عضو کمیسیون فرهنگی: مصوبهای از شعام درباره حجاب به مجلس نرسیده است؛
کلید داری بزرگترین ورزشگاه کشور کار سختی است، اما آقا سیف الله کلید دار، با عشق و علاقه این کار را انجام می‌دهد و خستگی ناپذیر است.
به گزارش پایگاه 598، شاید خیلی از کسانی که برای تماشای مسابقات لیگ برتر فوتبال و حتی تیم ملی به ورزشگاه آزادی می‌روند "سیف الله طهماسبی" را نشناسند. شاید خیلی ها از نزدیک او را دیده باشند، اما نامش را نشنیده باشند و ندانند که او چه کاره است.
مردی که به نوعی اولین نفر وارد ورزشگاه آزادی شده و آخرین نفری است که از آن خارج می‌شود. باید همه چیز را چک کند تا کسی در ورزشگاه باقی نمانده باشد و تمام درهای خروجی را چک می‌کند.
مرد 64 ساله ای که تمام کلیدهای ورزشگاه در اختیار اوست و با دسته کلید طول و درازی که دارد به "مش سیف الله کلید دار" معروف است.
خودش را پرسپولیسی می‌داند، اما تنها عکس یادگاری‌اش با یک استقلالی بوده و می‌گوید در 12، 13 سالی که این مسئولیت دارد همه خاطراتش از ورزشگاه آزادی شیرین بوده است.
صحبت های کلید دار ورزشگاه آزادی را در زیر می‌خوانید:
* با وجود سن بالا اما خدا را شکر سر زنده و سرحال هستید.
- آدمی که کار می‌کند همیشه سر حال است و بیکاری انسان را کسل می‌کند.
* روزی چند ساعت در ورزشگاه هستید؟
- من 7 ساعت سرکار می‌آیم و تا عصر اینجا هستم. اما روزهایی که فوتبال باشد حتی تا 11 شب هم می‌مانم.
* به نوعی اولین نفر می‌آیید و آخرین نفر می‌روید.
- بله. من آخرین نفر از ورزشگاه خارج می‌شوم، چون باید درها را قفل کنم و تمام ورزشگاه و سرویس‌های بهداشتی را ببینم تا کسی جا نمانده یا اتفاقی برایش نیفتاده باشد.
* چک کردن ورزشگاه 100 هزار نفری برایتان دشوار نیست؟
- به هر حال وظیفه من است و باید این کار را انجام دهم. به بالا و پایین رفتن از پله ها هم عادت کرده‌ام.
* خسته نمی‌شوید؟
- روحیه‌تان قوی باشد، خسته نمی‌شوید. آدمی که فعالیت داشته باشد و کار کند، خسته نمی‌شود. همین حالا یک جوان از آن طرف پله ها را بالا برود و من از این طرف مشخص می‌شود چه کسی زودتر می‌رسد! (با خنده)
* داستان کلید دار شدنتان چگونه بود؟
- من کار گر ساده در فضای سبز بودم که 12، 13 سال پیش به ورزشگاه آزادی آمدم. مسئولان ورزشگاه وقتی کار مرا دیدند و رضایت داشتند، به عنوان کلید دار انتخابم کردند.
* فکر می کردید یک روز کلید دار بزرگترین ورزشگاه ایران شوید؟
- فکرش را نمی‌کردم، اما به هرحال قسمت این بود.
* در این مدت به مشکلی برنخورده‌اید؟
- آنقدر حواسم را جمع می‌کنم و دقت می‌کنم که هیچ مشکلی به وجود نیاید.
* خدایی ناکرده اگر یک روز مشکل داشته باشید و سرکار نیایید چه اتفاقی می‌افتد؟
- خیلی کم پیش می‌آید که سرکار نیایم. در این 12 سال برای کسالت یا بیماری یک بار هم دکتر نرفته‌ام که بخواهم مرخصی بگیرم.
* یک روز هم غیبت نداشته‌اید؟
- اصلا. وسط هفته و آخر هفته فرقی ندارد. پنجشنبه، جمعه و روزهای تعطیل هم اگر بازی باشد حتما می‌آیم. اگر مشکلی پیش بیاید، بیشتر از همه خودم ناراحت می‌شوم.
