی و انگلیسی خصمانه تر و تندتر از طرف آمریکایی بوده است. بی‌جا نیست اگر انتظار داشته باشیم که وزیر نفت جمهوری اسلامی ایران در موضع گیری های خود سابقه دشمنی های دیرینه غرب علیه کشورمان را در نظر داشته باشد و حداقل در مقابل ظالمانه‌ترین اقدامات آنان "اخم" کند. از "خودژنرال‌پندار"هایی که سابقه بیشترین وزارت را در دول جمهوری اسلامی یدک می کشند انتظار می رود که نسبت به منافع ملی حساس و نسبت به حیثیت ملت ایران غیرت و تعصب داشته باشند نه اینکه بگونه ای رفتار کنند که انگار جز گل و بلبل از دشمنان خونخوار ملت نشنیده اند.
اخبار ویژه
در دیدار هزاران نفر از زنان و دختران؛
بحران انرژی در سایه اختلافات نفت و نیرو؛
سکوت اصلاحطلبان
نظرات بینندگان
جدیدترین اخبار پربازدید ها
