ديکتاتور رفت؛ حامي ايران رئيس‌جمهور شد

منصف المرزوقي، چهارمین رئیس جمهور تاریخ تونس و از روشنفکران برجسته جهان عرب است که همواره سیاست‌های رژیم صهیونیستی علیه فلسطینیان و حمایت برخی از حکام عرب از این رژیم را محکوم کرده و از حامیان سرسخت حق هسته‌ای ملت ایران و خواستار دوستي دولت‌هاي عربي با تهران است.

به گزارش گروه بین الملل 598 به نقل از مشرق، سرانجام مجلس ملی مؤسسان تونس پس از گذشت یک سال از انقلاب "یاسمین" در تونس "منصف المرزوقی" را به سمت رئیس جمهور موقت این کشور انتخاب کرد تا برای 11 ماه اداره امور تونس را در دوره انتقالی برعهده داشته باشد.

المرزوقی را از جمله روشنفکران جهان عرب می‌دانند که به دفاع از "پرونده هسته‌ای ایران" و انتقاد از سیاست‌های رژیم صهیونیستی علیه فلسطینیان، اعراب و ایران معروف است.

پييشينه منصف چه بوده است؟

"منصف المرزوقي" متولد 7 ژوئن 1945 ميلادي در "قرمبالیه" شهر کوچکی در جنوب تونس است. وی دارای چهار برادر و هفت خواهر است؛ تحصیلات مقدماتی خود را در تونس پایتخت سپری کرد تا در سال 1961 ميلادي تونس را به همراه خانواده‌اش به قصد طنجه، در شمال مغرب ترک کند و تا سال 1964 ميلادي در آنجا اقامت گزیند.

پس از آن به فرانسه رفت و در آنجا ازدواج کرد و صاحب دو فرزند دختر به نام‌های مریم و نادیه شد. المرزوقی 15 سال در فرانسه به سر برد. در این کشور در دانشگاه "استراسبورگ" در رشته روان‌شناسی تحصیل کرد و توانست در رشته پزشکی تخصص بگیرد.

تحصیلات و فعالیت‌ها

وی دانش آموخته رشته پزشکی است و در رشته‌ اعصاب تخصص دارد و در کنار پزشکی فعالیت‌های گسترده‌ای در حوزه‌های حقوقی، سیاسی و فلسفی داشته است.

منصف در سال 1970 ميلادي به مناسبت شرکت در مسابقه جهانی یکصدمین سال تولد "مهاتما گاندی" رهبر فقيد هند، برنده مسابقه شد.

در سال 1975 ميلادي به چین رفت و در تیم پزشکی کمک‌رسانی به مردم چین به درمان رایگان مردم این کشور پرداخت.

در سال 1979 ميلادي به رغم پافشاری نزدیکانش برای ماندن در فرانسه به تونس بازگشت و در دانشگاه تونس به تدریس رشته اعصاب پرداخت. او همچنین یکی از اعضای کمیته ملی جامعه پزشکی تونس بود که تا قبل از انحلال در آن فعالیت می‌کرد.

در مارس 1994 ميلادي خود را برای انتخابات ریاست جمهوری تونس نامزد کرد که به قیمت زندانی شدنش تمام شد.

در بازداشت، چهار ماه را در سلول انفرادی گذراند تا اینکه با فشار جامعه جهانی و تومارهای امضا شده فعالان حقوق بشر و چهره‌های مطرح جهان و مداخله شخص "نلسون ماندلا" رئیس جمهوری افریقای جنوبی از زندان آزاد شد.

وي در دوران آزادی نیز چندان آسوده نبود در طول این مدت از کار منع و انتشار هرگونه اثری از او ممنوع شد و سپس تمام آثارش از بازار جمع‌آوری شدند. بارها به میز محاکمه آمد و تا مدتی نیز ممنوع السفر بود.

در 10 دسامبر 1997 ميلادي به همراه جمعی از دوستانش "مجلس ملی برای آزادی‌ها" را به مناسبت سال‌روز اعلام بیانیه حقوق بشر تأسیس کرد.

وي همچنين از چند سال پيش به وبلاگ نويسي نيز روي آورده و تحليل هاي سياسي و حقوقي خود در قبال تحولات تونس و جهان اسلام را در آن منتشر مي کند.

منصف در سال 1998 ميلادي به عنوان نخستین رئیس کمیته عربی حقوق بشر انتخاب شد که تا سال 2000 در این سمت فعالیت می‌کرد.

در سال 2001 ميلادي، به فرانسه مهاجرت کرد و در دانشگاه پاریس به تدریس پرداخت.

در 14 اکتبر 2006 ميلادي با شرکت در یک برنامه تحلیلی درباره اوضاع تونس در شبکه الجزیره حاضر شد و از مردم کشورش خواست با حفظ چارچوب‌های مقاومت مسالمت‌آمیز، علیه حکومت بن علی دست به تحرکات اعتراض‌آمیز بزنند تا حقوق بشر در این کشور رعایت شود و آزادی به کشورشان بازگردد.

