به گزارش خبرنگار کلینیک باشگاه خبرنگاران، تغییرات هورمونی وسیع بارداری و تجربه کاملا خاص آن، چیزی است که بتوان نادیدهاش گرفت و گفت این دوره هیچ تاثیری روی سلامت روان خانمها ندارد.
حالتهای اضطرابی به دلیل ترس از احتمال وقوع سقط در 3 ماه نخست، ناتوانی از مدیریت و کنترل تغییرات جسمی که در هر ماه روی تازه خود را نشان میدهد و جز تحمل آن و مدارا چارهای برای مادر نیست، از تهوع و دردهای خاص و گذرا گرفته تا علائم جسمی طبیعی مرتبط با تغییرات هورمونی و ترس از زایمان در مراحل پایانی آن کاملا طبیعی است.
اگر بارداری با برنامه باشد، تحمل این اضطرابها راحتتر است وزن به وسیله عمرش حمایت میشود.
در مواردیکه خانم دارو میشود باید اضطراب ناشی از عوارض احتمالی دوران بر روی جنین را بر دیگر ترسهای دلهره آور اضافه کرد به طوری که گاهی مجبوریم این خانمها را به روان پزشک ارجاع دهیم.
همچنین پدری که آمادگی روانی پذیرش نقش جدید را دارد، میداند برای داشتن فرزند سالم باید سلامت روان همسرش را تامین کند. زیرا موضوعات ناراحت کننده همچون مختل شدن ریتم خواب، که شدتش در خانمها متفاوت است به راحتی با حمایت همسر قابل کنترل است.
همچنین بهتره بدانیم مادر مضطرب فرزندی ناآرام به دنیا میآورد و اضطراب کنترل نشده زمینه افسردگی و مشکلات جسمی و روانی دیگری را فراهم آورد.