به همین خاطر است که بسیاری از مدیران بنگاه های بزرگ اقتصادی فعالیت روزانه خود را با مطالعه روزنامه آغاز میکنند. برای مثال، وارن بافت که یکی از موفق ترین سرمایه گذاران آمریکا در بخش مالی است روزنامه های وال استریت ژورنال، فایننشال تایمز، نیویورک تایمز و آمریکن بانکر را هر روز مطالعه میکند.
چارلی مانگر، دست راست وارن بافت، نیز هر روز مجله اکونومیست را میخواند. در میان روزنامه هایی که دیوید کاش، مدیر بخش آمریکایی شرکت ویرجین، مطالعه میکند هم میتوان روزنامه های نیویورک تایمز، وال استریت ژورنال، یو اس ای تودی و فایننشال تایمز را مشاهده کرد.
بیل گیتس، موسس شرکت مایکروسافت، نیز روزنامه های وال استریت ژورنال و نیویورک تایمز را مطالعه میکند و البته هفته نامه اکونومیست نیز در فهرست مطالعه وی قرار دارد.
جفری ایملت، مدیر شرکت جنرال الکتریک، نیز شیوه نسبتا عجیبی برای خواندن مطبوعات دارد. او معمولا روزنامه وال استریت ژورنال را به طور کامل میخواند، سپس سراغ فایننشال تایمز میرود و حتی برخی از صفحات آن را اسکن میکند، پس از آن تنها صفحه اقتصاد نیویورک تایمز را مطالعه میکند و با بقیه آن کاری ندارد و سپس نوبت به صفحات اقتصاد و ورزش روزنامه یو اس ای تودی میرسد و در انتهای این فهرست نسبتا طولانی صفحه اقتصاد روزنامه نیویورک پست قرار می گیرد.
به گزارش پایگاه 598 به نقل از خبرآنلاین، استیو رینموند، مدیر اجرایی سابق شرکت پپسی نیز ساعت 5:30 صبح بیدار میشود تا پیش از شروع کار، روزنامه های نیویورک تایمز، وال استریت ژورنال و فایننشال تایمز را مطالعه کند. هوارد شولتز، مدیر قهوه فروشی های زنجیره ای استارباکس نیز مانند بسیاری از مدیران دیگری که نام آن ها تا اینجا ذکر شده است، هر روز نیویورک تایمز و وال استریت ژورنال میخواند.
برخی شاید تصور کنند که مطالعه روزنامه آن هم هر روز صبح نه تنها تاثیری بر توسعه و موفقیت یک کسب و کار نداشته باشد بلکه اتلاف وقت نیز محسوب میشود، اما در واقع عادت مطالعه افرادی مانند بیل گیتس و هوارد شولتز نشان میدهد که تلاش برای اطلاع از آنچه در جهان پیرامون رخ میدهد و خواندن تحلیل های مربوط به آن ها را میتوان در میان ویژگی های مدیران موفق قرار داد.