امام صادق(ع) فرمود:
بینا موسی بن عمران یناجی ربه عز و جل اذ رای رجلا تحت عرش الله عز و جل فقال: یا رب من هذا الذی قد اظله عرشک؟
فقال: هذا کان بارا بوالدیه، و لم یمش بالنمیمة.
هنگامی
که حضرت موسی(ع) مشغول مناجات با پروردگارش بود، مردی را دید که در زیر
سایه عرش الهی در ناز و نعمت است، عرض کرد: خدایا این کیست که عرش تو بر او
سایه افکنده است؟
خداوند متعال فرمود: او نسبت به پدر و مادرش نیکوکار بود و هرگز سخن چینی نمی کرد. بحار الانوار، ج 74، ص 65.