چرا ايران RQ170 را تحويل نخواهد داد

اعلام خبر به زمين نشاندن هواپيماي پيشرفته بدون سرنشين RQ 170  در خاك ايران از روز يكشنبه واكنش‌هاي متناقض و دستپاچه‌اي را از سوي طرف امريكايي كه اين هواپيما متعلق به سازمان جاسوسي اين كشور است، در پي داشت.

به گزارش رجانيوز، امريكايي‌ها ابتدا در قبال اين ماجرا سكوت كردند و حتي سخنگوي كاخ سفيد در پاسخ به سؤال خبرنگاران، پاسخ‌گويي به اين مورد را در حيطه وظايف پنتاگون (وزارت دفاع امريكا) و ايساف (فرماندهي نيروهاي نظامي ناتو مستقر در افعانستان) عنوان كرد.

اين در حالي بود كه هم‌زمان با اين اظهارنظر سخنگوي كاخ سفيد، دولت امريكا كه به عمق فاجعه پي برده بود، از روز سه‌شنبه تلاش‌هاي محرمانه‌اي را آغاز كرد تا با طرح اين مسئله كه هواپيما در اختيار ايساف بوده و در حال انجام مأموريت‌هاي ناتو بوده است،‌ اين هواپيما را پس بگيرند.

در عين حال، در اولين واكنش‌هاي رسمي و رسانه‌اي مقام‌ها و رسانه‌هاي امريكايي به اين ماجرا نيز تلاش شد كه اولاً در مورد مشخصات و ويژگي‌هاي بسيار پيشرفته اين هواپيما و مأموريت‌هاي پيچيده تعريف شده براي آن، اطلاع‌رساني نشود و همچنين عنوان شود كه اين هواپيما در افغانستان از دسترس خارج شده است.

اما اگرچه توانايي ايران در به زمين نشاندن اين هواپيما كه يك هواپيماي فوق پيشرفته و كاملاً سري رادار گريز است و بر اساس گفته منابع غربي، هنگام عبور آن، رادارها تصور مي‌كنند گروهي از پرندگان در حال حركت هستند، يك پيروزي قابل توجه براي ايران در جنگ الكترونيك و شكست واضح براي امريكا بود اما در عين حال، دو مورد ديگر موجب نگراني بيشتر نهادهاي امنيتي و نظامي امريكايي شد.

اين نهادها مي‌دانستند در صورتي كه ايران توانسته باشد اين هواپيما را سالم به زمين بنشاند، هم قادر است از اطلاعات جمع‌آوري شده توسط آن را بازيابي كند كه نشان‌دهنده جمع‌آوري اطلاعات جاسوسي توسط سيا، تعرض آشكار به حقوق كشورها و استفاده از اين اطلاعات در عمليات‌هاي تروريستي و ايذايي است كه اين مي‌تواند به‌عنوان يك سند روشن و غيرقابل انكار در مجامع بين‌المللي استفاده شود و نكته مهم‌تر اينكه مهندسان ايراني كه اكنون در زمينه ساخت هواپيماهاي بدون سرنشين پيشرفت‌هاي قابل توجهي داشته‌اند، قادر خواهند بود با مهندسي معكوس اين هواپيماي فوق پيشرفته، زنجيره دستاوردهاي خود را تكميل كنند.

در اين زمينه، رسانه‌هاي غربي كه ابتدا هرگونه سقوط هواپيماي بدون سرنشين را رد مي‌كردند، پس از اعلام كدهاي غيرقابل انكار از سوي ايران، براي كاستن از تبعات تبليغاتي ماجرا مدعي شدند ايران تنها هواپيما را ساقط كرده و نتوانسته آن را به زمين بنشاند، بنابراين، نه مي‌تواند از اطلاعاتش استفاده كند و نه مي‌تواند بر روي آن مهندسي معكوس انجام دهد.

نكته جالب در مورد اين هواپيما و دستاورد بزرگ نيروهاي مسلح ايران اين است كه RQ 170  به‌نحوي طراحي شده كه به محض خارج شدن از دسترس براي اينكه اطلاعاتي كه جمع‌آوري كرده و تكنولوژي ساخت خودش لو نرود، منفجر مي‌شود اما در اين مورد اخير، با مهارت نيروهاي ايراني، هواپيما كاملاً سالم به زمين نشست و تصاويري كه شب گذشته از اين هواپيما پخش شد،‌ شوك بزرگ‌تري به غربي‌ها وارد كرد كه حتي ادعاهاي اوليه‌اي مانند ساختگي بودن اين هواپيما بلافاصله از سوي خود مقام‌هاي امريكايي رد شد.

اما در حالی که دولت امریکا تلاش می کند از کانال های مختلف اینگونه القا نماید که هواپیمای RQ 170 که از اواخر هفته گذشته در اختیار ایران قرار داد، در اختیار ایساف (نیروی عمل کننده در افغانستان تحت فرماندهی ناتو) بوده، روزنامه نیویورک تایمز ضمن رد این موضوع، تاکید کرد که این هواپیما متعلق به سازمان سیا بوده است.

