به گزارش پایگاه 598 به نقل از ایرنا، همواره برگزاری رخدادهای فرهنگی در قالب جشنواره علاوه بر بطن اتفاقاتش با فراز و فرود و گاه تصاویری همراه است که شاید بازتاب آنها برای افرادی که به هر دلیل همراهی با این جشنواره های ملی یا بین الملی هنری را از دست داده اند خالی از لطف نباشد.
به هر حال روز گذشته برج میلاد و اطراف سالن همایش های آن ( کاخ جشنواره) نیز خالی از همان حواشی نبود که بر چهره این روز هم حاشیه ای زد.
سی و سومین جشنواره فیلم فجر که تاکنون 6 روز از برگزاری خود را پشت سر گذاشته است ، تا 22 بهمن ادامه دارد.
نشست چیه؛ بفرمایید عکس سلفی
نشست نقد و بررسی فیلم «من دیه گو مارادونا هستم» از جمله پرحاشیه ترین نشست های جشنواره فیلم فجر نه تنها در گام سی و سوم که در کلیه ادوار آن طی شش سال اخیری بود که در برج میلاد به عنوان کاخ جشنواره برگزار می شد.
یکی از جالب ترین این حاشیه های پرنگ تر از متن نشست، اصرار بیش از حد علی باقری عکاس این فیلم سینمایی در گرفتن عکس سلفی با عکاسان حاضر در نشست نقد و بررسی بود تا حدی که فضای حاکم بر این محفل نسبتا تخصصی را درگیر خود کرده بود.
در حالی که عوامل گروه این اثر سینمایی حاضر در نشست در برابر خبرنگاران مشغول پاسخ دادن به پرسش های آنها و منتقدین برنامه بودند، قربانی با بیرون آوردن گوشی همراه هوشمند خود و گرفتن عکس سلفی از عکاسان حاضر فضای نشست را تا دقایقی به خود اختصاص داد و جالب تر آنکه دیگر عوامل حاضر در این نشست بی توجه به این اتفاق به شکل جدی مشغول پاسخ دادن به سوالات مطرح شده بودند.
صندلی بازی هنرمندان
دیگر حاشیه جالب رخ داده در نشست خبری فیلم «من دیه گو مارادونا هستم» به حضور اغلب عوامل این اثر سینمایی در نشست نقد و بررسی باز می گشت به حدی که 11 صندلی اختصاص داده شده در این نشست پاسخگوی تعداد عوامل این گروه فیلمسازی نبود و همین مساله باعث شد تا گلاب آدینه، ویشکا آسایش و پانته آ پناهی ها از بازیگران این اثر سینمایی به شکل مشترک و به سختی روی دو صندلی کنار هم بنشینند.
همین مساله باعث شد تا آخرین لحظه این نشست بازیگران علاوه بر تمرکز برای پاسخ دادن به پرسش های مطرح شده از سوی خبرنگاران و منتقد و مجری این نشست (منصور ضابطیان) مدام به فکر حفظ تعادل خود روی صندلی باشند تا هنگام پاسخگویی ناگهان به زمین نیفتند و موجبات حاشیه های دیگر را در این نشست فراهم نکنند.
تشکر از بانک حمایت کننده
دیگر حاشیه نشست نقد و بررسی فیلم «من دیه گو مارادونا هستم» به تقدیرهای مکرر تک تک عوامل این اثر سینمایی از یک بانک خصوصی حامی تولید این فیلم باز می گشت که تا حدودی فضای این رخداد را تحت تاثیر خود قرار داد.
این شدت تقدیر و تشکر عوامل فیلم تا جایی ادامه داشت که خبرنگاران حاضر در نشست پیش از طرح پرسش خود با زبان طنز و انتقادی به تقدیر از این بانک می پرداختند و بعد پرسش خود را طرح می کردند و همین اتفاق خنده های مخاطبان از این اثر کمدی را علاوه بر سالن سینمایی برج میلاد در سالن نقد و بررسی نیز با خود به همراه آورد.
باور کنید خارج اینطور نیست
مصطفی زمانی بازیگر که در فیلم «ماهی سیاه کوچولو» نیز حضور داشت در واکنش به تشویق های اعتراضی اهالی رسانه، منتقدان و هنرمندان حاضر در سالن سینمایی برج میلاد هنگام تماشای این فیلم گفت: در خلال اکران فیلم بارها شاهد تشویق همکارانم و خبرنگاران بودم و این در حالی است که شان جشنواره فیلم فجر از چنین واکنش هایی بسیار بالاتر است.
