به گزارش 598 به نقل از سراج24، سیل ویرانگر کالاهای خارجی و کشورهای دیگر به داخل ایران مسئله ای است که حالا تاریخی چندین و چند ساله پیدا کرده است و همچنان هم بیش از گذشته ادامه دارد.
براساس آمار پایگاه اطلاع رسانی صنعت، در دهه گذشته چین در صدر گزارشات دامپینگ کالا به ایران بوده است. بر طبق اظهارات مسئولان، با بررسی پرونده های موجود در کمیته ضد دامپینگ، عمده کالاهایی که ادعای دامپینگ در مورد آن ها مطرح شده، از کشور چین وارد ایران شده است. کالاهایی که حتی روی نگرش مردم هم تاثیر گذاشته است.
این سوال که استفاده از کالاهای خارجی چه آسیبی به تولید ملی و صنعت و اقتصاد داخلی ما می زند؟ شاید سوالی باشد که بسیاری از مصرف کنندگان اجناس خارجی در ذهن داشته باشند. آنها می پرسند چرا باید کالای ایرانی و بعضا کالای بی کیفیت ایرانی را بخریم؟
به عقیده بسیاری از کارشناسان تولیدکنندگان کشور ما، مدتها است که تحت فشار دوجانبه افزایش هزینه های تمام شده (ناشی از تورم دو رقمی داخلی) و سیاست تثبیت نرخ ارز، قدرت رقابت خود را با کالاهای خارجی سال به سال ضعیف تر میبینند و به حاشیه رانده میشوند.
مرگ اقتصاد ملی، موضوعی است که کارشناسان اقتصادی بسیاری آن را در صورت ادامه واردات به این شکل پیش بینی کرده اند.
اما در پاسخ به کسانی که هنوز این مسئله را جدی نگرفته اند، چه باید گفت؟ در شرایط فعلی اقتصاد کشور و به رغم تاکیدات فراوان هنوز بخش زیادی از مسئولان و همینطور مردم به اهمیت موضوع مصرف تولید داخلی پی نبرده اند و هنوز بسیاری ترجیح می دهند کالای خارجی مصرف کنند.
حل شدن در فضای کاملا مصرف گرای نظام سرمایه داری، تجمل گرایی و مدگرایی کاذب و دلخوشی به برندهای جهانی، باعث شده است تا کالاهای با کیفیت ایرانی و قابل رقابت با این برندها از میدان به در شوند و دچار صدمات و زیانهای اقتصادی و همچنین باعث از بین رفتن فرصتهای حمایت از کالای داخلی شغلی و سرمایه گذاری در کشور شود که دود این ضرر و زیان ها همچنان به چشم هموطنان ما خواهد رفت.
کسانی که تولیدات خارجی را مصرف می کنند، می گویند تولید ملی نتوانسته به لحاظ قیمت و کیفیت نیازهایشان را برآورده کند. برخی این خرید ها را اصلا عاقلانه نمی دانند. در پاسخ به این رویکرد باید گفت:"گرچه در ظاهر و در کوتاه مدت یقیناً این امر مضر خواهد بود؛ اما آنچه در سال های اخیر مردم به آن دعوت شده اند، اهمیت دادن به استقلال اقتصادی کشور و توجه به آینده و نتایج بلندمدت این امر است. مردم ژاپن سال ها دروازه ی کشورشان را به ورود کالای خارجی بستند و از اجناس ژاپنی خریدند که اغلب موارد وصفی جز «بنجل» نمی توان بر آن نهاد؛ اما همین عزم ملی و خودخواهی جمعی این ملت، آنان را در علم و صنعت به نقطه ای رساند که دنیا برابر آن ناچار به تعظیم شود.
تولید ملی مقدمه ای خواهد بود بر اشتغال زایی و کارآفرینی و افزایش بهره وری و بکارگیری جوانان باهوش و متعهد و همچنین باعث بهبود اثرات اجتماعی در زندگی مردم و ایجاد قدرت سیاسی در جهان از لحاظ تولید و همچنین باعث کاهش نرخ تورم و اثرات مثبت در اقصاد که منجر به رشد و ترقی کشورمان خواهد شد.
البته در این میان تولید کنندگان داخلی نیز باید با استفاده از روشهای نوین و تکنولوژی های روز در تولید و بسته بندی و توزیع بتوانند رضایتمندی را حاصل کنند. راهکارهای کاهش قیمت را اعمال کنند تا مشتری ایرانی تمایل به خرید جنس خارجی با قیمت کمتر و احساس کیفیت بیشتر را نداشته باشد.
موضوع احساس کیفیت و خود کیفیت نیز موضوع بسیار مهمی است که بیشتر تحت تاثیر برند هاست. برای این مهم وجایگزینی برندهای داخلی باید تولید ملی را به جایی برسانیم که برند شناخته شود ، وقتی با نام و نشان تجاری خاصی یک کالا را میخرند ، یعنی آن کالا، کیفیت و قیمت یکسانی در سراسر کشور دارد و مشتری می تواند از این لحاظ مطمئن باشد.
باید قبول کنیم که "خریدار ایرانی در شرایط فعلی بیشتر تحت تاثیر تبلیغات منفی است که در مورد کیفیت تولید داخل وجود دارد. بسیار هم دیده شده است که هنوز قضاوت ۲۰ سال پیش که در خانواده ها، کوچه و خیابان و تاکسی در مورد کالاهای داخلی وجود داشته روی او تاثیر می گذارد.
موضوع دیگری که متاسفانه در نقد فرهنگی مصرف خانوارهای ایرانی می توان به آن اشاره کرد، علاقه کاذب در اظهار «با کلاس بودن» است که بسیاری را برای خرید تولیدات خارجی ترغیب می کند.
اگرچه در طول سالیان گذشته و همین چند سال اخیر ایران پیشرفت های خوبی در زمینه های مختلف داشته، اما همچنان در میان خیلی از مردم، خرید خارجی مولفه ای برای اظهار با کلاس بودن و نفی عقب ماندگی مطرح است.
این آسیب حتی در میان خانواده هایی که تقیدات مذهبی هم دارند وجود دارد . بسیار دیده شده که برخی خانواده ها با علم به اهمیت پیشرفت اقتصاد مقاومتی و توسعه کشور و با همه اظهار علاقه به انقلاب اسلامی در مورد جهیزیه دختران و کالاهایی که پسرانشان باید تهیه کنند، اصرار بر خرید جنس و کالای خارجی دارند.