به
گزارش سرویس خواندنی های 598 ، انتقال ویروس از راه تماس مستقیم با نسج زگیل و یا ترشحات و
ابزار آلوده رخ می دهد. استعداد به بروز زگیل در برخی افراد که سابقۀ
آلرژی دارند بیشتر است . زگیل در قصابها و افرادی که با صنایع و فرآورده
های گوشتی سر و کار دارند نیز شایع است.
تفاوت بین زگیل با میخچه و
پینه آن است که در میخچه ، خطوط و شیار های پوستی تا روی ضایعه امتداد
دارند اما در زگیل به روی ضایعه نمی رسند.
زگیلها بر چند نوع تقسیم می شوند و عبارتند از :
1. زگیل معمولی
این
زگیل بیشتر در روی دستها و اطراف ناخن انگشتان یافت می شود و به صورت
تومورهای مُدوّر همراه با زواید شاخی و خشن هستند و در تمام سنین یافت می
شوند. اندازۀ زگیلهای معمولی از یک میلی متر تا 2 سانتی متر متغیر است ،
وهم به صورت منفرد و یا گروهی می توانند ایجاد شوند. زگیل معمولاً ایجاد
درد یا زخم نمی کند.
2. زگیل کف پایی
این نوع زگیل بیشتر
در مناطقی از کف پا که تحت فشار بدن قرار می گیرند، به ویژه در کودکان و
جوانان شایع است و با راه رفتن ایجاد درد می کند.
3. زگیل مسطح
این
زگیلها بیشتر در صورت ، گردن ، سینه ، پشت دستها و ابروها دیده می شوند و
از نظر زیبایی و ظاهری موجبات ناراحتیهای روحی و جسمی برای افراد به ویژه
در خانمها می شوند. این نوع زگیل به سختی به درمان پاسخ می دهد.
4. زگیل رشته ای
این زگیل که به صورت زواید رشته ای است بیشتر در پسران جوان و در مناطق رویش مو شایع تر است.
5. زگیل تناسلی ( کوندیلوما آکومیناتا )
این
ضایعات که به صورت متعدد و چند شکلی و با توده های بزرگ و کوچک هستند در
نواحی تناسلی شایع بوده ( در مقعد و به ویژه در گردن رحم و واژن ) و می
توانند به دیگران منتقل شوند و مشکلات زیادی را به بار می آورند که باید
درمان شوند زیرا زگیل ژنیتال قادر است سبب سرطان دهانۀ رحم شود.
درمان زگیل
بسیاری
از زگیلهای دست و پا و بدن به ویژه در بچه ها و جوانان پس از چند ماه یا
چند سال حتی بدون هیچ گونه درمانی بهبود می یابند. گاهی نیز با استفاده از
داروهایی چون اسید سالیسیلیک و یا با روش کورتاژ و سوزاندن زگیل با کوتر و
یا جراحی می توان به درمان آنها کمک کرد.