به گزارش پایگاه 598، روزنامه جامجم با انتشار این تحلیل نوشت: سفر
اخیر دکتر ظریف به نیویورک برای شرکت در کنفرانس بازنگری معاهده انپیتی،
که طبق معمول با مصاحبههای متعدد همراه بود، با حاشیههای زیادی هم توأم
شد، از جمله مصاحبه دکتر ظریف با شبکه پی.بی.اس و این اظهارنظر وی که: «ما
افراد را به دلیل عقایدشان زندانی نمیکنیم» و «کسانی که قانون را زیر پا
میگذارند، نمیتوانند پشت عنوان روزنامهنگار یا فعال سیاسی پنهان شوند»
که موجی سنگین علیه او در رسانهها بخصوص از نوع مجازیاش به راه انداخت.
کسانی که تا دیروز ظریف را هم ردیف مصدق و امیرکبیر معرفی میکردند، یکباره
تیغ زبان و قلم از نیام کشیدند و او را در ردیف احمدینژاد قرار دادند که
از نظر آنها مظهر همه بدیهاست، با این تفاوت که بلد است به انگلیسی هم
دروغ بگوید!
مهدی فضائلی در این یادداشت میافزاید: رفتار جریانهای اپوزیسیون و فتنه
با ظریف، پیام روشنی برای این فرزند انقلاب دارد و آن این که تعریف و
تمجیدهای اغراقآمیز این جماعت از وی در واقع تعریف از ظریف و شخصیت و
توانایی و چهره متبسم وی نیست، بلکه تعریف و تمجید از اهداف و برنامههای
خودشان است. بنابراین تا زمانی که احساس کنند ظریف یا هر کس دیگر در زمین
مورد نظر آنها بازی میکند و با خواست و تمایل آنها منطبق است، محترم و
شایان تحسین است و بهترین، ورزیدهترین و صادقترین دیپلماتش میخوانند،
اما به محض خروج از دایره خواست و اراده آنها، ظریف میشود کسی که نه تنها
میتوان، بلکه باید به او هر ناسزا و توهینی را روا داشت.
این از همان دیکتاتوریهای مدرن و امروزی است که این جماعت به پیروی از
سردمداران خود آن را تکرار میکنند و پیش از ظریف هم در عرصههای دیگر از
جمله هنر انجام دادهاند.
جامجم تصریح کرد: فراموش نکردهایم برخورد این جماعت با برخی هنرمندان را
که به محض همراهیشان با ارزشهای دینی و انقلابی یا بازی در یک فیلم
ارزشی، چگونه آماج حملههای بیرحمانه قرار گرفتهاند. مرام این جماعت
بیمرام آن است که چنان فضای سنگینی ایجاد کنند که کسی جرات اظهارنظری خلاف
میل و اراده آنان نداشته باشد و اگر احیانا جرات کرد و گفت، او را پشیمان
کنند.