به گزارش سرویس فرهنگی پایگاه 598، ممکن است به ذهن برسد که چرا ارزِ اندک و زحمت بسیار برای عمره مستحب بکشیم که حالا در پرتو جنبش بازگرداندن عزت به گذرنامه ایرانی، با انواع و اقسام توهین حتی تعرضات حیثیتی مواجه شویم؟ آیا بهتر نیست که این مستحب را رها کنیم؟ آیا عقب نشینی هسته ای الگویی برای عقب نشینی دینی خواهد شد؟
الف- ارز فدای ارزش: اگر نگران «ارز» هستیم، باید نگران «ارزش» هم بود؛ ارزش های ناب اسلامی و صدور انقلاب اسلامی ایران در فرصت عمره، یکی از بزرگترین برکات عمره است.
ب- اگر عمره را رها کنیم، هتاکی ها به حج منتقل می شود: اگر برای رهایی از هتاکی های سعودی، به جای تحرک بیشتر دولت محترم جمهوری اسلامی ایران، به تعطیلی عمرده فکر کنیم؛ هم دشمن گستاخ تر می شود و هم این حربه را برای از بین بردن حضور ایرانیان در حج، به همین اقدامات رو می آورند؛ پس هر کار قرار است فردای عقب نشینی از عمره انجام شود، همین امروز دنبال شود.
اما چرا حضور عمره گزاران ایرانی و فعالیت مسوولین حج و زیارت و برنامه های ترویجی اسلام ناب در بیشترین ایام سال لازم است؟
1- عمره اثر بسیار بالایی در معنویت و نشاط دینی جامعه ایران دارد؛ هر فردی که به عمره می رود، مجموعه عظیمی از افراد خانواده، همکاران، دوستان و همسایگان را متوجه شعائر اسلامی می کند و اثر عمیقی نیز بر خود فرد و نزدیکان وی دارد. پول پرداخت شده هم به اندازه پول ده جلسه مشاوره برای رفع اختلافاتی است که اگر اثرات معنوی عمره بر فرد، خانواده و جامعه نباشد، باید پرداخت شود.در صورتی که مصلحتی در تعطیلی موقت عمره و حتی حج باشد، بی شک ولیّ فقیه بر اساس صلاح دید عمل خواهند کرد.