اقتصاد ایران، پس از لوزان

به گزارش پايگاه 598 - دکتر مهدی جهانگیری / پذیرفتن ایران به عنوان یک اقتصاد تاثیرگذار در منطقه و حتی آسیا، دیگر یک هدف دور از دسترس نیست. این گزاره، واقعیتی است اثبات شده که در دو سال اخیر با امضای اسناد جدید همکاری اقتصادی و بازرگانی با کشورهای همجوار و یا ممالک معتبر جدی تر از قبل شده است. با این همه نباید در حال و هوای این پیروزی ها و دستاوردها ماند و فراموش کرد که اهداف و برنامه های مهم تر و بزرگ تری در پیش است. به بیان دیگر هر قدر که در حوزه های مختلفی به نقش آفرینی می پردازیم، رقبا و لابی هایشان که علاقمند به تماشای یک ایران قدرتمند نیستند دست به کارهای تازه تری می زنند تا سرعت ماشین توسعه ما را کمتر و یا حتی آن را از مسیر منحرف سازند. تفاهم لوزان که بی شک امیدبخش روزهای خوش اقتصاد و دیپلماسی کشور است اگر چه «سیاست ایران» را در حوزه های بسیاری به «کشورهای رقیب » دیکته می کند نیازمند رصد و دیده بانی دقیق تحولات نیز هست. به طور خاص در حوزه های بازرگانی صادرات محور که مورد تاکید مقام معظم رهبری نیز بوده و هست تلاش هایی در سالیان اخیرصورت گرفت که تعلل درباره آنها ممکن است موجبات خسران شود.پسته، فرش و زعفران ایرانی را امروز اگر در مجامع جهانی به نام آمریکا ، چین، افغانستان و اسپانیا می شناسند حاصل غفلت ما است و نقش بستن مشاهیر ایرانی در ظهر اسکناس ها و مسکوکات ترکیه و تاجیکستان ثمره بی تدبیری در گذشته است . از این رو باید تفاهم لوزان را مجرایی میان گذر برای جبران کاستی های گذشته بدانیم.