دستپخت جدید رنو برای بازار ایران+عکس

هفت صبح : بدون شک همه ما حداقل با یکی از محصولات شرکت فرانسوی رنو سر و کار داشته ایم؛ چه آن زمان که مدل های هاچ بک معروف رنو 5 با شمایل کوچک شان ظاهر خیابان های پیکان زده را کمی تعدیل کرده بودند و چه آن روزها که اکثر مسافران سوار تاکسی هایی می شدند که مدل شان رنو 21 بود. این کمپانی خودروسازی فرانسوی همپای هموطن خود یعنی پژو در دنیا جایگاه ویژه ای دارد و همواره مدل های ساخت این شرکت با جایزه های فراوانی رو به رو می شوند.

آخرین باری که رنو دوباره پایش به ایران باز شد با مدل معروف مگان و مدل جنجالی لوگان (همان تندر 90 خودمان) بود که استقبال خریداران از این محصولات تا الان هم ادامه دارد. حال پس از گذشت چند سال دوباره شاهد ورود و هجوم مدل های جدید رنو به کشور هستیم؛ آن هم مدل هایی جهانی و قابل توجه اگر به نمایندگی های این شرکت در ایران که روز به روز بر تعدادشان افزوده می شود سری بزنید، خودروهایی با ظاهر شیک و متمایزی را خواهید دید که برای رقابت لحظه شماری می کنند.

نگاهی به برخی مدل های رنو انداخته ایم؛ هم مدل هایی که مدتهاست می شناسیم و دیده ایم:، هم مدل های جدیدی که به زودی تعدادشان در خیابان ها بیشتر خواهد شد.

از ابتدا بگوییم که عیب اصلی مگان تنها کمبود و قیمت بالای قطعات به همراه مشکل بودن فروش در بازار دست دوم است ولی فضای داخلی بزرگ، استهلاک کم و فنربندی نرمش ورق را برمی گرداند. مگان طرحی اصولی دارد و جذابیت نمای جلوی آن بر کسی پوشیده نیست ولی حالت لاک پشتی بودنش شاید خوشایند خیلی ها نباشد.

این خودرو از موتوری دو لیتری با توان 136 اسب بخار بهره می برد. وظیفه انتقال قدرت به چرخ های جلو نیز برعهده یک گیربکس چهاردنده اتوماتیک است. با مگان حداکثر سرعت 195 و شتاب صفر تا 100 آن 11/1 ثانیه را تجربه خواهید کرد. ترمزهای جلو و عقب خودرو دیسکی هستند و به سیستم هیا امنیتی ترمز ضدقفل ABS و سیستم پایداری الکتریکی ESP نیز می توانید اتکا کنید. به دو کیسه هوا مجهز است و چهار شیشه خودرو به صورت برقی کنترل می شوند و آینه های جانبی نیز از این قاعده مستثنا نیستند. از سیستم صوتی با قابلیت پخش CD، کارت سوئیچ رنو، قفل مرکزی و کامپیوتر سفری هم می توانید لذت ببرید. مصرف مگان برای سیکل ترکیبی 7/5 لیتر در 100 کیلومتر است که بیانگر تکنولوژی به روز این خودروی اروپایی است.

اگرچه این خودرو نتوانست به تیراژی که برای آن درنظر گرفته شده بود برسد. ولی به خاطر کیفیتش از اقبال عمومی مناسبی برخوردار شد. یکی از مهم ترین ویژگی های مثبت آن موتور پرقدرتش است. موثر 6/1 لیتری که می تواند 105 اسب بخار قدرت تولید کند تندر را به یکی از قوی ترین خودروهای موجود در این کلکاس تبدیل کرده. فضای داخلی باتوجه به ارتفاع زیاد سقف در حد قابل قبولی است ولی به هیچ عنوان گزینه مطلوبی برای اسپورت بازان نیست.

در تیپ فول تجهیزاتی چون فرمان هیدرولیک، کیسه هوای راننده، بالابر برقی جلو و عقب، سیستم پخش CD و شیشه گرم کن عقب، ترمز ABS و مه شکن جلو را خواهید یافت. تجهیزات تندر نسبت به سایر خودروهای هم قیمت یک سر و گردن بالاتر است. از لحاظ ظاهری تفاوت هایی میان مدل E1 و E2 وجود دارد ازجمله اینکه در E2 موردی مثل مه شکن های جلو، رینگ های آلومینیومی، پشت سری صندلی های عقب به چشم می خورد. بزرگ ترین عیب تندر 90 کمبود و گرانی قطعات یدکی آن است؛ همچنین گهگاه عدم قطع پمپ هیدرولیک در سرعت های بالا باتوجه به ارتفاع زیاد خودرو می تواند حادثه ساز باشد.

