عصبانیت مذموم دولت از چیست؟ / چرا خواست مودبانه و مستند چند دانشجو محکوم به سیاست چماق می گردد!؟

به گزارش سرویس سیاسی پایگاه 598، بسیج دانشجویی دانشگاه شیراز در پی اتفاقات استقبال از رئیس جمهور در شیراز و حمله به دانشجویان به دلیل درخواست انتشار فکت شیت ایرانی، بیانیه ای صادر کرد.

متن این بیانیه که نسخه ای از آن برای پایگاه 598 ارسال گردیده است بدین شرح می باشد:
 
«شعار دولت، اعتدال است؛ اعتدال ، شعار بسیار خوبی است، ما هم تأیید می کنیم اعتدال را؛ افراط محکوم است و بد است. سفارشی که من می کنم این است که مراقب باشید جریان های مؤمن را با شعار اعتدال کنار نزنند؛ بعضی‌ها این کارها را دارند می کنند، من میبینم در صحنه‌ی سیاسی کشور؛ با شعار اعتدال ، با شعار پرهیز از افراط، سعی می کنند جریان مؤمن را که در خطرها آن جریان است که زودتر از همه سینه سپر می کند، آن جریان است که دولتها را در مشکلات واقعی به معنای حقیقی کلمه حمایت می کند، کنار بزنند؛ مراقب باشید.» رهبر انقلاب ۱۶/تیرماه/ ۱۳۹۴
 
بسم الله القاسم الجبارین

مسیر عدالت علی وار اگر نخواهد از دامان ریاست جمهوری یک دولت اسلامی بگذرد، سراغش را باید در قهقراهای تاریخی یافت که درباره اش قضاوت خواهد کرد. به راستی امروز چاره همدلی و همزبانی با دولتی که هر نقدی را به جهنم جواله می دهد و هر منتقدی را با ابزار های سرهنگ گون بدرقه می کند، چیست؟ چرا علاج مطالبه ی حق و هویدا کردن حقیقت از دولت کریمانه یازدهم نشان بی مهری و مدال تهمت و تقدیرش افتراست؟؟

چه شده است که آماج حملات و نشانه گیری پیکان هجمه های تبلیغی و حقوقی دولت محترم گاه و ناگاه فقط دامان امت حزب اللهی را می گیرد که قطع به یقین بیش از دوستان به ظاهر صلاح اندیش دولت دغدغه موفقیت دولت را دارد؟؟ این عصبانیت مذموم دولت از چیست؟ مگر نه آن که دستور صریح قرآن اشدا علی الکفار و رحماء بینهم است؟ چرا دیپلماسی لبخند های متوالی نصیب دولت های غربی شده است و در همان حال خواست مودبانه و مستند چند دانشجو محکوم به سیاست چماق و باتوم می گردد؟؟ اینها تدبیر بر چیست؟؟ آیا این رفتارهای زمام در رفته ناشی از صحت ادعای دست خالی بودن دولت در برابر انتقادات نیست؟ آیا چوب نامردی و بدعهدی آمریکایی ها و ۱+۵ ها در ارائه تحلیل های مختلف از یک بیانیه باید بر سر چند دانشجو فرود آید؟ آیا این اکرام علم و عالم و احترام جوان حساس به سرنوشت مملکت است؟ آیا رواست فریاد هایی که باید بر سر آمریکا کشیده شود در ید و بازوی بازی های سیاسی و برای از صحنه بیرون کردن دلسوزان نظام و دولت جمع شوند و به یک باره روی مواجهه دولت را به سمت نیروهای داخلی برگردانند؟

در پی سفر ریاست محترم جمهور جناب دکتر روحانی به شهر شیراز متاسفانه شاهد یک سلسله اقدانات به دور از انصاف و با پشت پرده ای کاملا غرض ورزانه و سیاسی بوده ایم. سر خطی که به رفتار ناصواب با تعدادی از دانشجویان که در پی گیری خواست رهبری از دولت مبنی بر انتشار فکت شیت ایرانی از بیانیه لوزان پلاکاردهایی را با همین مضمون حمل می کردند انجامید. و پس از آن با پرونده سازی علیه آنان ادامه یافت. اقداماتی که جدای از نیروهای عمل کننده اش، بار دیگر حوصله ی دولت محترم را نه تنها در تحمل نظریات مخالف بلکه این بار در رویارویی با یک خواست همگانی نشان داد.
 
این که نظریات دانشجویان باید از طریق تریبون های دانشگاهی و سخنرانی نماینده های تشکل ها و جریانات دانشجویی صورت پذیرد نظریه ای صحیح و مطلوب است اما رفتار دولت در عدم همراهی اش با این چنین رویه ای باعث تقلیل نحوه ی مطالبات به طراحی پلاکارد شده است. آن جا که رئیس جمهور محترم در برنامه ۱۶ آذر که مختص دانشجویان است خود مونولوگ می کنند و می روند. و آن جا که در آمد و شد هاشان به دانشگاه ها اجازه صحبت به دانشجوها را نمی دهند. اگرچه نفس حضور میدانی آن هم با احترام کامل و صرف تهیّه چند دست نوشت با محتوای درخواست انتشار فکت شیت ایرانی هیچ عاقلی با تدبیری را تحریک به تقابل نمی کند اما باید دانست اگر همین حد از انتقاد نیز آقایان را عصبانی می کنند این حاصل همان رفتار امنیتی خودشان در دانشگاه هاست که اجازه اظهار نظر را از دانشجو گرفته اند.

در پایان روی سخن با مسئولین استانی است که باید بدانند لازمه توفیق در راه خدمت به مردم و بقای بر مسند خدمت رسانی، در نظر گرفتن تقوای الهی است که در عرصه سیاست و قدرت متجلی شود. نگذارید تا بازی های سیاسی موجب کتمان حق و حقیقت در دستگاه های شما گردد.

والعاقبه للمتقین
بسیج دانشجویی دانشگاه شیراز