به گزارش پایگاه 598، کیهان نوشت: اين محافل که به نوعي همپوشاني گسترده رسيدهاند، ظرف ۵-۶ ماه گذشته
عمليات رواني گستردهاي را درباره انتخابات رئيس مجلس خبرگان ترتيب داده
بودند؛ از ترور شخصيت اعضاي محتمل براي نامزدي (نظير آقايان يزدي، جنتي،
موحديکرماني و هاشمي شاهرودي) تا برجسته کردن آقاي هاشمي. اين طيف سعي
کردند هاشمي را وزنه اثرگذاري که اکثريت قاطع خبرگان حامي وي هستند معرفي
کنند و بازي هميشگي «هاشمي ميآيد هاشمي نميآيد- هاشمي اگر احساس خطر
کند...» را طراحي کنند. همچنين ادعا کردند اگر آيتالله هاشمي شاهرودي
نامزد شود هاشمي ديگر نخواهد آمد. ادعا ميشد هر يک از «دوهاشمي» انتخاب
شود، افراطيون مدعي اعتدال برندهاند(!) به موازات همين القا، حرکت
خزندهاي از سوي افراطيون براي ترور شخصيت آيتالله شاهرودي آغاز شد تا
احتمالا سناريو مطابق ميل فتنهگران پيش رود؛ اولا آيتالله هاشميشاهرودي
را مصادره به مطلوب کنند، ثانيا انتخابات را بين او و هاشمي منحصر نمايند
ثالثا در آخرين فرصت با آمدن هاشمي و ترور شخصيت انجام گرفته، بازي مهندسي
شده را به نفع خود به پايان برسانند. اما نامزدي آيتالله يزدي و مهمتر
از آن حساسيت خبرگان به خط قرمز فتنه، معادلات افراطيون و حاميان فتنه را
به هم ريخت.
با واقعي شدن فضاي مجلس خبرگان و اعلام نتيجه انتخابات،
نشريات زنجيرهاي ديروز ناگهان فاز را عوض کرده و به تيترهاي کوچک يا
انحرافي روي آوردند. برخي از اين نشريات-نظير آفتاب يزد و شرق- سعي
کردهاند به قلم برخي عناصر تجديدنظرطلب و بيگانه؛ موضوع تکليفگرايي،
نامزدي هاشمي را به تکليف و تاريخسازي و... نسبت دهند و چنين القا کنند که
معلوم بوده هاشمي رأي نميآورد اما آمده است؛ حال آن که سايت آقاي هاشمي
صراحتا نوشته بود طرفداران او در مجلس خبرگان اکثريت مطلق را دارند.
آقاي
هاشمي در سال ۸۶ با ۴۱ رأي و در ۸۷ با ۵۱ رأي به رياست خبرگان رسيد اما
عملکرد سؤالبرانگيز وي در قبال فتنهگران و ايستادن در موضع اتهام باعث
سلب اين اعتماد و ريزش آراي وي به ۲۴ رأي شد. بخشي از اين آراء نيز به
اعتبار مصاحبهها و فضاسازي برخي رسانههاي حامي هاشمي در پررنگ کردن ارادت
وي به رهبرمعظم انقلاب به دست آمد.
آفتابيزد در حالي به قلم «فياض-ز»
مدعي شد «هاشمي از عملگرايي به تاريخسازي رسيده و براي رفع نگرانيهاي
انقلاب تلاش ميکند» که فرد ياد شده اواخر آذر امسال در مصاحبه با سايت
ضدانقلابي تقاطع تصريح کرده بود «از انقلاب ۵۷ خاطره خوشي ندارم». «صادق-ز»
نيز در روزنامه شرق سعي کرد از زاويه تمجيد و ستايش و تملق رفتار هاشمي را
توجيه کند حال آن که همين فرد پيش از اين در مصاحبه با روزنامه زنجيرهاي
بهار تصريح کرده هاشمي بايد پا به پاي اپوزيسيون برود وگرنه او را از قطار
پياده ميکنيم و اگر هاشمي نباشد شنل اپوزيسيون را به دوش کس ديگري در درون
حاکميت مياندازيم!
شرق با تصريح بر «دگرديسي کامل هاشمي» ميگويد هاشمي نگران نظام و انقلاب است.
صادق
- ز در نوشته ديگري در روزنامه آرمان نوشت هاشمي ميدانست رأي نميآورد
اما به خاطر احساس تکليف نامزد شد. هاشمي خود در مصاحبه روز اول مجلس
خبرگان با شرق به نقل از ديگران گفته بود که اکثريت را در ميان نمايندگان
مجلس خبرگان دارد.