شاهکار رنو را مدل فلوئنس می دانند. این خودرو از هر حیث خیره کننده است و می توانند هر رقیب لوکسی را کنار بزند. در این مدل امکاناتی دیده می شود که خیال سرنشینان را برای رانندگی بسیار طولانی راحت می کند. طراحی اش شاید در نگاه اول جذاب به نظر نرسد اما با کمی دقت بیشتر، هماهنگی کامل بین اجزایش کاملا نمایان است. فرم چراغ های جلو و عقب، سپرها و خطوط کناری بدنه، یک خروجی اگزوز و رینگ های ساده از فلوئنس چهره ای محافظه کار و در عین حال شکیل و با وقار ساخته!

در طراحی داخلی هم تقریبا با همین خط مشی رو به رو هستیم و باوجود اینکه طراحی عجیبی مانند اکثر خودروهای پرزرق و برق مثل سوناتا را شاهد نیستیم اما کیفیت ساخت و طراحی ساده، به شما اطمینان می دهد که یک خودروی اروپایی سورا شده اید. از نظر امکانات هم برای خود یک لیست بلندبالا دست و پا کرده است. به طور مثال سیستم نویگیشن از نوع Carminat TomTom است و کلیدش از نوع هنزفری استارتینگ است که در نوع خود قابل توجه بوده و کمتر در خودروهای این رده دیده می شود. فلوئنس توانایی این را دارد تا 140 اسب بخار قدرت تولید کند. شتابش 10/4 ثانیه و مصرف ترکیبی آن 7/8 لیتر در هر 100 کیلومتر برآورد شده است.

این خودرو لقب غول مسیرهای ناهموار را یدک می کشد. طراحی کولیوس، درست است که مانند کاین و اسپورتیج جذاب به نظر نمی رسد ولی طرح پخته ای دارد و می توانید مطمئن باشید که بعد از گذشت چند سال، هنوز هم از دیدن آن خسته نخواهید شد (این همان حلقه گمشده خودروهای ژاپنی است). موتور این خودرو، 2500 سی سی حجم دارد و می تواند 168 اسب بخار قدرت تولید کند و در عرض حدود 10 ثانیه به مرز 100 کیلومتر در ساعت برسد. همچنین کولیوس با چهار سیلندر و 16 سوپاپ به صورت ترکیبی 9/9  لیتر در هر 100 کیلومتر می سوزاند. شاید جالب باشد بدانید که رنو برای ساخت این موتور با نیسان همکاری داشته است. اما از نظر امکانات، این محصول در شرایط مناسبی است.

کیسه هوای سرنشینان جلو و جانبی، سیستم های ABS و EBD، کروز کنترل، نویگیشن، سیستم استارت بدون کلید، آینه های تاشوی برقی، سنسور پارک عقب و... نمونه این امکانات هستند. با خرید این شاسی بلند خیال تان راحت خواهد بود که هر سال مدل جدیدش راهی بازار نخواهد شد تا چهره خودروی شما را قدیمی کند و تا چندین سال هنوز هم جذاب خواهد ماند.

خودرویی از رنو که خیابان های کشورمان آن را با تمام وجود حس خواهد کرد و پیش بینی می شود که بازار فروش خوبی داشته باشد. اگر به ظاهرش نگاهی بیندازید، متوجه می شوید که طراحی کاملا محتاطانه ولی مدرنی دارد تا بتواند طیف گسترده ای از مشتریان را راضی نگه دارد. در جلو چراغ های کشیده و جلوپنجره بزرگی وجود دارد که خلاقیت زیادی در آن نمی بینید. چراغ های عقب هم کاملا ساده ولی زیبا طراحی شده اند و کمی شبیه به لکسوس LS460 هستند.

تا به اینجای کار که این محصول از رنو زیاد چنگی به دل نمی زندد. اما وقتی به لیست امکانات لتیتیود نگاهی می اندازیم، اوضاع کاملا فرق می کند و با گستره ای از امکانات به روز می خواهد ثابت کند که بین رقیبان خود مانند هیوندای جنسیس یا مرسدس بنز کلاس C حرف هایی برای گفتن دارد. با موتور 6سلیندرش می تواند 230 اسب بخار قدرت تولید کند و به سرعتی در حدود 234 کیلومتر در ساعت هم برسد. شتاب صفر تا 100 آن 8/4 ثانیه ومصرف سوخت در شهر 15/7 لیتر در هر 100 کیلومتر تخمین زده شده است، در کل خودرویی است با ظاهری محتاطانه و امکاناتی گسترده که برای افرادی که به دنبال امکاناتی به روز، امنیتی بالا، پیشرانه ای خوب و کیفیت اروپایی هستند، گزینه ای مناسب است.