بارش باران بي نظير در ماه رجب قبل از ظهور!

در عصر ظهور و حكومت حضرت حجت بن الحسن (عج) اقتصاد به شكوفايي و پيشرفت مي رسد تا جايي كه مترقي ترين دوران زندگي بشر را در حكومت مهدوي شاهد خواهيم بود. اين شكوفايي و پيشرفت نيز بدست نمي آيد مگر در نتيجه پرهيزگاري و تقواي عمومي مردم، رعايت عدالت، اجراي احكام دين و عدم ارتكاب معاصي. كه همه اين موارد به بركت مديريت و ارشاد و راهنمايي امام عصر (عج) خواهد بود.

در همين رابطه خداوند متعال در آيه ۹۶ سوره اعراف مي فرمايد:

«وَ لَوْ أَنَّ أَهْلَ الْقُرَى ءَامَنُوا وَ اتَّقَوْا لَفَتَحْنا عَلَيهِم بَرَكاتٍ مِّنَ السَّماءِ وَ الأَرْضِ وَ لكِن كَذَّبُوا فَأَخَذْناهُم بِما كانُوا يَكْسِبُونَ.»

«و اگر مردمى كه در شهرها و آباديها زندگى دارند، ايمان بياورند و تقوا پيشه كنند، بركات آسمان و زمين را بر آن‌ها مى‏ گشاييم؛ ولى [آن‌ها حقايق را] تكذيب كردند؛ ما هم آنان را به كيفر اعمالشان مجازات كرديم.»

                                                                                                       ***

سه نكته:

* عدالت موجب افزايش بركت

مطابق آيه فوق، اين وعده الهي براي هر امتي در طول تاريخ قابل اجراست و در صورت رعايت اين امور، نزولات و بركات آسماني را شاهد خواهند بود و موجب رونق چشم‌گير كشاورزي و رشد محصولات زراعتي خواهد شد.

اميرالمؤمنين عليه السلام  نيز در اين رابطه فرموده است:

«بِالْعَدْلِ تَتَضاعَفُ الْبَرَكاتُ؛ با عدالت بركتها فزوني مي يابد.» (آمدي تميمي، ۱۴۰۷ق: ج۱، ص۲۹۱)

 

** بركات آسمانها و زمين كدامند؟

در اينكه مقصود از بركات آسمانها و زمين كه در آيه ذكر شده چيست احتمالات مختلفي داده شده است. از جمله:

- منظور از بركات آسمانها و زمين نزول باران و روييدن گياهان است.

- برخي گفته اند مقصود اجابت دعاي بندگان و حل مشكلات زندگى هاست.

- اين احتمال هم مي رود كه منظور از بركات آسمانى، بركات معنوى و منظور از بركات زمينى بركات مادى باشد.

 

*** بارش باران بي نظير در ماه رجب قبل از ظهور!

مطابق مضمون آيه فوق و روايات فراوان در اين رابطه متوجه مي شويم كه راز گشوده شدن درهاي رحمت الهي به روي مردم در عصر ظهور ايمان و تقواى عمومى جامعه و مودت و دوستي حقيقي نسبت به اهل بيت عليهم السلام است. لذا حتي اگر از اول بعثت هم مردمان گفتار پيامبر (ص) را مى‏پذيرفتند و دست از مقام ولايت خاندان وحى بر نمى داشتند، تيرگى‏ و تاريكى هايى كه جهان را به ظلمت و تباهى كشيده پيش نمى آمد و خداوند نيز از عطاى نعمت ها و بركات آسمانى دريغ نمي نمود.

امام صادق (ع) در اين رابطه مي فرمايد:

«وَ إِذَا آنَ قِيَامُهُ مُطِرَ النَّاسُ جُمَادَى الْآخِرَةَ وَ عَشَرَةَ أَيَّامٍ مِنْ رَجَبٍ مَطَراً لَمْ يَرَ الْخَلائِقُ مِثْلَهُ...»

«وقتي كه زمان قيام قائم نزديك شود، بر مردم باران فرو خواهد ريخت، در ماه جمادي الثاني و ده روز رجب؛ باراني كه مانندش ديده نشده است!» (اِربلي، ۱۳۸۱ق: ج۲، ص۴۶۳)