یادداشت روانبخش درباره‌نتیجه 2 سال‌مذاکره

به گزارش پایگاه 598 به نقل از رجانیوز ، حجت الاسلام روانبخش در یادداشتی نوشت :

یکی از برکاتی که همواره از سوی موافقان مذاکره با آمریکا بیان می شد این بود که در سایه مذاکرات می خواهیم سایه جنگ و تهدید را بر از سر کشور دور کنیم و ایران را از ذیل فصل هفت شورای امنیت که مربوط به جنگ است خارج می کند. و این از افتخارات مذاکرات دانسته اند.

ولی براستی آیا با توافق نامه لوزان سایه جنگ از کشور دور می شود یا نزدیک می شود؟ متاسفانه رییس جمهور محترم و تیم مذاکره کننده حقیقت مطلب را برای مردم بیان نمی کنند. ای کاش همان گونه که رهبری عزیز از آن ها خواستهاند حقایق را برای مردم بیان می کردند و صریحا مواد مورد توافق برای قضاوت عموم مردم و نخبگان منتشر می کردند تا مردم با چشمان باز ببیند منتخبانشان چه تصمیماتی برای آن ها گرفته اند و خودشان را برای آن شرایط آماده کنند.

آن چه از سوی رییس تیم مذاکره کننده به صورت رسمی منتشر شده و می توان به آن استناد کرد همان بیانیه لوزان است که در این بیانه رسما آمده است " یک قطعنامه جدید شورای امنيت سازمان ملل متحد صادر خواهد شد که در آن برجام تائيد شده، کليه قطعنامه های قبلی مرتبط با موضوع هسته ای لغو خواهد گردید و برخی تدابير محدودیت ساز مشخص، را برای یک دوره زمانی مورد توافق، لحاظ خواهد کرد" در توضیح این بند آقایان مذاکره کننده می گویند قرار است با صدور این قطعنامه جدید در ذیل بند ۷ ، ضمانت نامه اجرایی برای توافق صورت گیرد.

آیا با این اقدام سایه جنگ سنگین تر می شود یا از سر کشور می رود؟ به نظر می رسد با این اقدام که معلوم نیست چه اقدامات محدود سازی در آن گنجانده خواهد شد ایران با امضای خودش به زیر بار چنین قطعنامه ای می رود. یعنی خودش امضا می کند که هرگاه از نظر آن ها تخلفی صورت گرفت حق داشته باشند نسبت به ایران اقدام نظامی به عمل آورند.

نکته دیگر این که در بخش نظارت ها دشمن می خواهد در ایران جاسوسان قانونی داشته باشند که در هر کجایی که بخواهند حضور یابند و اطلاعات جمع آوری کنند در این بیانیه مشترک آمده است "مجموعه تدابيری برای نظارت بر اجرای مفاد "برجام" شامل کد اصلاحی ۳.۱ و اجرای داوطلبانه پروتکل الحاقی مورد توافق واقع شده است.

آژانس بين المللی انرژی اتمی از فنآوری های مدرن نظارتی استفاده خواهد کرد و از دسترسی های توافق شده بيشتری از جمله به منظور روشن کردن موضوعات گذشته و حال برخوردار خواهد شد." چنین نظارت گسترده ای که قابل تکذیب نیست و آقای عراقچی نمی تواند ما را به دروغگویی و تهمت متهم کند و ما را به خدا بسپارد، آمده است که آن ها بر " دسترسی های توافق شده بيشتری از جمله به منظور روشن کردن موضوعات گذشته و حال برخوردار خواهد شد" دوستان خوب است بیان کنند که این دسترسی های توافق شده کدامند؟ آیا دسترسی های آن ها شامل مراکز نظامی ایران هم می شود؟ اگر نمی شود پس چرا بارها خود اعضای تیم به این نکته تصریح کرده اند که دسترسی های کنترل شده نسبت به مراکز نظامی نیز وجود خواهد داشت و طرف غربی هم بارها اعلام کرده به دون دسترسی به مراکز هسته ای توافق را امضا نخواهد کرد. البته در این بیانیه، نظارت های بالاتر از پروتکل پذیرفته شده است همان گونه که آمریکایی ها در فکت شیت خودشان آورده اند " به زنجيره تأمين که پشتيبان برنامه هسته ای ایران است، دسترسی خواهند داشت" و این به معنای حق مصاحبه و بازجویی دانشمندان هسته ای نیز هست. بر فرض این که این بیانیه تنها بر پروتکل الحاقی تاکید کرده بود باز هم سایه تهدید بر سر کشور وجود دارد زیرا در ۱۳ سال گذشته اثبات شدهاست که اجرای داوطلبانه پروتکل از سوی ایران منجر به پذیرش جاسوسان رسمی شده است که منجر به شهادت دانشمندان هسته ای شده است.

