افزایش هزینه‌های درمان

به گزارش پایگاه 598 به نقل از تراز ،افزایش قیمت خدمات پزشکی بسیاری از بیماران را مضطرب کرده است. کسانی که باید دائما تحت نظر پزشک باشند و گهگاه نیاز به عمل‌های سرپایی دارند بیشتر از سایرین نگران این گرانی‌های گاه و بی گاه هستند. این درحالی است که وزارت بهداشت وعده می‌داد با اجرای طرح تحول سلامت هزینه‌های درمانی در کشور کاهش یابد. در سال‌های اخیر بحث عدالت در سلامت مطرح شده است و یکی از مهم‌ترین مولفه‌های عدالت در سلامت کاهش هزینه‌های درمان از جیب مردم است.

 

به گزارش آرمان، مهم‌ترین کسانی که در کشور تا حد زیادی با عمل‌های پی‌درپی دست به گریبانند و دارویی را باید هر روز مصرف کنند، بیماران دیابتی هستند که ممکن است در صورت بروز یک حادثه کوچک، چنان قند خون‌شان بالا برود که دچار خون‌ریزی در ناحیه شبکیه شوند. این بیماران باید خیلی فوری مورد عمل‌های گوناگون از قبیل لیزر درون چشم و تزریق قرار بگیرند و در صورت حادبودن خونریزی عمل‌های دیگری روی چشم‌شان انجام بگیرد.

یک فرد دیابتی ممکن است، ناچار شود در فواصل کم عمل‌های متعددی روی چشمش انجام دهد چراکه، معمولا چشم جزو اولین اعضایی است که با دیابت درگیر می‌شود. در ایران تعداد بالایی به این بیماری مبتلا هستند. هزینه‌های بالای عمل گاهی برای بینایی این دست از افراد خطر جدی ایجاد می‌کند. علاوه بر اینکه این بیماران در نوع اول و نوع دوم (در صورت حاد بودن) باید همواره از انسولین استفاده کنند؛ مبلغ انسولین ترکیب شده وارداتی که دولتی آن ۱۸ هزار تومان بود چند ماهی می‌شود که به ۳۵ هزار تومان رسیده است. البته گرانی هزینه‌ها فقط ویژه بیماران چشمی نیست اما، به بهانه‌ بیماران دیابتی و اینکه غالبا با مشکل‌هایی از این دست، دست و پنجه نرم می‌کنند و شاید در سال مجبور باشند چندبار عمل انجام دهند به بیمارستان نور می‌رویم؛ بیمارستانی که وزیر بهداشت پیش از تکیه زدن بر صندلی وزارتخانه بر صندلی مدیریت این بیمارستان می‌نشست. این بیمارستان یکی از مجهزترین بیمارستان‌های چشم منطقه است و از سایر کشورها نیز مریض‌های بسیار دارد. غالب کسانی که به هر دلیلی بیماری چشمی دارند به این بیمارستان مراجعه می‌کنند.

 اعتراض به گرانی

آقایی ایستاده و با یکی از مسئولان سر اینکه قیمت‌ها در طول یک سال چقدر تغییر می‌کند بحث می‌کند؛ می‌ایستم تا صبحت‌شان تمام شود. پیرمرد سپیدموی حالا دعواهایش را کرده و ایستاده تا نوبتش شود، چند دقیقه دیگر باید عمل کند؛ دیابت دارد و به شدت عصبی به نظر می‌رسد و همراهش می‌گوید این برایش بسیار خطرناک است، جلو می‌روم و می‌پرسم: هزینه‌ عمل خیلی بالا رفته؟

می‌گوید بالا که رفته هیچ، برای اینکه زیر بار نروند آدم را دروغگو هم می‌کنند! عین همین عمل را سال گذشته انجام دادم و تنها یک میلیون و۳۵۰ هزار تومان پرداختم. حالا همان عمل شده است سه میلیون و نیم! می‌گویند هزینه‌ها از ماه قبل دوباره بالا رفته اما هیچ‌گاه هزینه‌ این عمل کمتر از دو میلیون و ۸۰۰ هزار تومان نبوده! یعنی من نمی‌دانم چقدر پول داده‌ام؟!

خانمی که آنجا ایستاده می‌آید وسط حرف پیرمرد و می‌گوید سال گذشته عمل تزریق داخل چشم را انجام داده و قیمتش حدود ۶۰۰ هزار تومان بوده، الان برای همان عمل مراجعه کرده و یک میلیون و ۵۰ هزار تومان پرداخت کرده است! مسئولی که پشت میز نشسته می‌گوید قیمت‌ها بعد از دی دوباره بالا رفته.

خانم دیگری که چشم همراهش بانداژ شده می‌گوید: هزینه‌های عمل که بسیار بالاست. بیمه‌ها نیز مقدار کمی از هزینه عمل را تقبل می‌کنند. وسایل جانبی نظیر وسایل کم‌بینایی و عینک و... هم که کلا شامل بیمه نیست.

همان پیرمرد با گلایه می‌گوید: از یک عمل سه و نیم میلیونی بیمه تنها ۱۰ درصد را پرداخت می‌کند و بعد رو به خانمی که تزریق داشته می‌پرسد: شما هم بیمه داشتی؟ خانم با حرکت سر تایید می‌کند و می‌‌گوید نزدیک به ۴۰۰ هزار تومان را بیمه داده درحالی که قبلا نردیک به  ۷۰ درصد را پرداخت می‌کرد. با مسئولان بیمارستان نور در رابطه با گران شدن هزینه‌ها صحبت می‌کنیم اما جوابی نمی‌شنویم؛ آنها می‌گویند نمی‌توانند در این مورد صحبتی کنند.

