دولتها در ایران سیاستزدهاند و این سیاستزدگی چنان در ارکان و اجزای زندگی اجتماعی جاری در کشور، تسری یافته که رویدادهای خجسته بسیاری که در حوزههای غیرسیاسی- ولو در اندازههای ملی- رخ میدهد، نهتنها مورد بیتوجهی دولتها- که غالباً سهمی در آن ندارند- قرار میگیرد، که حتی در افکارعمومی که ذینفع مستقیم بسیاری از آنها هستند نیز ظهور و بروز چندانی نمییابد.
استثناهایی هم همیشه هست البته! مثلا اگر تیم فوتبال کشورمان در یکتورنمنت حتی نهچندان معتبر، موفقیت نهچندان درخوری هم کسب کند، سیل پیامها و عکسهای یادگاری و مصاحبههاست که از مقامات بلندپایه تا فلان عضو فلان شورای فلان شهرستان دورافتاده منتشر میشود. بههرحال فوتبال مقوله پرطرفداری است و این پرطرفداربودن وقتی با متر «سیاست» اندازهگیری شود، ترجمهای جز رای بیشتر نمییابد. رای، اسکناس جامعه سیاستزده است؛ همه دوستش دارند...! مساله اما آنجا آغاز میشود که مقولهای حیاتی برای اقتصاد کشور - صنعت توریسم- مورد بیتوجهی دولت، فعالان سیاسی و حتی مردم قرار بگیرد. خبر کوتاه است:
به همت جمعی از جوانان توانمند و پرشور و فعال حوزه گردشگری با متوسط سنی زیر٣٤سال در رقابت با کشورهای دانمارک و سنگاپور، ایران میزبان جامعه راهنمایان گردشگران ایران شد.
در شرایطی که قیمت نفت در عرض کمتر از
یکماه به زیر٤٠دلار، یعنی حدود یکسوم قیمت سال گذشته رسیده و این یعنی به
احتمال قوی هزینههای استخراج نفت در حدود قیمت فروش آن خواهد بود، در
شرایطی که هنوز تحریمها و آثار سوءمدیریت اقتصادی دولت گذشته از بین
نرفته، در حوزه گردشگری که در آن مزایای فراوانی داریم، اتفاقی افتاده که
میتواند نقطه شروع مجدد برای صنعتی باشد که پتانسیل تبدیل به درآمدزاترین
صنعت کشور را داراست و همواره مورد غفلت قرار گرفته چون گمان میشده
بهسرعت تبدیل به پول رایج سیاست -رای- نخواهد شد! و این در حالی است که
بیتردید موفقیت دوستان جوانم در جایگاه میزبانی کنوانسیون جهانی گردشگری،
کمتر از توفیقات ورزشکاران کشورمان در عرصههای جهانی نیست. مقامات و
دولتمردان از جمله سازمان میراثفرهنگی، صنایعدستی و گردشگری صدالبته
مشغول کارهای مهمتری هستند.
حتما برای گروهها و جریانات سیاسی و رسانهها هم بحثهای مهمتری اولویت دارد و به نظر میرسد باید به امید مردم بود. کمپینی مردمی ایجاد شده تا مردم و گروههای غیردولتی و علاقهمندان به ایران همت کنند و به آن -کمپین come٢iran- بپیوندند و امیدوارم مردم کمکهای مادی و معنویشان را از مجموعه کانون راهنمایان گردشگری و فعالان بخش خصوصی حوزه گردشگری برای میزبانی شایسته این رویداد جهانی دریغ نکنند.
در شرایط فعلی در میان بحرانهای خاورمیانه، به قول یکی از دوستان پرتلاشمان در چهارروز حضورشان ثابت کند امنیت در ایران آنقدر هست که میزبان کنوانسیون جهانی راهنمایان گردشگری باشد. تیم هشتنفره کانون راهنمایان گردشگری ایران بدون کمترین امکانات و بهرهمندی از حمایت نهادهای متولی در ایران باز هم شایستگیهای ایرانیان را اثبات کردند. حالا نوبت ماست، مایی که دل در گرو ایران داریم؛ ایران را به جهان معرفی کنیم، حتی اگر لازم باشد بار دولت را هم به دوش بکشیم! گویا هنوز باور ندارند روی نفت نمیشود حساب کرد.
منبع: شرق