در 21 اکتبر همان سال از مردم تونس خواست به تجمعات اعتراض‌آمیز خود را ادامه دهند و خود نیز در این روز بدون کسب اجازه از حکومت خودکامه زین العابدین بن علی به کشور بازگشت، ولی شدت فشارها به اندازه‌ای بود که نتوانست تصمیم خود را عملی کند و در فرانسه باقی ماند.

فعالیت‌های غیر سیاسی

اگر بخواهیم به مهمترین فعالیت‌های غیر سیاسی المرزوقی نیز اشاره داشته باشیم، باید گفت که در سال 1982 ميلادي، برنده جایزه مغرب عربی در رشته پزشکی به خاطر پژوهش‌های متعددش در زمینه‌ بیماری اعصاب کودکان شد.

المرزوقی در سال 1989 ميلادي برای نوشتن کتاب "دریچه‌ای به پزشکی مدرن" برنده جایزه همايش پزشکی عربی شد.

از او نزدیک به 20 اثر در زمینه‌های پزشکی، اندیشه سیاسی و ادبیات منتشر شده که چهار اثر از این تعداد به زبان فرانسه ترجمه و منتشر شده‌اند.

ریاست سازمان حقوق بشر تونس از سال 1989 تا 1994 ميلادي و شبکه آفریقا برای حقوق کودک از سال 2000 تا 2003 از دیگر فعالیت‌های او است.

تأکید بر کسب دانش

المرزوقی اهمیت بسزایی به کسب علم و دانش داده و همواره تأکید می‌کند که جهان عرب بیش از آن که به سیاستمدار نیاز داشته باشد، به پزشک و دانشمند و مهندس و فیلسوف و اندیشمند نیاز دارد و همواره می‌گوید: اگر می‌خواهی وفاداری خود را به جهان عرب و تونس به اثبات برسانی باید همچون یهود در کسب علوم تلاش کنی و بر دیگران تفوق علمی داشته باشی؛ چراکه قدرت یهود با جایگاه علمی و حرفه‌ای آنها در ارتباط است.

بازگشت به تونس و پیروزی در انتخابات

سرانجام المرزوقی در 18 ژانویه 2011 ميلادي، پيش از فرار ديکتاتور مخلوع، زين العابدين بن علي، به تونس بازگشت تا پس از به دست گرفتن رهبری حزب چپ گرای "کنفرانس به خاطر جمهوری" در 23 اکتبر سال جاری میلادی به همراه حزبش در انتخابات مجلس ملی مؤسسان این کشور شرکت کند.

حزب المرزوقی در انتخابات مجلس ملی مؤسسان موفق شد، 29 کرسی از 217 کرسی این مجلس را به دست آورد که پس از حزب "النهضة" به رهبری "راشد الغنوشی"، دومین حزب پیروز انتخابات تونس محسوب می‌شود.

دیدگاه‌های سیاسی

اگر بخواهیم درباره دیدگاه‌های سیاسی منصف المرزوقی سخن بگوییم باید به طور خلاصه گفت که او با جریان‌های اسلامی میانه‌رو روابط خوبی دارد اگر چه عموماً از اندیشه‌های سوسیالیستی میانه تبعیت می‌کند.

رئیس جمهوری موقت تونس اگر چه معتقد به نظام سکولار است، ولی از اندیشه‌های اسلامی به عنوان دین مسلمانان، حمایت قاطع و خود را یک فرد دموکرات معرفی می‌کند.

درباره دیدگاه‌های دموکراتیک و ضد دیکتاتوری المرزوقی باید گفت که وی از جمله مخالفان رژیم صدام در عراق بود که بشدت با دیکتاتوری وی به مخالفت برخاست و رژیم دیکتاتور او را بزرگ‌ترین فاجعه نه تنها برای مردم عراق که برای جهان عرب تلقی می‌کرد.

المرزوقی تأکید می‌کند که فاجعه بمباران شیمیایی حلبچه، تأثیر بسزایی بر این دیدگاه او در قبال رژیم صدام گذاشت و همیشه از آن به عنوان لکه ننگی بر پیشانی جهان عرب یاد می‌کرد که در حق شهروندان بی‌دفاع و بی‌پناه کرد به اجرا گذاشته شد.

المرزوقی همواره رهبران عرب را به باد انتقاد می‌گیرد، چون معتقد است، در برابر بسیاری از قضایای منطقه‌ای بی‌تفاوت هستند و تفاوت دوست و دشمن را تشخیص نمی‌دهند و به جای آن‌که از در دوستی با کشوري چون جمهوري اسلامي ایران برآیند سیاست‌های باب میل رژیم صهیونیستی را اتخاذ می‌کنند.

المرزوقی در دوران استبداد "زین العابدین بن علی" از منتقدان سر سخت او بود. با شبکه خبری الجزیره همکاری می‌کرد و چه در تبعید و چه در داخل تونس علیه بن علی فعالیت‌های گسترده‌ای داشت.

اگرچه وي تا کنون بر مخالفت خود با حکومت هاي استکباري و استبدادي و حمايت از سياست هاي منطقه اي و جهاني جمهوري اسلامي ايران و محور مقاومت عليه آمريکا و رژيم صهيونيستي پافشاري کرده است، اما اين، محک آزمون هاي اجرايي آينده است که عيار شعارها و سوابق وي را مشخص خواهد کرد.

گزارش خطا