وطن‌ فروشي اصلاح‌طلبانه !

کیهان نوشت: رئيس دوره اي «شوراي هماهنگي جبهه اصلاحات» اعلام كرد اين شورا پس از دو جلسه بررسي به اين نتيجه رسيده كه براي انتخابات نهمين دوره مجلس ليست انتخاباتي ارائه ندهد و از كسي نيز حمايت نكند.

علي محمد غريباني به دو خبرگزاري ايلنا و ايسنا گفته است: شوراي هماهنگي جبهه اصلاحات علي رغم تمام تلاش و كوشش و اقدامات جدي كه مي خواست در يك فضاي مناسب انتخاباتي مشاركت جدي و حضور فعال داشته باشد، متاسفانه پس از ماه ها انتظار و تلاش براي باز شدن فضاي عادلانه انتخاباتي و فراهم شدن رقابت سالم انتخاباتي به عناوين مختلف از طرف جريان مقابل و مسئولان انتخابات هر روز عرصه را تنگ تر ديده تا آنجا كه مي بينيم حتي پيش هم انديشي درون گروهي را نيز بر ما زياد مي بينند. همچنين به صراحت مي گويند اگر اصلاح طلبان توبه هم بكنند توبه آن ها پذيرفته نيست.

وي مي افزايد: چون شوراي هماهنگي جبهه اصلاحات ميدان رقابت را هر روز بر خود تنگ تر مي بيند و شرايط را نيز مساعد نمي يابد با رعايت همه اصول اعتقادي و وطن خواهي و حفظ شكوه و عظمت ايران اسلامي در دو جلسه گذشته خود پس از بحث هاي طولاني و بررسي هاي لازم و با توجه به اينكه هيچ امكان اطلاع رساني و تبليغاتي براي اصلاح طلبان وجود ندارد در نهايت به اين جمع بندي رسيدند كه براي انتخابات دوره نهم مجلس ليست انتخاباتي ارائه ندهند و از كسي نيز حمايت نكنند.

غريباني درباره وسواس شوراي مذكور براي گرفتن اين تصميم هم اين گونه گفته است: شورا در حال حاضر در يك موقعيت بسيار حساس و سرنوشت ساز و در شرايط ويژه اي قرار دارد و بر اين امر نيز واقف است كه كوچك ترين اشتباه در برنامه ريزي ها و كارهاي خوب و لغزش انحراف از چارچوب اصول و اهداف اصلاح طلبي و يا اشتباه مديريتي موجب شكست و از نظر آيندگان غيرقابل بخشش خواهد بود. شورا خود را موظف مي داند ضمن حفظ اتحاد در بين اصلاح طلبان و محكمتر كردن آن كاملا ظريف و هوشمندانه برنامه ريزي كرده و طوري عمل كند كه اجازه سوءاستفاده و بهانه و فرصت طلبي به احدي داده نشود.

براساس برخي اخبار موثق، پيش از اين از سوي رسانه ها از جمله كيهان پيش بيني شده بود كه طيف افراطي اصلاح طلبان شيوه چراغ خاموش و موتور روشن را در پيش بگيرند به اين معنا كه در ظاهر اعلام بي ميلي نسبت به انتخابات كنند تا حساسيت ها را برنيانگيزند اما به طور مخفيانه با استفاده از افراد خاكستري و سفيد! به سرمايه گذاري در انتخابات بپردازند. با اين حال افراطيون با تناقض چند سره درباره انتخابات مواجهند؛ اگر علنا انتخابات را تحريم كنند، مهر تاييد نهايي خواهد بود بر اين مدعا كه آنها هماهنگ با جبهه ضد انقلاب عمل مي كنند، ضمن اينكه در اين صورت نمي توانند فرصتي براي تقابل و القاي اختلاف و ايجاد چالش بر سر انتخابات داشته باشند. اما اگر هم علنا بگويند در انتخابات شركت مي كنند، با اين شبهه و اعتراض مواجه خواهند شد كه مگر شما نگفتيد انتخابات در ايران بر مبناي تقلب سازمان يافته و مهندسي شده برگزار مي شود.

تصميم اخير شوراي هماهنگي- جريان وابسته به خاتمي و موسوي خوئيني ها نيز خارج از اين مجرا نيست. آنها سعي مي كنند با روش «چراغ خاموش و موتور روشن» در انتخابات حضور داشته باشند تا هم بتوانند افراد خود را بدون حساسيت تا آنجا كه مي توانند از نظارت شوراي نگهبان عبور دهند و در عين حال اگر مانند انتخابات مجلس هشتم در سال 86- كه حداقل طبق اعلام رسمي 150 نامزد داشتند- شكست خوردند، اين گونه به نظر نيايد كه فهرست رسمي جبهه اصلاحات و «ياران خاتمي» مجددا شكست خورده است.

البته در اين ميان موضع قاطع و يكپارچه اصولگرايان عليه فتنه گران در اتخاذ موضع منفعلانه اخير شوراي هماهنگي جبهه اصلاحات بي تاثير نبوده است.

اما درباره اظهارات رئيس دوره اي شوراي هماهنگي جبهه اصلاحات لازم به يادآوري است كه: 1- برخي گروه هاي اصلاح طلب تصريح كرده اند كه در انتخابات شركت خواهند كرد و معلوم نيست اين شورا پس از فروپاشي شاكله آن، چه طيفي را نمايندگي مي كند در حالي كه برخي اصلاح طلبان، معترض عملكرد آن در فتنه سال 88 هستند و معتقدند افراطي گري سران شورا در آن آشوب طلبي، اصلاح طلبان را در جايگاه اتهام قرار داد. 2- تا مرز «اصلاح طلبي» و «فتنه گري» آشوب طلبي و ياري در سناريوهاي ديكته شده سرويس هاي جاسوسي بيگانه تعيين نشود و بر عكس، اصرار بر همراهي با فتنه گران باشد، طبيعي است كه مدعيان اصلاح طلبي در شوراي هماهنگي كذايي، به چشم «متهم و مجرم» نگريسته خواهند شد، نه حزب و جريان و رسانه و ستاد انتخاباتي فعال در چارچوب قانون اساسي 3- توبه از خطا و خيانت آن هم خيانتي در حد افساد و فتنه گري كه در قرآن كريم شديدتر و بزرگ تر از قتل شمرده شده، اقتضائات و شرايطي دارد. بنابراين در حالي كه برخي مدعيان اصلاح طلبي همچنان مشغول پالوده خوري با فتنه گران هستند و به هر دليل ( از جمله از سر انفعال و ترس يا همراهي واقعي) حاضر نيستند از عملكرد آن جريان فاسد اعلام برائت و انزجار كنند، توبه و اصلاح مسير و بازگشت به نظام صرفا مسخره كردن خود است. بدين ترتيب مظلوم نمايي و مغالطه بر سر اينكه «به صراحت مي گويند اگر اصلاح طلبان توبه هم كنند، توبه آنها پذيرفته نيست»، دردي از دردهاي لاعلاج جريان دودوزه باز را درمان نمي كند. 4- بند پاياني اظهارات آقاي غريباني نشان مي دهد اخبار مربوط به مجادلات جدي و توأم با اعتراض و اختلاف در ميان اصلاح طلبان كاملا جدي است.