کشورهایی که در عرصه بینالمللی با یکدیگر متحدند به طور معمول شرایطی را برای ارائه روادید به شهروندان یکدیگر به محض ورود به مرزهای خود فراهم میکنند. کشورهایی که روابط چندان دوستانهای میانشان برقرار نیست از شهروندان و مسافران یکدیگر میخواهند تا اطلاعاتی درخصوص ورود و خروج خود ارائه دهند، اطلاعاتی که شامل دعوتنامه و حتی گاهی اوقات فهرست گروههایی که فرد در دوران تحصیل خود در آنها عضویت داشته نیز میشود. علاوه بر آن پرداخت هزینههای گزاف که تضمینی برای بازگشت آنها وجود ندارد نیز یکی دیگر از مشکلات این افراد است.
شرکت «آرتون کپیتال» که در زمینه مشاوره اقتصادی فعالیت میکند فهرستی از گذرنامه کشورهای دنیا تهیه کرده که امکان مقایسه قدرت گذرنامه کشورها در دریافت روادید با یکدیگر را فراهم آورده است. فهرست ارایه شده از سوی آرتون کپیتال بر اساس تعداد کشورهایی است که دارندگان گذرنامه یک کشور میتوانند بدون دریافت روادید و یا خریداری آن به هنگام ورود به مرز، به آنها سفر کنند.
نکته جالب اما این است که در این ردهبندی گذرنامه ایرانی با امکان سفر به 47 کشور دنیا بدون اخذ روادید در رتبه 70 ایستاده است. این در حالی است که در سال 2013 که در نیمه دوم سال حسن روحانی به ریاستجمهوری رسید، رتبه پاسپورت ایران در میان دیگر کشورهای جهان، 86 بود. در این سال شهروندان ایرانی میتوانند به 40 کشور دنیا بدون اخذ روادید سفر کنند.
به این ترتیب ایران در رتبهبندی سال 2014 نسبت به سال قبل از آن، 16 پله صعود کلی داشته و در خصوص اخذ روادید نیز 7 رتبه بهبود یافته است. پیشرفت دولت حسن روحانی در افزایش رتبه پاسپورت ایرانی زمانی مشهودتر میشود که بدانیم که در سال 2012 که دولت محمود احمدینژاد بر سر کار بود، رتبه پاسپورت ایرانی در جهان در مقام 96 قرار داشت.
یکی از وعدههای اصلی حسن روحانی در جریان مبارزات انتخاباتی سال 1392 نیز بازگرداندن احترام به پاسپورت ایرانی بود. به همین دلیل، ایرانیانی که یا در خارج از کشور زندگی میکنند یا به خاطر کارشان سفرهای زیادی به کشورهای خارجی دارند، به بهبود اعتبار پاسپورت خود امید زیادی بستهاند. عمده افراد این دسته، یعنی بازرگانان، کسانی هستند که از جذب ایران در اقتصاد جهانی بیشترین نفع را میبرند و در صورت بالا رفتن اعتبار پاسپورت ایرانی بازارهای بیشتری به رویشان گشوده خواهد شد.