حضور دوباره نیکبخت در لیگ برتر

علیرضا نیکخت هنوز در فکر بازگشت به لیگ برتر است و می گوید، از فوتبالیست های امروزی چیزی کمتر ندارد. او که آخرین بار برای استقلال به میدان رفت، گلایه خاموشی به خاطر جدایی از این تیم دارد و می گوید، دلیلش فنی نبوده است. نیکبخت بیشتر در این باره توضیح می دهد...

آقای نیکبخت شنیده ایم هنوز به بازی در لیگ برتر فکر می کنید.
بله، فعلا که در حال استراحت هستم و منتظرم رقابت های لیگ برتر تمام شود.

واقعا می خواهید بازی کنید؟
چرا بازی نکنم؟

فکر می کردیم خداحافظی کرده اید.
نه، در فوتبالی که بازیکنان تا 40 سالگی بازی می کنند و تازه یکسری از فوتبالست ها را می بینم، چرا بازی نکنم؟ الان در فوتبال ما رابطه جای ضابطه را گرفته است.

منظورتان از بازیکن 40 ساله رضا عنایتی بود؟
من کلی می گویم. ولی همین آقا رضا را نگاه کنید. در این سن و سال هنوز دارد گل هایی می زند که خیلی از جوان ها نمی توانند. وقتی می تواند، چرا بازی نکند؟ فوتبال دیگر مثل گذشته نیست. یک زمانی ما اگر می خواستیم به لیگ برتر برسیم باید به رده های مختلف می رفتیم و بازی می کردیم. از نوجوانان بگیرید تا امیدها. بعد از اینکه خوب بازی می کردم به لیگ برتر می رسیدیم ولی الان یارو مستقیم به تیم بزرگسالان می رود. فوتبال ما ضعیف شده است. با این شرایط چرا نباید بازی کرد؟ تا 39 سالگی می شود در این فوتبال بود و ادامه داد. من هم دوست دارم ادامه بدهم.

شما چند ساله هستید؟
من 34 ساله هستم. نسبت به خیلی از جوان هایی که در این فوتبال هستند، می توانم بهتر بازی کنم.

انگیزه تان چیست؟ انگیز مالی....
ببین من در این فوتبال زیاد دوست نداشتم دوروبر آدم هایی باشم که دلالند و دلال بازی می کنند. به خاطر همین چیزها از فوتبال دور ماندم. الان هم فقط یک انگیزه دارم و آن فوتبال بازی کردن است، همین. هنوز می توانم بازی کنم و تمام نشده ام.

شما آخرین فصل در استقلال بازی کردید ولی نتوانستید خیلی بازی کنید.
برعکس من این نظر را ندارم. ببیند من پارسال بیشتر از خیلی از بازیکنان بازی کردم. در 16 بازی استقلال حضور داشتم. حتی در لیگ قهرمانان هم برای استقلال به میدان رفتم. حتی از بعضی بازیکنان هم بیشتر بازی کردم. به آمار نگاه کنید من حتی بیشتر از آرش برهانی به میدان رفتم. او از دوستان صمیمی من است ولی من بیشتر از آرش در ترکیب قرار گرفت. شما می گویند من کم بازی کردم ولی اینطور نبود. متاسفانه دیگر در پایان فصل نشد در استقلال بمانم.

به دلیل مسایل فنی بود دیگر؟
نه، اصلا مسئله فنی نبود. ببخشید من در 4 بازی لیگ قهرمانان به میدان رفتم. اگر مشکلم فنی بود قطعا بازی نمی کردم. یکسری اتفاقات دست به دست هم داد تا من دیگر در استقلال نباشم. این در حالی است که رفته بودم تا با پیراهن آبی از فوتبال خداحافظی کنم.

البته شما و بعضی از بازیکنان به این دلیل کنار گذاشته شدید که استقلال جوان شود.
والا من امسال در استقلال جوانگرایی ندیدم. این تیم حتی مجبور شد به بازیکنان با تجربه رو بیاورد. به خاطر همین رضا عنایتی را برگرداندند که اتفاقا موثر هم بود. حالا من خیلی نمی خواهم یک سری چیزها را نبش قبر کنم.

