تحلیلگران امریکایی: تحریم اقتصادی، بسیار سریعتر از مذاکره امریکا را به پیروزی خواهد رساند!

مجله ی سنتینل در مطلبی به تحلیل و بررسی این موضوع پرداخته است: ”اوباما معتقد است از طریق مذاکره [یعنی سیاست تشویق و ترغیب]  می تواند ایران را وادار کند از موضع خود عقب نشینی کرده و صرفا به یک تکنولوژی دکوری و بی خطر هسته ای بسنده کند. کنگره نیز معتقد است از طریق تشدید تحریم های کمرشکن [یعنی سیاست تهدید] می تواند در مدت زمان کمتری به همان نتیجه برسد. حال سوال این است: اگر نتیجه یکسان باشد، چرا راهی را انتخاب نکنیم که سریعتر نتیجه می دهد؟ سیاست تحریم قبلا امتحان خود را پس داده است!"

واقعیت این است که رفتار دولت جدید و سیاست های وی در قبال مسائل بین المللی باعث شده تا کنگره ی امریکا چنین تصوری داشته باشد و مدعی شود تحریم ایران را بر سر میز مذاکره کشانده است. وقتی بیشترین حجم تبلیغات انتخاباتی دکتر روحانی، بر اثر تحریم ها بر اقتصاد تکیه داشت، برخی در درون کنگره و حتی دولت ایالات متحده به طمع افتادند تا با تمرکز بر موضوع تحریم های اقتصادی، نیات پلید خود را اجرایی کنند.

سنتینل درخصوص این مسئله می نویسد: ”در ابتدای روند مذاکرات، دولت اوباما با توجه به تفکر و رفتارهای اعتدال گرایانه ی حسن روحانی فرض را بر این گذاشته بود که ایران در بیان مسائل حسن نیت دارد." البته این مجله در ادامه خاطرنشان می کند که: ”اما شعارهای ضدغربی و ضد امریکایی دیگر ارکان حکومت در ایران مشخص کرد که اعتدال [روحانی] تاثیر چندانی در سیاست های کلی ایران ندارد."

تحلیلگر این مجله معتقد است: ”در حقیقت این تحریم های اقتصادی بود که ایران را بر سر میز مذاکره کشاند. اگر ایران باز هم در هر زمان و درخصوص هر مسئله ی دیگری از مواضع خود عقب نشینی کند، علت آن باز هم فشار اقتصادی ناشی از تحریم ها خواهد بود! و با توجه اینکه صرف حضور ایران بر سر میز مذاکره، خود یک امتیاز بزرگ ناشی از نتیجه ی تحریم هاست، کنگره به این نتیجه رسیده است که لذت استفاده از این اهرم را هیچگاه از دست ندهد."

سنتینل سپس به گوشه ای از اظهارات دکتر روحانی در 13 ژانویه (23 دی ماه) اشاره کرد و نوشت: ”روحانی با توجه به افت شدید و ناامیدکننده ی قیمت نفت، اظهار داشت شکستن تحریمهای ضد ایرانی تنها راهی است که می تواند به پیشرفت ملی منتهی شود." طبق نظر کارشناسان، ایران با توجه به اتکایی که به نفت دارد از افت قیمت آن ضرر فراوانی دیده است. ایران به نفت بالای 100 دلار نیاز دارد تا به اقتصاد متکی به نفت خود سر و سامان دهد اما اکنون در دورانی به سر می بریم که قیمت نفت در مدت کوتاهی حدود 50% کاهش داشت.