بمناسبت یادواره سیامین سرداران و فرماندهان شهدای استان قم؛
سياه بازي راه اندازي سفارت مجازي از سوي آمريكا، حسابي اپوزيسيون سرخورده را كلافه كرده است.
پايگاه اينترنتي جرس در همين زمينه نوشت: يك سايت عادي حاوي مجموعه اي از بيانيه ها و توصيه ها. سايت سفارت مجازي آمريكا تلاش كرد صرفا براي دريافت رواديد راهنمايي كند. همان آش و همان كاسه قبلي بود. اين در حالي بود كه خيلي ها گمان مي كردند اين سايت درخواست ويزا را مستقيم بررسي مي كند. ايده تشكيل سفارت مجازي در بدو امر جالب مي نمود اما ابتكار چندان حرفه اي در آن مشاهده نشد. وزارت امور خارجه ايالات متحده در بيانيه اي اعلام كرد اين سفارتخانه مجازي مي تواند در غياب روابط مستقيم مانند پلي ميان دو كشور عمل كند. اين در حالي بود كه قبلا آمريكايي ها با سايت فارسي وزارت خارجه آمريكا نكاتي را كه در سفارتخانه مجازي عنوان كرده اند، بيان كرده بودند. برخي تحليلگران مي گويند آمريكا صرفا با معرفي ويتريني زيبا تلاش كرد ايراني ها را براي رفتن به آمريكا تحريك كند. اما غيرمستقيم به آنها مي گويد راه آمدن به آمريكا اين است كه با فرهنگ آمريكايي آشنا شويد و سپس از طريق فراگيري تشكيل شبكه هاي اجتماعي براي مقابله با رژيم حكومت خود را براندازيد تا راحت تر به آمريكا بياييد، چيزي كه مخالفان قبلا هزينه آن را پرداخته بودند و حالا صرفا متهم به جاسوسي مي شوند.
جرس اضافه كرد: گويا بدبياري اوباما و دموكرات ها در برابر جمهوري اسلامي را پاياني نيست. هنوز جوهر پرونده ناتمام سفارت مجازي خشك نشده بود كه يك هواپيماي جاسوسي آمريكا در خاك ايران سقوط كرد.
در همين حال پايگاه گويانيوز با لحني آميخته به طنز و ناراحتي، موضوع سفارت مجازي آمريكا را به استهزا گرفت و نوشت: اگر نمايشگاه صنعتي رفته باشيد حتما ديده ايد كه بچه ها، دوره مي افتند و از مسئولان غرفه ها كارت ويزيت و بروشور و كيسه نايلون لوگودار مي خواهند.
مسئولان غرفه ها هم معمولا طاقچه بالا مي گذارند و اگر بچه را سمج ببينند، يك كارت ويزيتي بروشوري چيزي به دست اش مي دهند مي گويند «برو بچه جون با اين حال كن». خيلي مايه بگذارند يك كيسه نايلون خالي هم دست او مي دهند تا عيش اش تكميل شود. بچه ها هم كه موفق به گرفتن يك مشت آشغال از مسئول غرفه شده اند با لبي خندان، آن آشغال ها را به رخ بچه هاي ديگر مي كشند. حالا شده است حكايت سفارت مجازي آمريكا براي ما.