مهدی رحمتی کمک کرد شما به استقلال برگردید، درست است؟
بله، صد در صد تاثیر داشت. خیلی ها بودند کمک کردند. یکسری اتفاقات ناحق افتاد که من از استقلال دور ماندم. ولی می خواهم بگویم رفقا واقعا در برگشت من تاثیر داشتند. شاید آنها کمک کردند ولی این سرمربی بود که تصمیم نهایی را می گرفت، درست است؟

نکته همین جاست. مهدی در پایان فصل مورد مغضوب بود، درست است؟ چون خود او هم دوست داشت که بماند ولی نشد. رحمتی در آوردن شما هم نقش داشت، شاید...
سوالتان را متوجه نمی شوم. ولی مگر سال 82 یا 85 نبود؟ یکسری از بازیکنان که رفتند، دوست داشتند استقلال را ول کنند؟ من هم نداشتم از استقلال بروم، مخصوصا وقتی کاپیتان تیم بود ولی یکسری ناملایمت ها دیدم و از این تیم دور ماندم. بازیکنی نباید گلایه کند. ببینید در این فوتبال هیچکس به اندازه من ضربه نخورد، این هم به خاطر صداقتی بود که داشتیم. رو راست بودم از روز اول. من خیلی ضربه خوردم.

چه کسی مقصر بود؟
من کسی را مقصر نمی دانم. راستش دوست داشتم آن زمان در استقلال بمانم ولی یکسری اتفاقات دست به دست هم داد که نشد. آدم نمی تواند جلوی بعضی چیزها را بگیرد. بعضی اتفاقات دست خودش نیست. برای به وجود می آورند. حالا بگذریم.

درباره استقلال این فصل چه نظری دارد؟ با توجه به اینکه قرار بود پس از یک فصل ناموفق، دو جام به دست بیاورد.
من فعلا نظری ندارم. انشالله بازی های استقلال تمام شد در این باره حرف می زنم. الان باید به استقلال کمک شود نه اینکه گلایه کنیم.

نظرتان درباره ناکامی چیست. فکر می کنید دلیلش چیست.
دوست ندارم فعلا چیزی بگویم چون الان نباید روی زخم استقلال نمک بپاشیم. وقت برای مصاحبه کردن زیاد است. حرف نزده را همیشه می شود زد.

اوضاع پرسپولیس هم تعریفی ندارد.
پرسپولیس هم وضعیتش همین شکلی است. دو تا تیم پایتخت را از شرایط ایده آل دور کرده اند. امیدوارم که استقلال و پرسپولیس دوباره قدرت بگیرند و تبدیل به قطب های فوتبال ایران شوند. حیف است با اینهمه طرفدار...

بازی استقلال که کلا 2،3 هزار نفر تماشاچی دارد. پرسپولیس هم کمی بیشتر از آن.
آن زمانی که من در این دو تیم بازی می کردم، فوتبال ما فوتبال بود. ببین الان دیگر در این فوتبال ستاره نداریم. من معتقدم یکی از مشکلات همین است. باید در استقلال و پرسپولیس ستاره بازی کند که مردم را به استادیوم بکشد. خیلی ها این موضوع را می گویند. مهم است که استقلال و پرسپولیس مهره داشته باشند، ستاره داشته باشند. مردم باید یکی را دوست داشته باشند که به استادیو بیایند.

یعنی این دو تیم الان ستاره ندارند؟ آخر خیلی ها می گویند بد بازی کردن آنها تاثیر بیشتری دارد. یک تیم خوب بازی کند، طرفدارانش به استادیوم می روند، درست است؟
من فعلا حرفی برای گفتن در این باره ندارم. برگشتیم اول بحث. اگر بخواهم حرف بزنم خیلی چیزها باید بگویم ولی الان زمان حرف زدن نیست.

سوال آخر هم درباره پیام صادقیان است. دوباره اخراج شد!
قبلا درباره پیام صادقیان قبلا حرف زده ام. اگر کسی مواظب پیام بود، می توانست جزو بهترین بازیکنان فوتبال ایران شود. خودش هم باعث شد این اتفاقات بیفتد. خیلی چیزها هست که باعث می شود یک بازیکن نابود شود. کاری نمی شود کرد، خودش مقصر است. مقصر اتفاقات خود آدم ها هستند.