سلامت
نيوز/ دبير کل سازمان ملل متحد در پيامي به مناسبت روز جهاني زن، 8 مارس
2015 برابر با 17 اسفند ماه جاري گفت هنگامي مي توانيم آينده را براي همه
امن کنيم که توان زنان را آزاد سازيم.
متن کامل پيام بان کي مون به شرح زير است:
بيست
سال پيش هنگامي که جهان همايش مهمي در مورد حقوق بشر زنان برگزار مي کرد،
درگيري مخرب در يوگسلاوي سابق توجه شايسه به تجاوز و ساير جنايات جنگي عليه
شهروندان در آنجا را ارتقاء داد. دو دهه بعد، دختران جوان حتي هفت ساله،
نه تنها به عنوان هدف بلکه به عنوان سلاح به وسيله افراط گرايان خشن مورد
استفاده قرار مي گيرند، به همين آساني مي توان ازهمايش هاي بين المللي
نااميد شد. اما در حاليکه راه طولاني براي دستيابي به برابري کامل داريم
يعني خاتمه خشونت هاي مبتني بر جنسيت به عنوان هدف اصلي، پيشرفت طي دو دهه
گذشته ارزش ديرپاي کنفرانس زنان 1995پکن را ثابت کرده است.
از زمان
تصويب اعلاميه پکن و برنامه اقدام آن، دختراني بيشتر دسترسي زيادتر به
آموزش افزون تر نسبت به قبل داشته اند. تعداد زناني که در زمان وضع حمل جان
خود را از دست مي دهند تقريبا به نصف کاهش پيدا کرده است. زنان بيشتري
هدايت گران کسب کار، دولت ها و سازمان هاي بين المللي هستند. اينجانب از
اين پيشرفت ها استقبال مي کنم. در عين حال در اين روز جهاني زن بايد اذعان
نماييم دستاوردها بسيار آهسته و نا برابر بوده و بايد خيلي بيشتر براي سرعت
بخشيدن به پيشرفت در هر جا تلاش نمود.
جهان بايد در پاسخ به هدف قرار
دادن زنان و دختران به وسيله افراط گرايان خشن متحد شود. از نيجريه تا
سومالي، سوريه و عراق بدن هاي زنان تبديل به آوردگاه هاي جنگجوياني شده است
که استراتژي هاي نظام مندي را اجرا مي کنند که غالبا بر اساس قوميت و مذهب
استوار است. زنان به دليل سعي براي احقاق حق بر فعاليت آموزشي و خدمات
اساسي مورد حمله قرارگرفته اند؛ به آنان تجاوز شده و تبديل به بردگان جنسي
شده اند؛ به عنوان جايزه به جنگجويان داده شده اند يا در ميان گروه هاي
تندرو و در شبکه هاي قاچاق فروخته شده اند. پزشکان، پرستارها و سايرين به
دليل عمل به وظيفه حرفه اي خود کشته شده اند. مدافعان حقوق بشر زنان به
اندازه کافي براي به چالش کشيدن خطر وحشي گري شجاع بوده و بعضي مواقع به
اين دليل جان خود را ازدست داده اند.
ما بايد موضع جهاني شفاف عليه اين
مجموعه تهاجم عليه حقوق بشرزنان اتخاذ نماييم. جامعه بين المللي به تبديل
خشم خود به اقدام معني دار شامل کمک انساندوستانه، خدمات اجتماعي- رواني،
حمايت براي معاش و تلاش براي به محاکمه کشيدن مقصران نياز دارد. در حاليکه
زنان و دختران غالبا نخستين اهداف تهاجم هستند، حقوق آنان بايد در مرکز خط
مشي جهت حل اين چالش روبه رشد و بهت آور قرار گيرد. زنان و دختران توانمند،
بهترين اميد براي توسعه پايدار پس از درگيري هستند. آنان بهترين محرک براي
رشد، بهترين اميد براي آشتي و بهترين سپر در برابرافراطي کردن جوانان و
تکرار چرخه خشونت هستند.
حتي در جوامعي که در صلح به سر مي برند، تعداد
زيادي از دختران و زنان همچنان هدف سوء رفتاردر خانواده، ختنه زنانه و ساير
گونه هاي خشونت هستند که افراد را دچار ضربه روحي کرده و به جوامع صدمه مي
زند. تبعيض همچنان مانع بزرگي است که بايد آن را ازبين ببريم. ما نياز
داريم فرصت ها در سياست، کسب و کار و فراتر از آن را گسترش دهيم. بايد
افکار کليشه اي را تغيير دهيم، به ويژه در ميان مردان و خود مردان را به
عنوان عاملان فعال تغييردرگيرنماييم. ما بايد ازاقدامات با منابعي که مبتني
بر تضمين درک از اينکه سرمايه گذاري بر برابري جنسيتي، مولد پيشرفت
اقتصادي، فراگيري اجتماعي و سياسي، همچنين ساير منافع است، حمايت نماييم که
در نتيجه موجب گسترش ثبات و منزلت انسان مي شود.
اين سالي حياتي براي
پيشبرد انگيزه حقوق بشر زنان است. جامعه بين المللي با تلاش زياد در حال
ايجاد دستور کار توسعه پايدارنويني است که بر اساس آرمان هاي توسعه هزاره
تهيه مي شود و سياست ها و سرمايه گذاري هاي اجتماعي را براي نسل هاي آتي
متحول مي نمايد. براي اينکه دستور کار توسعه پس از 2015به گونه اي واقعي
دگرگون باشد، بايد به برابري جنسيتي و توانمند سازي زنان اولويت دهد. جهان
هرگز به 100 در صد اهداف خود نخواهد رسيد، اگر 50 درصد از مردم آن نتوانند
ازتوان بالفعل کامل خود بهره ببرند. هنگامي مي توانيم آينده را براي همه
امن کنيم که توان زنان را آزاد سازيم.