 تولید دارو تنها راهکار مبارزه با گرانی

عابد فتاحی، عضو کمیسیون بهداشت و درمان مجلس درباره گرانی خدمات درمانی به «آرمان» می‌گوید: متاسفانه قیمت‌ها در سال جاری چند بار بالا رفته که شوربختانه این روند ادامه‌دار نیز خواهد بود چرا که هزینه‌ تامین وسایل پزشکی بسیار بالا رفته و بیمارستان‌ها ناچارند آن وسایل را به همین قیمت‌های گزاف تامین کنند و به دنبال آن بیمار نیز هزینه‌هایش بالا می‌رود. گرچه در دولت یازدهم همواره قیمت دلار در حد ثابتی نگاه داشته و تلاش شده تا نوسانات بالا نباشد اما، متاسفانه قیمت تامین ابزارآلات پزشکی از سال آخر دولت دهم به شدت بالا رفت و به همین دلیل هزینه‌های درمانی بسیار زیاد شده است.  او که خود متخصص چشم‌پزشکی است درباره‌ هزینه‌های بالای عمل برای بیمارانی که مشکل چشم دارند، می‌گوید: اکثر داروهایی که برای این عمل‌ها استفاده می‌شود وارداتی است و به همین دلیل هزینه‌هایش بسیار بالاست.

برای مثال تزریق چشم که از ماه گذشته تاکنون نیز با افزایش قیمت مواجه بوده است، دارویش از خارج وارد ایران می‌شود و تولید داخلی ندارد. تازه در بیمارستان‌های چشم‌پزشکی یک آمپول را برای ۱۰ الی ۱۵ نفر تزریق می‌کنند در غیر این‌صورت هزینه این عمل که برای مبتلایان به دیابت که چشم‌شان از داخل خونریزی کرده و بسیار حیاتی و پراستفاده است؛ خیلی گران‌تر از چیزی است که شما می‌بینید. برای همین که بیمار این توان را داشته باشد تا عمل را انجام دهد تا جایی که امکانش باشد هزینه‌ها را پایین آورده‌اند اما بیش از این واقعا مقدور نیست. این نماینده مجلس درباره راهکار گرانی هزینه‌های درمانی می‌گوید: تنها راه‌حل تولیدات داخلی است. البته داروی با کیفیت داخلی نه دارویی که از نظر کیفیت به‌گونه‌ای باشد که ما را همچنان محتاج واردات دارو نگاه دارد. دولت هم روی این مساله بسیار حساس است و اجازه ورود داروهایی که در کشور تولید می‌شود را نمی‌دهد. اگر بتوانیم در زمینه تولید دارو فعال باشیم نه تنها از نظر علمی اتفاق خوبی برای‌مان می‌افتد بلکه هزینه‌های درمانی به شدت کاهش می‌یابد.

 مردم از بیمارستان‌های دولتی استفاده کنند

عبدالرضا مصری، نماینده مجلس درباره میزان هزینه‌ای که بیمه تقبل می‌کند به «آرمان» می‌گوید: تعرفه‌های بیمه به هیچ عنوان پایین نیامده. تعرفه‌ها همان تعرفه‌های پیشین است منتها، با افزایش دو  تا سه برابری هزینه‌های درمانی، اعتبارات بخش سلامت به بیمارستان‌ها و مراکز دولتی تعلق می‌گیرد و طبیعتا بیمارستان‌های خصوصی مبلغ بالاتری از بیمار دریافت می‌کنند. در این بیمارستان‌ها بیمه فقط آنچه در تعرفه آمده را پرداخت می‌کند. به نظر من در حال حاضر که نمی‌توان مقابله‌ای با گرانی دارو و تجهیزات پزشکی کرد باید بیماران به بیمارستان‌های دولتی مراجعه کنند و ابدا هم این تصور غلط وجود نداشته باشد که بیمارستان‌های دولتی امکانات بیمارستان خصوصی را ندارد. بیمارستان‌های دولتی تجهیزات بسیار بالایی دارند و پزشکان مجرب و اساتید دانشگاه در آنجا جراحی انجام می‌دهند.

وزیر اسبق رفاه درباره بیمارانی که مشکل مالی دارند، می‌گوید: این امکان در بیمارستان‌های دولتی برای کسانی که بضاعت مالی ندارند میسر است که با مددکار اجتماعی بیمارستان صحبت کنند و درصورت نداشتن تمکن مالی برای انجام عمل، خود دولت هزینه را تقبل می‌کند. او همچنین درمورد طولانی بودن زمان نوبت‌دهی در بیمارستان دولتی که باعث گرایش مردم به بیمارستان‌های خصوصی می‌شود، عنوان می‌کند: عمل‌های اورژانسی که اصلا نوبت‌دهی نمی‌شوند. بیماران اورژانسی خارج از نوبت عمل خواهند شد. درمورد بیماران غیر اورژانسی هم مدت زمان انتظار آنقدر طولانی نیست. ضمن اینکه چه اشکالی دارد وقتی هزینه‌ها بسیار پایین‌تر است و عمل نیز اورژانسی نیست بیمار کمی در نوبت بماند؟