به گزارش پایگاه 598 به نقل از مشرق، علی
صیاد شیرازی به خرداد ماه سال 1323 در روستای «کبودگنبد» از توابع درگز
(خراسان) متولد شد. در سال 1343 در کنکور دانشکده ی افسری پذیرفته شد و در
مهرماه 1346 در رسته توپخانه با درجه ستوان دومی وارد ارتش گردید. این افسر
ممتاز ، چه پیش از انقلاب و چه پس از پیروزی انقلاب ،به ایمان و التزام
شدید مذهبی شهرت داشت و همین باعث شد که با پیروزی نهضت اسلامی مردم ایران ،
به سرعت جایگاه منحصربفردی در میان توده های مردم و رهبران انقلاب پیدا
کند.
به گزارش جماران، علی صیاد شیرازی در طول 32 سال خدمت نظامی خود
که 23 سال آن در جمهوری اسلامی سپری شد ، از خود کارنامه ای درخشان به جای
گذاشت و همین باعث شد که رهبر انقلاب در آخرین وداع خود با پیکر او ، زانو
زده و بر تابوتش بوسه بزند.
نمایی
که پیش رو دارید، در بهار 1360 به ثبت رسیده است. روزهایی که «صیاد
شیرازی» علی رغم برداشتن جراحت سنگین در جبهه غرب (بر اثر تصادف)، مورد غضب
«بنی صدر» نیز واقع شده و پس از خلع درجه توسط او، از فرماندهی عملیات
قرارگاه شمال غربِ ارتش، عزل شده بود.