* خانواده گلایه نمی‌کنند که همیشه مشغول کار هستید؟
- نه. شرایط مرا می‌دانند. مسئولیت دارم و باید به نحو احسن انجام دهم.
* آخرین باری که سفر رفتید چه وقت بود؟
- از زمانی که کلید دار شدم تاکنون سفر نرفتم.
* دوست ندارید بروید؟
- چرا دوست دارم، اما اگر رفتم اتفاقی افتاد چه کسی می‌خواهد پاسخ بدهد.
* برخی از مسئولان ورزشگاه می‌گفتند اگر یک روز پله های ورزشگاه را بالا و پایین نروید، ناراحت می‌شوید؟
- همین طور است. من هر روز از پله ها بالا می‌روم و درها را چک می‌کنم تا مشکلی نداشته باشند.
* اگر بگویند به اجبار باید مرخصی بروی، چه حس و حالی پیدا می‌کنید؟
- واقعیتش این است که ناراحت می‌شوم. چون اگر یک روز بیکار شوم، اذیت می‌شوم. از آدم بیکار خوشم نمی‌آید. تمام تلاشم هم این است که کسی که کار نمی‌کند و تنبل است را به کار بگیرم.
* چند فرزند دارید؟
- 6 فرزند. 4 دختر و 2 پسر.
* پسرانتان به چه کاری مشغول هستند؟
- یکی از آنها درس می‌خواند و دیگری کار می‌کند. کارگر است.
* اصلیت‌تان به کجا باز می‌گردد؟
- من در میانه متولد و همان جا بزرگ شده‌ام.
* چه زمانی به تهران آمدید؟
- حدود 30 سال است که در تهران هستم، اما قبل از اینکه به تهران بیایم. به شیراز رفتم.
* کارتان در شیراز چه بود؟
- در یک شرکت کارهای ساختمانی و بنایی انجام می‌دادم.
* وضعیت زندگی‌تان چگونه هست، راضی هستید؟
- بله، خدا را شکر راضی هستم. حقوقم را به موقع دریافت می‌کنم و مشکلی ندارم.
* دوست ندارید باز نشسته شوید؟
- دوست دارم قبل از بازنشسته شدم اینجا را آباد کنم بعد بروم. تا زمانی که توان دارم اینجا کار کرده و مواظبت می‌کنم.
* به نظر می‌رسد ورزشگاه آزادی را مانند خانه‌ات دوست داری؟
- اگر بگویم شاید اینجا را بیشتر از خانه‌ام دوست داشته باشم، باور نکنید.
* چه قدر به فوتبال علاقه دارید؟
- علاقه زیادی دارم.
* در دوران جوانی فوتبال بازی می‌کردید؟
- بازی می‌کردیم، اما نه به این شکل. در باغ و زمین‌های خاکی بازی می‌کردیم.
* با مسئولیتی که شما به عنوان کلید دار ورزشگاه دارید، می‌توان گفت تمام بازی‌های باشگاهی و ملی را از نزدیک می‌بینید.
- بله همین طور است. هر بازی‌ای در آزادی برگزار شود، من هم حی و حاضر هستم.
* از تیمی هم طرفداری می‌کنید؟
- بله، پرسپولیسی هستم. (باخنده)
* آخرین دربی که پرسپولیس برد چه احساسی داشتید؟
- خیلی خوشحال شدم.
* موقع بازی در میان تماشاگران می‌نشینید؟
- نه. من دائم در حال رفت و آمد هستم تا مشکلی پیش نیاید و درها را چک می‌کنم.
* رابطه‌ات با استقلالی‌ها چطور است؟
- با آنها هم دوست هستم. مانند قلعه نویی. البته استقلال و پرسپولیس سرمایه های ایران هستند.
* با کدامیک از بازیکنان رابطه دوستی دارید؟
- با اکثر بازیکنان دوست هستم، اما با کریم باقری و علی کریمی بیشتر. چون بازیکنان بزرگ و با اخلاقی هستند.
* با بازیکنی هم عکس گرفته‌اید؟
- فقط یک بار با آندرانیک تیموریان بود که آن هم من نگفتم و اتفاقی شد.
