به گزارش پایگاه 598 به نقل از عقیق:؛در روایات هم آمده است: اگر سیر هستید، غذا نخورید. غذا خوردن در حال سیری استعداد را كم می كند.
پر خوری
از بیانات نورانی حضرت امیرمومنان(ع) این است: «لا تَجْتَمع الفِطْنَةُ والْبِطْنَة»؛
یعنی
فطانت و هوشمندی با پرخوری جمع نمی شود و پُرخور هرگز خردمند نمی شود،
زیرا تمام تلاش و كوشش روح او این است كه غذاها را هضم كند و دیگر فرصت
اندیشیدن ندارد.
درست
مثل اینكه شما یك انسان متخصص و دانشمند را به رفتگری در كوی و برزن
بگمارید تا زباله ها را جمع كند. اگر كسی می تواند در كرسی یك استاد به
تدریس بپردازد، چرا او را به رفتگری واداریم؟! روح انسان می تواند یك
استاد و مربی خوب باشد، حیف است كه او را به رفتگری جسم بگماریم.
غذایی
كه می خوریم، برای تبدیل به مواد جذبی و دفعی، به زمان نیاز دارد كه روح،
این كار را به واسطه بدن انجام می دهد. روح انسان سلسله ای از قوای
ادراكی و تحریكی را در اختیار دارد؛ قوای تحریكی روح هم، ابزار فیزیكی ای
چون معده، روده و قلب دارد. آنچه غذا را به صورت خون، عادلانه میان مو،
ناخن، گوش، چشم، مژه و... تقسیم میكند، روح انسان است.
وجود مبارك امیرمومنان(ع) می فرماید: «لاتَجتَمعُ عزیمةٌ و وَلیمةٌ».
بعضی
انسان ها اهل سورچرانی هستند و دوست دارند، هر روز میهمان یك نفر باشند.
انسان سورچران اهل عزم و اراده نیست.(نسیم اندیشه ج1،ص146)
غایت
اعتدال در خوردن غذا و کم خوری غیر از تاثیر بر سلامت جسمی افراد، در
سلامت روحی آنها نیز موثر است. در اینجا تاثیرات جسمی کم خوری را با عنوان
"فواید ظاهری کم خوری" و تاثیرات روحی و معنوی آن را با عنوان "فواید باطنی
کم خوری" برای شما بیان می کنیم. امیدواریم با توصیه به این رهنمودهای
گرانقدر، همواره از جسمی سالم و روحی پُرنشاط برخوردار باشید.
امام علی(ع): زندگی را برای خوردن مخواه، بلکه خوردن را برای زندگی بخواه.
*
پیامبر خدا(ص): اگر ساکنان خانه ای به مقدار کم غذا بخورند، خانه شان
نورانی می گردد. (المعجم الأوسط،ج5، ص229، ح5165عن أبی هریرة، کنزالعمّال،
ج3، ص391، ح7093)
بعضی انسان ها اهل سورچرانی هستند و دوست دارند، هر روز میهمان یك نفر باشند. انسان سورچران اهل عزم و اراده نیست.
*
پیامبر خدا(ص): هرکس که خداوند را بسیار تسبیح گوید و به بزرگی یاد کند و
در عوض به مقدار کم بخورد و بیاشامد و بخوابد، فرشتگان مشتاق او می شوند.
