می‌خواهند کسی به هسته‌ای فکر نکند

فکت‌شیت، مذاکره، آمریکا، جان کری، 1+5 و... چند ده واژه دیگر این روزها آنقدر از رادیو و تلویزیون شنیده می‌شود و در روزنامه‌ها و سایت‌ها دیده می‌شود که مردم را خسته کرده است. نه اینکه مذاکره اتفاق خوبی نباشد اما واقعیت اجتماعی آن است که فرسایشی شدن مذاکرات و به قول علی‌اکبر صالحی«دبه کردن» مقامات آمریکایی و حرف‌های تکراری مسؤولان ایرانی که مدام می‌گویند: «پیشرفت داشتیم» مردم را نسبت به نتایج و فرآیند مذاکرات بی‌تفاوت کرده است. اگرچه همین «پیشرفت داشتیم» را مذاکره‌کننده قبلی هسته‌ای هم مدام به زبان می‌آورد اما واژگان و دایرة‌المعارف مذاکرات اینقدر بر سر مردم آوار نمی‌شد. البته شاید برخی معتقد باشند «پیشرفت داشتیم» مذاکره‌کننده قبلی غیرواقعی بوده و حالا «پیشرفت داشتیم»‌ها رنگ واقعیت به خود گرفته است! خلاصه! هرچه هست، مردم می‌گویند از جزئیات مذاکرات بی‌اطلاعند. تلاش‌های تلویزیون در چارچوب‌های مختلف از جمله بررسی حقوقی بیانیه‌ها و توافقات، چرایی اصل مذاکرات و مناظره‌های بعضا شورانگیز نتوانسته است آگاهی‌های لازم را از موارد و بندهای بیانیه‌هایی که ایران متعهد شده است به وجود آورد. فضای تبلیغاتی و خوشحالی‌های الکی، جشن‌های چندنفره خیابانی قشر مرفه که تحریم‌ها هیچ تاثیری روی زندگی‌شان ندارد، قهرمان دیپلماسی خواندن ظریف، تاکیدهای مکرر روحانی بر پیروزی‌های بین‌المللی و تعامل با دنیا همه و همه باعث شده است فضای منطقی در رابطه با موضوع هسته‌ای ایجاد نشود.

متخصصان جنگ روانی در دولت موفق شده‌اند با ایجاد دوقطبی مخالف و موافق مذاکره، راه را حتی بر نقدهای کارشناسی و حقوقی ببندند. صدا و سیما هم از آن جهت که از ابتدا به غیر از فوتبال در هیچ حوزه دیگری ورود تخصصی پر و پیمان نداشته، با تک کارهای نمایشی به مساله هسته‌ای پرداخته است. البته غیر از استثنا‌هایی چون «شطرنج با گرگ‌ها» که آن هم البته محصول سیستم بروکرات سازمان نیست، بلکه با همت جهادی چند جوان انقلابی که اهل بروکراسی سازمانی کهنه نیستند تهیه می‌شود.