اپوزيسيون خارجنشين و رسانههاي آن نيز واکنش جالبي
در پيش گرفتهاند. سايت گروهک ملي-مذهبي چند ساعت پيش از آغاز نشست مجلس
خبرگان، انتخاب رئيس اين مجلس را مهم تلقي کرده و نوشته بود«شانس هاشمي از
هر کسي بيشتر است. با شناختي که از شيوه عمل و حد خبرويت بازيگران اصلي در
دست است، شق نامزد شدن و رأي نياوردن او شق غالب نيست. نظر به
سمتگيريهاي هاشمي در تحولات ۸۸، انتخاب او به نقش مجلس خبرگان خواهد
افزود». اما پس از اعلام نتيجه انتخابات، رضا عليجاني به کمک موج تازه
فضاسازي شبکه دولتي انگليس (BBC) رفت تا بگويد «رياست خبرگان چندان در
واقعيت اهميت ندارد. اين يک انتخاب هدايت شده و نه خيلي طبيعي بود که در
ادامه سياست حصر خاتمي صورت گرفت. ۶ سال پيش همين دو نامزد در مجلس خبرگان
مقابل هم بودند و از ۷۹ شرکتکننده، ۵۱ نفر به هاشمي و ۲۶ نفر به محمد يزدي
راي دادند و امروز داستان برعکس بود. ضمن اينکه ما ميدانيم نارضايتي در
اين فاصله نسبت به هاشمي افزايش پيدا کرده و در ماههاي اخير اين مساله
تشديد شده است». وي در عين حال گفت «اين رأي شگفتانگيز بود».
دويچهوله
نيز هر چند اذعان کرد «پيروزي محمد يزدي با تعداد رأيي نزديک به ۲ برابر
رأي هاشمي رفسنجاني، تعجببرانگيز بود» اما از قول اسماعيل گراميمقدم عضو
متواري حزب اعتماد ملي سعي کرد اين انتخاب را کماهميت نشان دهد.
گراميمقدم
در عين حال با بيان اينکه نفوذ اصولگرايان در مجلس خبرگان افزايش يافته
ميگويد: اگر هاشمي رفسنجاني کانديدا نميشد و در عوض از نامزدي
هاشميشاهرودي حمايت ميکرد، احتمال رياست هاشميشاهرودي بيشتر ميشد و
رياستمجلس خبرگان به دست جناح تندرو نميافتاد.
راديو زمانه ديگر سايت
ضدانقلاب نيز نوشت: «هاشمي در مقابل کسي ناکام ماند که او را ناصالح
ميخواند. پيروزي محمد يزدي با آراي تقريبا ۲ برابر آراي هاشمي اتفاق
غيرمنتظرهاي بود و نشان از تضعيف موقعيت هاشمي دارد ... رفسنجاني تمايلي
به پذيرش رياست شاهرودي نداشت. نيروهاي نزديک به او در حد خود کوشيدند تا
شاهرودي را تضعيف کنند... رصد کردن رفتار رفسنجاني و حاميانش آشکار ميسازد
که آنها برنامه جدي براي رياست او بر خبرگان داشتند. مقالاتي در سايت او
تحت عناويني چون «هاشمي به عهدش خيانت نميکند»، «چه کساني مخالف رياست
هاشمي هستند»، «هاشمي راي مردم و خبرگان» منتشر شده بودند. اين مقالات در
کنار تحرکات سياسي و فضاسازيهاي رسانهاي از جمله مقاله روزنامه جمهوري
اسلامي با عنوان «آزمون خبرگان» نشانگر ارزيابي مثبت آنها از پيروزي
رفسنجاني بود».
راديو زمانه افزود: رفسنجاني پيشتر گفته بود در
صورتي که تندروها بيايند او کانديدا ميشود. البته او به صورت قطعي تمايل
خود را اعلام نکرد. اما حاميانش با طرح اينکه رفسنجاني به تکليف عمل
ميکند، کانديداتوري او را جدي ساخته بودند، احتمالا آنها تصور ميکردند با
افول شاهرودي، چهرههاي تند اصولگرا چون جنتي و يزدي نميتوانند مورد
انتخاب اکثريت خبرگان قرار بگيرند و در نتيجه راه براي رياسترفسنجاني باز
است. رفسنجاني با فرض کانديداتوري شاهرودي وارد رقابت شد و شرط سلبي
کانديداتورياش درخصوص مواجهه با چهرههاي تند را در عمل نقض کرد. فضاي
سياسي بعد از شکلگيري «دولت اعتدال و اميد» به ائتلاف با بخش ميانه
اصولگرايان نيز در خطاي محاسباتي فاحش آنها موثر بود. اما اصولگرايان سنتي
با محوريت جامعه مدرسين حوزه علميه قم و جامعه روحانيت مبارز تهران نيز
نشان دادند که با رياست دوباره رفسنجاني نيز موافق نيستند.
سايت
شبکه دولتي انگليس نيز در تحليل ديگري به قلم بولتننويس حزب مشارکت
(حسين-ب) تصريح کرد انتخاب مجلس خبرگان نشان ميدهد که اين مجلس دنبال فرد
پاي کار است و نه مرضيالطرفين.