سرخابی ها باید به خودروسازان واگذار شود

ورمزیار در مورد مربی فصل آینده هم می‌گوید بهتر است خارجی باشد. او در این مقطع مخالف نشستن مربی ایرانی به خصوص از نوع جوان و بی‌تجربه‌اش روی نیمکت تیم بزرگ استقلال است.

اظهارات ورمرزیار را در ادامه بخوانید:

* شما موافق واگذاری استقلال و پرسپولیس به خودروسازان هستید؟

- واقعیت این است که برای سروسامان دادن به وضعیت استقلال و پرسپولیس شاید واگذاری آن‌ها به سایپا و ایران‌خودرو بهترین کار ممکن باشد. الان تیم‌های لیگ برتر مثل سپاهان، تراکتور، ‌فولاد، ذوب‌آهن دولتی هستند و باشگاه خصوصی به معنای واقعی نداریم. استقلال و پرسپولیس هم برای این که در رقابت با این تیم‌ها کم نیاورند باید توسط دولت اداره شوند. واگذاری استقلال و پرسپولیس به خودروسازان هم به سود سرخابی‌ها و هم به نفع سایپا و ایران‌خودرو است. تصور من این است که اگر این دو باشگاه پرطرفدار زیر نظر این دو کارخانه بزرگ خودروسازی بروند مشکلات مالی‌شان حل شده و از حاشیه‌های چندین و چندساله خارج می‌شوند.

* اما احتمال دارد ایران‌خودرو و سایپا آن‌طور که باید و شاید برای استقلال و پرسپولیس خرج نکنند و مشکلات مالی سرجایش باقی بماند؟

- وقتی که جلو آمدند و استقلال و پرسپولیس را خریدند باید فکر همه جا را کرده باشند و مشکلات اداری و قانونی احتمالی که مانع تزریق پول به آنها می‌شود را مرتفع کنند. هرکدام از این دو باشگاه حدود 20 میلیون طرفدار و روی هم 40 میلیون هوادار دارند. نمی‌شود همین‌طور جلو بیایند و بعد از عهده مخارج برنیایند. البته با توجه به این‌که خود دولت پشت این ماجراست و این 2 کارخانه با تایید دولت و وزارت صنایع وارد شدند فکر نمی‌کنم مشکلی پیش بیاید. اگر برای خرج کردن مشکل قانونی یا محدودیت داشته اصلا وارد این مزایده نمی‌شدند. خودشان می‌دانند توقع و انتظار مردم و رسانه‌ها از استقلال و پرسپولیس چقدر بالاست.

* موضوع بعدی به انتخاب سرمربی برای استقلال بر می‌گردد. شما موافق مربی ایرانی هستید یا خارجی؟

- فکر می‌کنم در این مقطع اگر مربی ایرانی نباشد بهتر است. اگر مربی ایرانی بیاید ممکن است همان اتفاقاتی که در چند سال اخیر برای پرسپولیس رخ داد دوباره تکرار شود. یعنی بعد از دو، سه باخت سکوها شروع به اعتراض و شعار دادن کنند. اما اگر مربی خارجی بیاید که دانش و توانایی او مورد قبول باشد هواداران و سکوها هم به او فرصت می‌دهند تا برنامه‌هایش را پیاده کند. در مجموع با توجه به شرایط موجود نظر من هم روی مربی خارجی است.

* بعضی‌ هم می‌گویند باید به جوان‌ترها و کسانی که تا به حال در لیگ برتر مربیگری نکردند فرصت بدهند تا خون تازه‌ای در رگ استقلال و فوتبال ایران جاری شود؟‌

- اصلا موافق نیستم. یک مربی حتی با دانش و توانایی فنی بالا برای اداره کردن استقلال و مدیریت تیم باید با تجربه و میدان دیده باشد. شرایط استقلال و پرسپولیس با سایر تیم‌های لیگ برتری متفاوت است. اینجا 50 درصد توجه و تمرکز مربی داخل زمین و به مسایل فنی است و 50 درصد دیگرش باید معطوف به مسایل حاشیه‌ای و خارج از زمین بازی باشد. شرایط استقلال و پرسپولیس طوری نیست که یک مربی جوان از جمله صادق ورمزیار بتواند اداره و رهبری‌اش کند. استقلال جای باتجربه‌هاست. اگر تجربه نباشد بدون شک دچار مشکل می‌شوی.

* رضا رجبی علیه منتقدان قلعه‌نویی مصاحبه کرده و به شما هم اشاره‌ای داشت. او گفت مربی منشوری نباید صحبت کند!

- من که منشوری نیستم پس نمی‌تواند منظورش با من باشد. اما اگر تهمت زده و من را مربی منشوری می‌داند که دیگر بحثش جداست. کسی نمی‌داند كه چه کسی منشوری است و چه کسی منشوری نیست، نباید حالش زیاد خوب باشد. با کسی هم که حالش خوب نیست اصلا نباید حرف زد و جروبحث کرد. بعضی‌ها برای این‌که گنده شوند و در موردشان حرف بزنند به این و آن می‌پرند. اما برای این‌که گنده نشوند بهتر است آن‌ها و حرف‌شان را نادیده بگیری تا به هدف‌شان نرسند.

* بعضی می‌گویند تقریبا تمام استقلالی‌ها دوست داشتند امیر قلعه‌نویی امسال زمین بخورد و دورانش تمام شود تا نیمکت استقلال از انحصار او خارج شود و نوبت به خودشان هم برسد. شما چنین تحلیلی را قبول دارید؟‌

- من فقط در مورد خودم صحبت می‌کنم. اگر قرار بود از زمین خوردن کسی خوشحال شوم هیچ‌وقت در طول فصل عیب و ایراد تیم را نمی‌گفتم تا این فرصت را داشته باشند که آن‌ها را برطرف کنند. کسانی که دوست داشتند امیر زمین بخورد که در طول فصل سکوت کردند و اشکالات را نگفتند. قلعه‌نویی از بعضی اطرافیانش لطمه خورد که دورش را گرفتند و اجازه ندادند ضعف‌ها و مشکلات را ببیند و برطرف کند و همان مگسان گرد شیرینی بودند. حالا همان‌هایی که به امیر لطمه زدند آه و ناله می‌کنند و مدعی شده‌اند. من و امثال من اگر در طول فصل مشکلات را می‌گفتیم به خاطر این بود که نمی‌خواستیم آخر فصل در مشکلات دست و پا بزنند اما بعضی مثل دوستان فقط سکوت کردند و ادای دوست دلسوز را در آوردند. شاید همان افراد دنبال زمین خوردن امیر بودند. ما که انتقاد می‌کردیم دوست او و استقلال بودیم.