(تنبیه الخواطر، ج2، ص116)
*
امام علی (ع) - در حکمت های منسوب به ایشان ــ: زندگی را برای خوردن
مخواه، بلکه خوردن را برای زندگی بخواه. (شرح نهج البلاغة، ج 20، ص333،
ح824)
*
امام علی(ع) - در حکمت های منسوب به ایشان ــ: عاقل را بایسته است که به
هنگام شیرینی غذا، تلخی دارو را نیز به یاد داشته باشد.(شرح نهج البلاغة،
ج20 ،ص272، ح 149)
فواید ظاهری کم خوری:
الف ــ سلامت تن
پیامبر خدا(ص): مادر همه داروها، کم خوری است. (المواعظ العددیّة، ص 213)
امام علی(ع): کم خوری، مانع بسیاری از بیماری های جسم می شود. (غررالحکم، 6768، عیون الحکم و المواعظ، ص 370، ح 6248)
امام علی(ع): خوراک را کم کن تا بیماری ها را کم کنی. (غرر الحکم، ح2336)
امام علی(ع): هر کس خوراکش کم باشد، دردهایش نیز کم است. (غررالحکم، ح8409، عیون الحکم والمواع1 ص455،ح8220)
امام
علی(ع): کم خوری، مایه گرامی داشتن بیشتر خویش است و سلامت را بیشتر
استمرار می بخشد. (غررالحکم،ح 6819، عیون الحکم و المواع1ص 370،ح 6240)
پیامبر خدا(ص): مادر همه داروها، کم خوری است.
امام
علی(ع): هر کس در خوردن به کم بسنده کند، سلامتش بیشتر می شود و اندیشه اش
به سامان می رسد. (غررالحکم ، ح8803، عیون الحکم و المواعظ ، ص 437
،ح7559)
امام
علی(ع): سلامت تن، از کمی غذا و کمی آب است. (تحف العقول، ص 172، بشارة
المصطفی، ص 25 کلا هماعن کمیل بن زیاد، بحارالأنوار،ج66، ص425، ح41)
سلامتی
امام رضا(ع): اگر مردم در خوردن به کم بسنده می داشتند، بدن هایشان سالم بود. (بحارالأنوار، ج66، ص 425، ح 41)
امام
رضا(ع): بدن همانند زمین پاک و آماده برای زراعت است که اگر در آبادانی و
آب دهی به آن مراقبت شود، به گونه ای که آب، نه بیشتر از نیاز به آن برسد
تا آن را غرق کند و نه از اندازه کمتر باشد تا آن را به خشکی گرفتار سازد،
آبادانی اش استمرار می یابد و خرّمی اش بیشتر می گردد و کشت آن برکت می
یابد؛ امّا اگر از آن غفلت شود، به تباهی می گراید و علف هرز در آن می
روید. بدن چنین حکایتی دارد و تدبیر آن در خوراک و نوشیدنی، چنین است.[پس،]
سامان و سلامت می یابد و عافیت در آن، ریشه می گسترد. بنگر که چه چیز با
تو و با معده ات سازگار است و تن تو با چه چیز نیرو می گیرد و چه خوردنی و
نوشیدنی ای برای بدنت سالم تر است، همان را برای خویش مقرّر بدار و خوراک
خود گیر. (بحار الأنوار،ج62، ص310)
امام علی(ع): هر کس در خوردن به کم بسنده کند، سلامتی اش بیشتر می شود و اندیشه اش به سامان می رسد.
ب ــ شادابی چهره
پیامبر خدا(ص): برادرم عیسی، از شهری گذر کرد که در آن، مرد و زنی به یکدیگر فریاد می کشیدند. پرسید:«شما را چه شده است؟»
مرد گفت: ای پیامبر خدا! این، زن من است و او را مشکلی نیست. زنی درستکار است؛ امّا دوست دارم از او جدا شوم.
عیسی گفت: «به هر حال، به من بگو که علت این کارت چیست؟»
مرد گفت: بی آن که کهنسال باشد، چهره اش بی طراوت است.
گفت: ای زن! آیا دوست داری دیگر بار، چهره ات پرطراوت شود؟»
زن گفت: آری.
به
او گفت: «چون غذا می خوری، از سیر شدن حذر کن؛ زیرا اگر غذا بر سینه
سنگینی کند و از اندازه افزون شود، طراوت چهره از میان می رود».
آن زن، چنان کرد و دیگر بار، چهره اش طراوت یافت. (بحارالأنوار، ج14، ص320، ح26)
ج ــ طول عمر
لقمان: اگر خوراک انسان اندک باشد، زیاد زنده می ماند. (المواعظ العددیّة، 71)