وی که پیشتر نیز به خاطر بازی در دیگر آثار سینمایی اکران شده در برج میلاد و در خلال برگزاری جشنواره فیلم فجر با چنین واکنش هایی مواجه شده بود گفت: پیشتر به من گفته شده بود که تشویق و کف زدن های انتقادی در خلال پخش فیلم رسم متداول جشنواره های سینمایی اعم از داخلی و بین المللی از سوی اهالی رسانه، منتقدان و هنرمندان است اما با حضور در جشنواره های بین المللی در دیگر کشورها به هیچ وجه شاهد این اتفاق نبودم و باید بگویم که این رسم غلط تنها در جشنواره فیلم فجر وجود دارد و امیدوارم تا با الگو قرار دادن رخدادهای بین المللی شاهد حذف این سنت در جشنواره فیلم فجر باشیم.
بچسبون تا مردم ندیدند
از دیگر اتفاقات جالب ششمین روز جشنواره تلاش چند تن از نیروهای خدماتی برج میلاد در چسباندن آرم یکی از سازمان های حامی جشنواره فیلم فجر روی تابلوها و استندهای حاضر در برج میلاد بود که گویا به شکلی اتفاقی از قلم افتاده بود.
این اتفاق به حدی شکل اسرار آمیز به خود گرفته بود که نیروهای خدماتی در چسباندن آرم سازمان ذی نفع که از قضا برج میلاد به عنوان کاخ جشنواره نیز از محیط های زیر نظر آن سازمان به شمار می رود وقتی فردی به آنها نزدیک می شد دست از کار می کشیدند و گویی به دنبال چیزی روی صفحه این تابلوها می گشتند و همین که فرد از آنها دور می شد کار چسباندن آرم را ادامه می دادند.
اما همین افراد عزیز و زحمتکش به این نکته توجهی نداشتند که در تابلوهای دیگر که کار چسباندن آرم آن سازمان انجام شده بود اضافه شدن همان آرم و نام سازمان کاملا مشخص بود و کافی بود یکی از همان رهگذران (بخوانید خبرنگارانی که عموما نکته ای از زیر چشمانشان پنهان نمی ماند) با دقت در تابلوها به اضافه شدن آرم جدیدی در بین اسامی همراهان جشنواره فیلم فجر پی ببرد و تلاش اسرارآمیز نیروهای خدماتی را در فاش نشدن نام آن سازمان آشکار کنند.
دویدن های رییس
حجت الله ایوبی رییس سازمان سینمایی برای دومین بار در طی برگزاری جشنواره فیلم فجر و در ششمین روز این اتفاق در برج میلاد حضور پیدا کرد تا علاوه بر تماشای دو مستند «جای خالی» به کارگردانی کمیل سوهانی و «آزاد راه» ساخته محسن خان جهانی به دیدن فیلم «ماهی سیاه کوچولو» به کارگردانی مجید اسماعیلی که درباره حماسه ششم بهمن ماه مردم آمل در مبارزه با منافقان در حمله به این شهر بود بنشیند.
البته ناگفته پیداست که همین حضور رییس سازمان سینمایی سیل خبرنگاران را برای پی جویی سوالاتشان با خود به همراه داشت اما نکته جالب توجه به افزوده شدن سرعت ایوبی در حرکت وی در راه روهای برج میلاد معطوف می شد.
وی در نخستین حضورش در سومین روز برگزاری جشنواره (14 بهمن ماه) در برج میلاد نشان داد که در حرکت سریع تبحر خاصی دارد در دومین ضورش حرکت سریع را با نوعی دویدن نرم تغییر داد و همین مساله علاوه بر آنکه دویدن خبرنگاران را به همراه وی در برداشت باعث شد تا منتقدان و هنرمندان و میهمانان حاضر در برج میلاد نسبت به این دویدن خبرنگارن در پی رییس سازمان سینمایی لبخندی بزنند و حتی تعدادی از آنها بعد از اتمام مصاحبه با رییس سازمان سینمایی به برخی از خبرنگاران خسته نباشید بگویند!