نیویورک تایمز روز دوشنبه 14 آذر 1390 در مقاله ای به قلم ویلیام براد و دیود سانجر نوشت: «هواپیمای ساقط شده در ایران، برای جمع آوری اطلاعات در ایران استفاده می شده بنابراین قاعدتا متعلق به ‏ارتش نیست- چون اقدامات خصمانه علنی با ایران وجود ندارد- بلکه متعلق به سیا است که طبق یک حکم ریاست جمهوری درباره برنامه ‏هسته ای ایران عمل می کند». ‏

در حالی که سازمان سیا مطابق رویه خود هرگز درباره مسائل عملیاتی موضع گیری نمی کند، مقاله براد و سانجر در نیویورک تایمز را باید به نوعی بیانیه غیر رسمی سازمان اطلاعات مرکزی امریکا به حساب آورد.

این اعتراف نیویورک تایمز از آن جهت اهمیت دارد که امریکایی ها از روز سه شنبه تلاش هایی را برای باز پس گیری این هواپیما به این بهانه که این هواپیما متعلق به ناتو و در حال انجام ماموریت تحت قطعنامه های شورای امنیت سازمان ملل بوده، آغاز کرده اند.

مقاله نیویورک تایمز که توسط دو تن از کارشناسان مطرح امور ایران نوشته شدهT تایید می کند که این هواپیما حتی متعلق به ارتش امریکا هم نبوده بلکه صرفا در اختیار سیا قرار داشته و در حال جمع آوری اطلاعات از درون خاک ایران بوده است بنابراین رفتار این هواپیما به هیچ وجه نمی تواند تحت وظایف ایساف در افغانستان طبقه بندی شود.

همچنين، مقام های مطلع در تهران تاکید می کنند درخواست امریکا برای باز پس گیری هواپیمای بدون سرنشين  کاملا مضحک و بی معناست و ایران هرگز هواپیمای RQ170 را نه به امریکا و نه به هیچ طرف دیگری تحویل نخواهد داد.

برخی منابع غربی روز سه شنبه خبر دادند دولت امریکا از طریق سفارت سوییس در تهران از ایران خواسته است هواپیمای امریکایی را که موفق به کنترل و تصاحب آن شده به امریکا تحویل بدهد آن هم با این بهانه که این هواپیما به عنوان بخشی از ماموریت های ایساف (نیروهای بین المللی تحت فرماندهی ناتو) در افغانستان در حال فعالیت بوده و بنابراین ایران طبق قطعنامه های سازمان ملل حق اقدام علیه آن را نداشته است.

اما کارشناسانی که ایران هسته ای در تهران با آنها گفت وگو کرده، می گویند به دو دلیل چنین درخواستی کاملا بی معنا و خنده دار است.

1- نخستین دلیل آن است که همان‌طور که روزنامه نیویورک تایمز در روز 14 آذر 190 گزارش داده، هواپیمای RQ170 حتی از کنترل ارتش امریکا هم خارج بوده و صرفا در اختیار سازمان سیا قرار دارد بنابراین مسخره است که ادعا شود هواپیمایی که حتی پنتاگون به آن دسترسی ندارد، در حال انجام ماموریت برای ایساف بوده است. اطلاعات موجود در اختیار «ایران هسته ای» هم نشان می دهد که از این نوع هواپیما تنها چهار فروند در پایگاهی در قندهار مستقر است که صرفا تحت فرمان سازمان سیا عمل می کند و نه دولت افغانستان، نه ایساف و نه حتی پنتاگون اجازه هیچگونه دسترسی به آن را ندارند.

2- دلیل دوم آن است که هواپیمای RQ170 در حالی در چنگال ابزارهای جنگ الکترونیک نیروهای مسلح جمهوری اسلامی ایران قرار گرفته که در عمق حدود 300 کیلومتری خاک ایران قرار داشته و بنا به اعتراف منابع غربی مشغول عملیات جاسوسی و عکس برداری از درون خاک جمهوری اسلامی ایران بوده است. از آنجا که کاملا مسخره است که کسی بتواند ادعا کند نفوذ به عمق خاک ایران و انجام عملیات سطح بالای جاسوسی بخشی از وظایف و ماموریت های نیروهای ایساف در افغانستان است، بنابراین روشن است که این هواپیما در حال انجام ماموریت برای مرجعی غیر از ایساف بوده است.

منابع آگاه در تهران می گویند نحوه رفتار هواپیمای RQ170 کاملا خصمانه و خلاف تمام مقرارات بین المللی بوده که خواستار احترام کشورها به مرزهای بین المللی کشورهای عضو سازمان ملل است و بنابراین ایران به لحاظ موازین حقوق بین الملل کاملا حق دارد ماموریت این هواپیما را به عنوان یک «رفتار خصمانه» در نظر گرفته و آن در اختیار خود نگهدارد و حتی اقدام به مقابله به مثل کند.