همانگونه که ماه رجب و شعبان دستورات ویژه دارد که برای آمادگی ماه مبارک رمضان است و همانگونه که مسئولین برای سفرهای نوروزی و تابستانی تدارکات ویژهای در نظر دارند و همانگونه که ماشینهای هواگرفته در سراشیبی روشن میشود و سراشیبی عبادت و تلاوت و تدبیر و تفسیر، ماه رمضان است، لازم است حوزههای علمیه نیز برای ماه قرآن آمادگی خاصی داشته باشند
هدف حوزهها تربیت عالم ربانی است که قرآن کلید ربانی شدن را استمرار در تعلیم کتب آسمانی میداند (کُونُواْ رَبَّانِیِّینَ بِمَا کُنتُمْ تُعَلِّمُونَ الْکِتَابَ وَ بِمَا کُنتُمْ تَدْرُسُونَ)
بحمدالله در این سالها، حوزهها بهخصوص در حوزه علمیه قم، صدها نفر از مدرسین کنار درسهای رسمی به تفسیر پرداختهاند و کمکم درس تفسیر از درس جانبی و حاشیهای وارد متن میشود.
درس تفسیر باید جایگاه خود را در منابر و خطبهها و مدارس علمیه به دست آورد، خداوند به پیامبرش میفرماید: کلام و سخنرانی تو باید براساس قرآن باشد نه شعر و خواب و قصه و تاریخ (لتبین الناس ما نزل الیهم) و اگر از داستان و تاریخ و رؤیاها بهره میگیریم، باید در حاشیه باشد.
با اینکه اهلبیت پیامبر عزیز مظلومند ولی رسول گرامی از مظلومیت آنان گلایه نمیکند بلکه از مهجوریت قرآن شکایت دارد: (یا رب ان قومی اتخذوا هذا القرآن مهجورا)
برخورد ضعیف با قرآن مورد توبیخ است؛ (افبهذا الحدیث انتم مدهنون) و تدبر نکردن در آن با دو توبیخ همراه است: (افلایتدبرون القرآن ام علی قلوب اقفالها)
قرآن ذکر است بهدلیل «نحن نزلنا الذکر» و اگر به آن بیاعتنائی شود، زندگی نکبتبار بهسراغ ما خواهد آمد: (وَ مَنْ أَعْرَضَ عَن ذِکْرِی فَإِنَّ لَهُ مَعِیشَةً ضَنکًا)
امروز در سایه انقلاب اسلامی درهای دانشگاه بهسوی تفسیر باز شده است و مقام معظم رهبری در نامه به جوانان آمریکا و اروپا فرمود برای شناخت اسلام بهجای رسانهها از خود قرآن بهره گیرند. وظیفه حوزهها آن است که طلاب جوان را با قرآن و روش تفسیر صحیح و جامع آشنا نمایند.
چه عالمنماهایی در دنیا به مردم گفتند که اطاعت از اولی الامر بهدستور قرآن واجب است و اولوالامر را با بنیامیهها و بنیعباسها و امروز به آل سعود و آل خلیفه و امرا و پادشاهان تطبیق و مردم را اسیر این مفسدین کردند. که اگر ما در تفسیر اولوالامر نگاه جامعی داشته باشیم که قرآن کنار اطاعت از اولو الامر در آیات دیگری اطاعت از افراد گناهکار، کفور، مسرف، مهین، مفسد، بدسابقه، غافل، هوسباز، افراطی، جاهل و... را با جملات «لاتطع و لاتطیعوا و لاتتبع و لاتتبعوا» نهی کرده، هرگز مسیر رشد انسان از ولایت اولیا خدا به پذیرش ولایت طاغوتها تبدیل نمیشد.
ما با انس با قرآن میتوانیم مواعظ خود را با قرآن گره بزنیم: (فذکر بالقرآن من یخاف وعید)
ما با انس با قرآن میتوانیم درس اخلاق و تهذیب خود را با آیات اخلاقی گره بزنیم.
ما میتوانیم با انس با قرآن پاسخ همه سؤالات را بدهیم: (آیات للسائلین)
ما میتوانیم تمام مشکلات روحی و اجتماعی را حل کنیم: (و ننزل من القرآن ما هو شفاء)
ما میتوانیم با نور قرآن، ظلمات را روشن کنیم: (لتخرج الناس من الظلمات الی النور)
ما میتوانیم در اردوهای تابستانی و زمستانی (رحلة الشتاء و الصیف) محور دروس تابستانی را تفسیر سورهای در قرآن قرار دهیم.
ما میتوانیم با دقت در آیات به علومی دست یابیم که امام رضا(ع) فرمود: (من اراد العلم فلیثور القرآن)
امروز دنیا از آب، بنزین میسازد که شاید آیه (و اذا البحار سجرت) اشاره به آن باشد.
امروز از یک کلمه (لونها تسرّ الناظرین) دانشکده روان شناسی رنگها را ایجاد کردهاند.
چرا کتابی را که بهقول حضرت علی(ع) (بحر لاتدرک قعره) است جدی و جدیتر از قبل نگیریم.
بههرحال تابستان و تعطیلات آن از یک سو و ماه رمضان، بهار قرآن از سوی دیگر و وجود اردوهای تابستانی و حدود یکمیلیون معلم و پنجمیلیون دانشجو و میلیونها نسل نو، فرصتی است که اگرخدای ناکرده بهره نگیریم، حسرتی در (یوم الحسرة) خواهیم داشت.
مدیران و مدرسان و متولیان حوزههای علمیه سراسر کشور در این یک ماه که فرصت داریم با تدبیری که با مشورت ائمه جمعه و جماعات و سازمان های فرهنگی میاندیشند، اقدامی در شأن قرآن انجام دهند.