به گزارش پایگاه 598 به نقل از باشگاه خبرنگاران؛ سرطان کلمه ای است که این روزها شنیدنش جزء ترس و وحشت چیزی را به یادمان نمی آورد و رشد این بیماری در کشور به حدی است که مردم تصور می کنند رشد این بیماری به مواردی چون آلودگی هوا، روغن پالم و یا تغذیه ی نادرست در کشور مربوط است.
بیماری سرطان بین هنرمندان کشورمان نیز نفوذ کرده و بسیاری ازهنرمندان دچار این بیماری شدند درواقع در سال 93 سه تن از هنرمندان حوزه های مختلف هنری از جمله مرتضی پاشایی خواننده ی جوان، مجید بهرامی بازیگر جوان تئاتر و بهرام ریحانی دیگربازیگر جوان تئاتر در اثر این بیماری فوت کردند البته برخی دیگر از هنرمندان هستند که یا به تازگی و یا سالهاست با این بیماری دسته پنجه نرم می کنند.
درمان بیماری سرطان در نوع های مختلف گران و هزینه بر است و متاسفانه برخی مردم که دچار این بیماری هستند توان پرداخت این هزینه ها را ندارند هنرمندانی هم که از این بیماری رنج می برند و در بطن جامعه قراردارند گاهی شرایط پرداخت هزینه های دوره های مختلف شیمی درمانی را ندارند این موضوع بیش از همه در هنرمندان عرصه نمایش نمود پیدا کرده یعنی اگر به یک سال قبل برگردیم محمود استاد محمد نمایشنامه نویس را به یاد خواهیم اورد که بارها در شرایط سخت پرداخت هزینه های بیماریش قرار گرفته بود و به علت کمبود داروهای شیمی درمانی در ایران، از دست رفت و این درحالی بود که با رسیدگی بیشتر، او هنوز سالها میتوانست زنده بماند و به فعالیتش ادامه دهد.
چند وقت بعد از این حادثهي ناگوار، دختر استاد محمد، مصاحبهای با یکی ازشبکههای تلویزیونی آمریکا انجام داد و در آن گفتگو تمام طرفهای غربی را به دلیل اعمال تحریمهایی که مانع ورود دارو به ایران و در نتیجه فوت پدرش شده بود، قاتل دانست.
در ميانههای همان سال، مصطفی عبداللهی بازیگر و کارگردان تئاتر و رادیو هم دچار بیماری سرطان شد که هنوز در حال دست و پنجه نرم کردن با این بیماری است و در اواخر سال92 بهرام ریحانی تئاتری دیگری که با وجود سن و سال جوانش در هنر پانتومیم نامی بلند کرده است، دچار سرطان معده شد.
ریحانی رفت، اما مصطفی عبداللهی همچنان در حال دست و پنجه نرم کردن با این بیماری مهلک است.
آنچه که بیش از همه به چشم می خورد خاموشی مرگ هنرمندانی چون استاد محمد، مجید بهرامی و بهرام ریحانی است آنها آنقدر بی صدا درد کشیدن که هیچ کس شدت دردشان را نفهمید این سه هنرمند در مراحلی که نیاز به شیمی درمانی یا داروهایی داشتند به دلیل هزینه بالا، این نیاز برآورده نشد و منجر به مرگ آنها شد.
نمی دانیم چرا وقتی این هنرمندان در اوج بیماریشان نیاز مالی دارند هیچ ارگان و یا مرکزی توان رفع این مسئله را ندارد آنها در نوع فعالیت هنریشان قَدَرهایی بودند که هر جامعه هنری برای رشد اجتماع و فرهنگ جامعه اش نیازمند این چنین هنرمندانی هستند.
روز گذشته بهرام ریحانی هنرمند پرانرژی و جوان تئاتر که یک سال تمام با بیماریش مبارزه کرد به خانه ابدی رفت و با این عنوان که سرطان بازهم قربانی گرفت تیتر همه ی رسانه ها و مطبوعات شد.
علیرضا نادری نمایشنامه نویس و کارگردان تئاتر که خود فرزندش را به دلیل سرطان از دست داده در مراسم تشیع بهرام ریحانی گفت: هر حکومت سه وظیفه بزرگ بهداشت، آموزش و امنیت را بر عهده دارد و امیدوارم امنیت برای همه مردم فراهم باشد تا بتوانند صحبت کنند. من مسوول حرفهای خودم هستم و از طرف مردم ایران اعلام میکنم امروز بهداشت وجود ندارد.
همچنین دیروز ایرج راد ابراز تاسف کرد از اینکه سرطان تبدیل به سرماخوردگی شده است. به همان راحتی که مردم سرما میخورند دارند به خاطر سرطان از دنیا میروند و هیچ فریادرسی وجود ندارد. از وقتی که به دلیل عدم پرداخت اقساط، بیمه خانه تئاتر قطع شده بسیاری از دوستان ما که دچار بیماری سرطان هستند درمانشان قطع شده است. بهرام ریحانی چندی پیش میخواست مراحل شیمیدرمانیاش را شروع کند، اما به دلیل نبود بودجه نمیدانست که چه کند.
این صحبت ها در روز گذشته نشان های خوبی ندارد چراکه ما هنوز هنرمندانی را داریم که امیدوارانه با این بیماری مبارزه می کنند و توقع ندارند مسائل مالی درمان بیماریشان را به تعویق بیندازد که توقع به حقی است و دولت باید هرچه سریعتر این موضوع را در الویت کارهای اجرایی خود قرار دهد تا نه در عرصه نمایش بلکه در جامعه نیز فردی به دلیل نبود پول از درمان خود وابماند و مرگ خاموشی دیگر رخ دهد.
یادداشت از عطیه آقابابایی