امين حيايي ازحال و روز سينما و تلويزيون مي‌گويد

 به گزارش پایگاه 598 به نقل از باني فيلم، حيايي در رابطه با تازه‌ترين فعاليت‌هاي خود به سوره سينما گفت: اين روزها در پروژه «آمين» به کارگرداني بهرنگ توفيقي نقش برديا را بازي مي‌کنم. به خاطر برخي صحنه‌هاي اکشن که مدتي پيش در باشگاه سوارکاري جلوي دوربين رفت دو بار کتفم آسيب ديد به همين خاطر چهار روز مجبور به استراحت شدم. اگرچه براي اين صحنه‌ها از بدلکار استفاده شد. اما بخشي از تصاوير با چهره بود و مجبور شدم خودم بازي کنم. ابتدا نسخه اصلي فيلمنامه زامياد سعدونديان در اختيار قرار گرفت، اگر چه تا الان چند بار به واسطه نظر کارگردان و بازيگران روتوش شد، اما موضوع را بسيار دوست داشتم.

حيايي در رابطه با کيفيت توليدات سينمايي گفت: تعداد فيلمنامه‌هاي خوب کم شده است. اين روزها اکثر فيلمنامه‌ها به سمت ايده‌هاي خاص رفتند و نمي‌توانند توجه مخاطب عام را جلب کنند. اين نگاه براي سينما لازم است اما به شرطي که سينماي بدنه و اقتصادي از بين نرود و فيلم‌ها قدرت ماندن در کف فروش را داشته باشند. با اين نگاه تازه اميدوارم به سمتي نرويم که فيلم‌سازيمان هم متوقف شود. همانطور که در دوره‌اي خانه سينما داشت از بين مي‌رفت و تقريبا يک سال است که دوستان سعي دارند به روزهاي اوج بازگردند. در اين مدت هنرمندان زيادي جذب تلويزيون شدند.

بازيگر فيلم «قلاده‌هاي طلا» گفت: نه اينکه تلويزيون بد باشد اتفاقا اين رسانه، مديون خوبي است که به خاطر بالا بودن تعداد مخاطب براي هنرمندان فرصت خوبي است که ديده شوند ولي در شرايطي که همه چيز حرفه‌اي پيش برود. وقتي عوامل غيرحرفه‌اي وارد سينما مي‌شوند فقط از گروه انرژي مي‌گيرند و بيشتر باعث بي‌انگيزگي بازيگران و ديگر عوامل مي‌شوند. به همين خاطر علي‌رغم هزينه‌هاي صرف شده کار آنطور که بايد نتيجه نمي‌دهد. ما به دنبال کار و عوامل حرفه‌اي هستيم و هر بازيگري دوست دارد با فيلمنامه جذاب، نقش‌هاي درست و کارگردان خوب کار کند تا توانايي‌هايش در راه درستي صرف شود. اما هر تغيير و تحولي که در سينما حتي در تلويزيون رخ مي‌دهد جز فاميل بازي نتيجه ديگر ندارد.

بازيگر «مهمان مامان» در بخش ديگري از صحبت‌هايش درباره روابط پشت پرده در سينما افزود: کساني که به واسطه لابي و ارتباط به اين حرفه مي‌آيند واقعا اشتباه مي‌کنند. يک هنرمند سختي مي‌کشد تا خودش را در موقعيتي ثبت کند. او خاک صحنه مي‌خورد و پله‌پله پيش مي‌رود اما همزمان با تلاش و رياضيت او افرادي با پارتي و زرنگ‌بازي از راه مي‌رسند، بدون اينکه علاقه و خلاقيت داشته باشند مي‌خواهند مسير را دور بزنند و چون پول آنچناني هم طلب نمي‌کنند حق کساني که زحمت کشده‌اند را به راحتي مي خورند. اينها بايد بدانند خانواده بزرگ سينما قبول‌شان نمي‌کند و حضورشان جز تيشه به ريشه سينما زدن نتيجه ديگري ندارد. تهيه کننده‌ها نبايد زيربار حضور اين افراد بروند.

حيايي گفت: بايد فيلمنامه‌ براي کارگردان ناموس باشد و هر کس از راه مي‌رسد در خلق فيلمنامه دخيل شود تا راحت طلب‌ها حساب کار دستشان بيايد. فيلمساز بايد به تک‌تک عوامل گروهش اهميت بدهد و همه اينها بايد در سايه تصميم درست مديريتي اتفاق بيفتد. اميدوارم با تغييراتي که درخانه سينما شاهد هستيم اتفاقات خوبي براي خانواده سينما شکل بگيرد. من سال‌ها پيش عملکرد اين خانه را نقد مي‌کردم. انتقاد هميشه بد نيست و باعث خودسازي و کمال مي‌شود وقتي مردم ما و فعاليتمان را نقد مي‌کنند، در جهت اصلاح خود قدم برمي‌داريم. در زمينه خانه سينما ما جزو شاهدان ماجرا هستيم نه مدعي و صاحب‌نظر.

بازيگر فيلم سينمايي «زن زيادي» افزود: آن دوره خانه سينما به هر شکل و شيوه که بود نتيجه‌اش را گرفت، خوشبختانه شرايطي پيش نمي‌آمد که آنجا بروم. تا الان به خاطر مشلغه کاري نتوانستم در برنامه‌هايشان شرکت کنم، اما مي‌خواهم وقتم را آزادتر کنم و بعد از اين بيشتر فعاليت صنفي داشته باشم تا هر کمکي که از دستم برمي‌آيد. در تعامل با ساير دوستان انجام دهم. هنر سينما هميشه مهجور بوده و هنرمندان بيش از مسئولان که در دوره‌اي به نابودي قدم برداشته بودند به فکر نجات آن هستند. سينما مقوله‌اي است که هميشه ارتباط خوبي با مردم داشته و من اين هنر را با صف‌هاي طويل مردم در انتظار فيلم‌ها مي‌شناسم.

حيايي گفت: سينماي موفق ان روزها هم گيشه خوب داشت، هم مفهوم درست به مخاطب منتقل مي‌کرد. دلم مي‌خواهد مردم باز هم سينما را در اولويت‌شان بگذارند و جلوي سينما‌ها صف بکشند تا ما هم با انگيزه و رغبت بيشتري کار کنيم، نه اينکه منتظر شوند فيلم‌ها را در خانه تماشا کنند.