گويانيوز ادامه مي دهد: وقتي گفت وگوي خانم هيلاري كلينتون با صداي آمريكا را شنيديم فكر كرديم اووه چه خبر خواهد شد! يك سايت درست خواهد شد به چه عظمت! در اين سايت آپشن ها خواهند گذاشت، چه آپشن هايي! بفرماييد ويزاي تحصيلي! بفرماييد ويزاي توريستي! اپليكيشن مپليكيشن؟ چه حرف ها؟! ما و ايراني ها و اپليكيشن؟! نفرماييد تو را خدا! خجالت مي دهيد ما را! خلاصه، تصورات كرديم چه تصوراتي! تخيلات كرديم چه تخيلاتي! اصلا جان شما خودمان را در آمريكا مي ديديم. در قلب لس آنجلس! وسط بورلي هيلز! آخي... اما سفارت مجازي آمريكا كه افتتاح شد انگار آب يخ ريختند روي سرمان. خدا را شكر از ما براي داخل شدن به اين سفارت مجازي في ورودي 30-120دلاري نخواستند. به به! چه سفارتي! چه مردمان متمدني! چه تكنالاجي بالايي! (همون تكنولوژي خودمون. من چون وارد سفارت شده ام دارم براي شما آمريكايي صحبت مي كنم كه هيلاري خانم هم بفهمند!) اين فيلم يوتيوب را مي گويم كه واقعا چقدر هزينه صرف آن كرده اند و با چه تكنيك خارق العاده اي ارائه داده اند! هيلاري خانم يك كيسه با لوگوي سفارت مجازي آمريكا هم به ما بدهيد، ما را تا ابد مديون خودتان خواهيد كرد! تو را خدا بدهيد! اين تن بميرد بدهيد! نه كه مسئوليت از سر و روي اين سفارت مجازي در حال باريدن است، يك باكس «سلب مسئوليت» هم زير آن گذاشته اند كه «آقايان حكومت اسلامي! ما مسئوليت اينها نداريم ها! شما جدي نگيريد و همان سفارت سوئيس حافظ منافع ماست و بس و اين سفارت مجازي براي برقراري پل ميان ما و مردم ايران ايجاد شده و اين پل براي اپوزيسيون يعني «گاز بده برو جلو! سر كاري! بيا اين بروشور را بهت بدم ولي ديگه چيزي نخواي از من! كلي هزينه صرف اينها كرديم جان شما...»
نويسنده گويانيوز اضافه مي كند: چشم. ما ديگر از شما چيزي نخواهيم خواست. همين شادي كه به ما داديد، براي ما به اندازه يك دنيا ارزش دارد. شادي من واقعا غيرقابل كنترل است. الان هر شب جلوي كامپيوتر كيسه خواب مي اندازم مي خوابم، چون ما عادت داريم شب ها جلوي سفارت صف بكشيم تا صبح بلكه ما را راه بدهند تو براي اين كه با چشم غره و قيافه اخمو، توي پاسپورت مان مهر اپليكيشن رسيور بزنند و بگويند برو مدارك ات را تكميل كن كه معني اش اين است كه بكش كنار بذار بادبياد!
گويانيوز ماجراي سفارت مجازي را به شيشه مربا از پشت شيشه تشبيه كرده و نوشته است: ما كه به مربا از پشت شيشه اش ليس زديم!
كيهان
پايگاه اينترنتي جرس در همين زمينه نوشت: يك سايت عادي حاوي مجموعه اي از بيانيه ها و توصيه ها. سايت سفارت مجازي آمريكا تلاش كرد صرفا براي دريافت رواديد راهنمايي كند. همان آش و همان كاسه قبلي بود. اين در حالي بود كه خيلي ها گمان مي كردند اين سايت درخواست ويزا را مستقيم بررسي مي كند. ايده تشكيل سفارت مجازي در بدو امر جالب مي نمود اما ابتكار چندان حرفه اي در آن مشاهده نشد. وزارت امور خارجه ايالات متحده در بيانيه اي اعلام كرد اين سفارتخانه مجازي مي تواند در غياب روابط مستقيم مانند پلي ميان دو كشور عمل كند. اين در حالي بود كه قبلا آمريكايي ها با سايت فارسي وزارت خارجه آمريكا نكاتي را كه در سفارتخانه مجازي عنوان كرده اند، بيان كرده بودند. برخي تحليلگران مي گويند آمريكا صرفا با معرفي ويتريني زيبا تلاش كرد ايراني ها را براي رفتن به آمريكا تحريك كند. اما غيرمستقيم به آنها مي گويد راه آمدن به آمريكا اين است كه با فرهنگ آمريكايي آشنا شويد و سپس از طريق فراگيري تشكيل شبكه هاي اجتماعي براي مقابله با رژيم حكومت خود را براندازيد تا راحت تر به آمريكا بياييد، چيزي كه مخالفان قبلا هزينه آن را پرداخته بودند و حالا صرفا متهم به جاسوسي مي شوند.
جرس اضافه كرد: گويا بدبياري اوباما و دموكرات ها در برابر جمهوري اسلامي را پاياني نيست. هنوز جوهر پرونده ناتمام سفارت مجازي خشك نشده بود كه يك هواپيماي جاسوسي آمريكا در خاك ايران سقوط كرد.
در همين حال پايگاه گويانيوز با لحني آميخته به طنز و ناراحتي، موضوع سفارت مجازي آمريكا را به استهزا گرفت و نوشت: اگر نمايشگاه صنعتي رفته باشيد حتما ديده ايد كه بچه ها، دوره مي افتند و از مسئولان غرفه ها كارت ويزيت و بروشور و كيسه نايلون لوگودار مي خواهند.