برخی در توجیه پذیرش پروتکل می گویند ۱۲۰ کشور جهان پروتکل را پذیرفته اند ما نیز می توانیم صد و بیست یکمین آن ها باشیم و آن را که حساب پاک است از محاسبه چه باک است؟ در این باره باید گفت اولا که بسیاری از کشورهایی که پذیرفته اند هسته ای نیستند و برخی هم که هستهای هستند آن رامشروط پذیرفته اند مانند این که تنها حق دارند از مراکز هستهای بازدید کنند. آن چه در باره ایران باید گفت این است که ایران با دیگر کشورها متفاوت است زیرا هیچ کشوری رانمی توان یافت که به اندازه ایران اسلامی در جهان دشمن داشته باشد دشمنان همواره در طول تاریخ انقلاب به دنبال سند سازی های دروغ بر ضد ایران بوده اند که اگر بخواهیم بشماریم مثنوی را ۷۰ من کاغذ می طلبد.

کافی است یکی از عناصر جاسوس دشمن یک دستمال آلوده به اورانیوم را در یک مرکز نظامی قرار دهد و دستگاه های اورانیوم یاب دشمن در نزدیک آن مرکز تشعشعات را ثبت کند و بر اساس پروتکل خواهان بازرسی از آن مرکز نظامی شوند. و اینروند را در چندین مورد انجام دهند و عملا این اتفاق به سایر مراکز تعمیم دهند گذشته از این که براشته شدن تحریم های محدود نیز منوط به گزار ش سازمان انرژی هسته ای است و تا تایید نکند هیچ اتفاقی نخواهد افتاد. بی تردید آن ها تاییدشان را به ضرورت همه مراکز نظامی خواهند کرد و همانند گذشته هیچ گاه حاضر به بسته شدن پرونده ایران رضایت نخواهند داد. بی تردید دشمنی که با جنگ های نیابتی به ۵۰ کیلومتری مرزهای ایران رسیده و از سوی مرزهای پاکستان و افغانستان از سوی داعش تهدید می شویم نیازی مبرم به اطلاعات دقیق نظامی دارد تا با پروژه عراقی سازی، جنگ رابه داخل کشور ما بکشاند و امنیت و تمامیت ارضی کشورمان را مورد حمله قرار دهد . بی تردید اگر امروز دشمن به اقدام نظامی بر ضد کشورما دست نمی زند به خاطر عدم اطلاع از توان نظامی ایران است و گرنه ائتلافی که بر ضد یمن شکل گرفته و بیش از دو ماه است بر سر شیعیان بی گناه بمب و موشک می ریزند بر سر کشور ما می ریختند.

البته دشمن در این توافق لوزان هیچ تحریم مهمی را لغو نکرده و نخواهد کرد و همچنان تحریم ها رابه عنوان یک شمشیر بر سر ما نگه می دارد تا در آینده نه چندان دور باموشک های بالستیک ایران معامله کند. زمانی که خلع سلاح شدیم و همه اطلاعات ما به دست دشمن افتاد آن وقت روزی است که دشمن به هدف دیرینه خود که خشکاندن ریشه ملت ایران است دست یافته و با دموکراسی از نوع حمله نظامی که روزی حجاریان از آن دفاع می کرد به اهداف خود دست می یابد در آن شرایط است که دیگر نه هسته ای داریم و نه تحریم ها برداشته شده است و نه امنیتی که امروز در کشور حاکم است وجود خواهد داشت. و البته عوامل چنین اقدامی باز هم همانند زمان پذیرش حکمیت در جنگ صفین تقصیر را بر گردن رهبری می اندازند که چرا در برابر این موضوع نایستاده و جلوی آن را نگرفته اند.

سخنان روشنگرانه مقام معظم رهبری در پادگان امام حسین ع و جمع مداحان کشور هیچ نکته ابهامی باقی نگذاشته است مردم باید با چشمان باز میان تحمل جنگ و در خطر افتادن امنیت و فشار بر اجرای توافق عزتمندانه و یاخروج از مذاکرات یکی را انتخاب کنند و مسوولان امر را به وظیفه خودشان آشنا سازند.

گزارش خطا

لینک کوتاه

مذاکرات هسته ای توافق هسته ای 598

اخبار ویژه

فعال دانشجویی در گفتگو با 598؛

هشدار نسبت به توهم دیپلماسی با دشمنان قسم‌خورده / رنجبر: پاسخ به اسرائیل تنها نظامی نیست، دیپلماسی و اقتصاد نیز نقش حیاتی دارند

محکومیت‌های رسانه‌ای رییس شورای اطلاع‌رسانی دولت وفاق