* تا حالا شده بازیکنان سراغی از شما بگیرند؟
- نه این اتفاق نیفتاده است. بازیکنان وقتی بازی‌شان تمام می‌شود ورزشگاه را ترک می‌کنند کاری با ما ندارند (با خنده)
* رفتار تماشاگران با شما چگونه است؟
- من با همه آنها خوب هستم و مشکلی وجود ندارد. من تمام تلاشم را می‌کنم که مشکلی برای آنها پیش نیاید.
* پسرانتان برای تماشای مسابقات به ورزشگاه می‌آیند؟
- علاقه مند هستند و برخی اوقات می‌آیند نه همیشه.
* شما هماهنگ می‌کنید یا خودشان می‌آیند؟
- به من می‌گویند و هماهنگ می‌کنم.
* شما مربیان را از نزدیک می‌بینید و تا حالا شده به مربی‌ای توصیه کنید از بستگان شما در تیم‌هایشان استفاده کنند؟
- هیچ وقت این کار نکرده‌ام.
* چرا؟
- چون نمی‌خواهم خودم را خراب کنم. من کار خودم را می‌کنم و با آنها تنها در حد سلام و علیک برخورد می‌کنم.
* در مجموع چند کلید در اختیار دارید؟
- در طبقه اول 314 در، طبقه دوم 36 در و 230 عدد هم سرویس های بهداشتی داریم.
* در روزهایی که مسابقه است چند در را باز و بسته می‌کنید؟
- در روزهایی که دربی استقلال و پرسپولیس برگزار می‌شود، تمام درها را باز می‌کنیم، اما در مسابقات عادی کمتر می‌شود.
* برای دربی استرس ندارید؟
- نه. چون کارها را به موقع انجام می‌دهم. کلید دار باید حواسش کاملا جمع باشد و اگر بگویند باید نصف شب هم سرکار بیاید.
* تا حالا این اتفاق افتاده که تماشاگری به شما اعتراض کند؟
- نه. من خودم اجازه نمی‌دهم که اعتراضی صورت بگیرد.
* کلیدی را هم گم کرده اید؟
- تاکنون این اتفاق نیفتاده است. کلید پیدا کرده‌ام، اما گم نکرده‌ام!
* تا حالا شده چیزی تماشاگران جا بگذارند و شما پیدا کنید؟
- نه، چون من کار نظافت را انجام نمی‌دهم که مثلا در میان صندلی‌ها چیزی را پیدا کنم.
* اولین و آخرین دری که باز و بسته می‌کنید؟
- درهایی که تماشاگران وارد می‌شوند زودتر از همه باز می‌شود، اما آخرین دری که بسته می‌شود، دری است دوربین های صدا و سیما، خبرنگاران و بازیکنان وارد می‌شوند است.
* اگر بخواهید یک خاطره خوب و یک خاطره بد از دوران کارتان بگویید چه می‌گویید؟
- خاطره بد که تاکنون نداشته‌ام و تمام خاطرات خوب است. همین که تماشاگران سالم و بدون مشکل می‌آیند و می‌روند، خاطره‌ی خوب است. تنها موردی که پیش آمد اتفاقی بود که چند سال پیش در دیدار با ژاپن افتاد که آن هم در حیطه کاری من بود.
* اگر از فردا بگویند دیگر نیایید ناراحت می‌شوید؟
- نه. تا زمانی که مرا بخواهند کار می‌کنم.
* سوادی: آقا سیف‌الله آنقدر با هوش است که جابجایی کلیدها را به خوبی متوجه می‌شود
سوادی، معاون ورزشی ورزشگاه آزادی در خصوص کارکرد سیف الله طهماسبی به عنوان کلید دار ورزشگاه آزادی می‌گوید: «او از سال 80 کلید دار است و ما وقتی به توانایی‌های وی پی بردیم وی را به عنوان کلید دار انتخاب کردیم. تاکنون هم هیچ مشکلی نداشته ایم و فرد کاملا وظیفه شناسی است. اگر یک روز نیاید و تغییر کوچکی در کلیدها اتفاق بیفتد کاملا متوجه می‌شود.»
اخبار ویژه
وارونهنمایی تهدیدات آمریکا؛
سناریویی که هر بار تکرار می‌شود؛
نظرات بینندگان
جدیدترین اخبار پربازدید ها
