جام
نيوز/ براي توجيه هر شکست راههاي فراواني هست ... فقط کافي است شما
دلتان نخواهد باخت را گردن بگيريد. باد کردن تيم حريف، تعريف کردن از
ستارههاي تيم مقابل و ستاره خواندن دروازهبان رقيب راههايي است براي
سرپوش گذاشتن روي اشتباهات فني و تاکتيکي ...
سرمربي استقلال هم
پنجشنبهشب همين کار را کرد ... او که تيمش يک بر صفر به نفت باخت و اگر
درخشش محسن فروزان که يک پنالتي گرفت و حداقل ۳ موقعيت صد درصد گل را از
حريف گرفت، نبود بايد ۲، ۳ گل از نفت ميخورد، وقتي به کنفرانس خبري رفت،
عليرضا بيرانوند را در حد ياشين بالا برد تا به افکار عمومي بگويد نفت
پيروزياش را مديون بيرانوند است.
صدالبته در اين که بيرانوند و فروزان
ستارههاي بازي بودند، هيچ ترديدي نيست... يک طرف فروزان پنالتي، تک به تک و
شوت از راه دور ميگرفت و طرف ديگر بيرانوند حملات استقلال را مهار ميکرد
اما چطور ميشود سرمربي استقلال فقط عملکرد دروازهبان حريف را ببيند و
دروازهبان تيم خودش را نبيند. فروزان هفته پيش ستاره استقلال مقابل نفت
مسجدسليمان بود و اين هفته هم براي بار دوم درون دروازه استقلال پنالتي
مهار کرد اما امير قلعهنويي ترجيح داد از بيرانوند تعريف کند تا لازم باشد
از او بپرسيم آيا در ۷ هفته پاياني ليگ برتر چهاردهم که تيمش بايد در کورس
قهرماني بجنگد، بيرانوند قرار است دروازهبان استقلال باشد؟! به نظر شما
چرا گفتن اين جمله که «من مقصر باخت هستم» تا اين حد سخت است؟!