مسئولان غرفه ها هم معمولا طاقچه بالا مي گذارند و اگر بچه را سمج ببينند، يك كارت ويزيتي بروشوري چيزي به دست اش مي دهند مي گويند «برو بچه جون با اين حال كن». خيلي مايه بگذارند يك كيسه نايلون خالي هم دست او مي دهند تا عيش اش تكميل شود. بچه ها هم كه موفق به گرفتن يك مشت آشغال از مسئول غرفه شده اند با لبي خندان، آن آشغال ها را به رخ بچه هاي ديگر مي كشند. حالا شده است حكايت سفارت مجازي آمريكا براي ما.
گويانيوز ادامه مي دهد: وقتي گفت وگوي خانم هيلاري كلينتون با صداي آمريكا را شنيديم فكر كرديم اووه چه خبر خواهد شد! يك سايت درست خواهد شد به چه عظمت! در اين سايت آپشن ها خواهند گذاشت، چه آپشن هايي! بفرماييد ويزاي تحصيلي! بفرماييد ويزاي توريستي! اپليكيشن مپليكيشن؟ چه حرف ها؟! ما و ايراني ها و اپليكيشن؟! نفرماييد تو را خدا! خجالت مي دهيد ما را! خلاصه، تصورات كرديم چه تصوراتي! تخيلات كرديم چه تخيلاتي! اصلا جان شما خودمان را در آمريكا مي ديديم. در قلب لس آنجلس! وسط بورلي هيلز! آخي... اما سفارت مجازي آمريكا كه افتتاح شد انگار آب يخ ريختند روي سرمان. خدا را شكر از ما براي داخل شدن به اين سفارت مجازي في ورودي 30-120دلاري نخواستند. به به! چه سفارتي! چه مردمان متمدني! چه تكنالاجي بالايي! (همون تكنولوژي خودمون. من چون وارد سفارت شده ام دارم براي شما آمريكايي صحبت مي كنم كه هيلاري خانم هم بفهمند!) اين فيلم يوتيوب را مي گويم كه واقعا چقدر هزينه صرف آن كرده اند و با چه تكنيك خارق العاده اي ارائه داده اند! هيلاري خانم يك كيسه با لوگوي سفارت مجازي آمريكا هم به ما بدهيد، ما را تا ابد مديون خودتان خواهيد كرد! تو را خدا بدهيد! اين تن بميرد بدهيد! نه كه مسئوليت از سر و روي اين سفارت مجازي در حال باريدن است، يك باكس «سلب مسئوليت» هم زير آن گذاشته اند كه «آقايان حكومت اسلامي! ما مسئوليت اينها نداريم ها! شما جدي نگيريد و همان سفارت سوئيس حافظ منافع ماست و بس و اين سفارت مجازي براي برقراري پل ميان ما و مردم ايران ايجاد شده و اين پل براي اپوزيسيون يعني «گاز بده برو جلو! سر كاري! بيا اين بروشور را بهت بدم ولي ديگه چيزي نخواي از من! كلي هزينه صرف اينها كرديم جان شما...»
نويسنده گويانيوز اضافه مي كند: چشم. ما ديگر از شما چيزي نخواهيم خواست. همين شادي كه به ما داديد، براي ما به اندازه يك دنيا ارزش دارد. شادي من واقعا غيرقابل كنترل است. الان هر شب جلوي كامپيوتر كيسه خواب مي اندازم مي خوابم، چون ما عادت داريم شب ها جلوي سفارت صف بكشيم تا صبح بلكه ما را راه بدهند تو براي اين كه با چشم غره و قيافه اخمو، توي پاسپورت مان مهر اپليكيشن رسيور بزنند و بگويند برو مدارك ات را تكميل كن كه معني اش اين است كه بكش كنار بذار بادبياد!
گويانيوز ماجراي سفارت مجازي را به شيشه مربا از پشت شيشه تشبيه كرده و نوشته است: ما كه به مربا از پشت شيشه اش ليس زديم!
كيهان
اخبار ویژه
از ایران تا لبنان، صدای همدلی و کمکرسانی
تحلیل استراتژیهای محور مقاومت و غرب در تنشهای منطقهای؛
نظرات بینندگان
فیلم و عکس
جدیدترین اخبار پربازدید ها
